MELEĞİM - BXB

12

Arel

hissettiğim yoğun baş ağrısıyla açtım gözlerimi. birkaç saniye gözlerimi kırpıştırıp etrafın netleşmesini bekledikten sonra odaya göz gezdirdim.

Kaan ikili koltukta iki büklüm uyumuş Batı da bir önceki gibi sedyeye başını koymuş o şekilde uyuyordu. ikisinin de yorgunlukları yüzlerinden çok net okunuyordu. benim yüzümden böyle olduklarını bilmek de üzülmeme neden oluyordu.

elim tekrar Batının saçlarına uzanacakken durdurdum kendimi. en ufak haraketlilikte uyanıyordu. sessiz odada gözlerimi tavana dikip olanları hatırlamaya çalıştım.

hayal meyal hatırladığım kadarıyla birinden kaçıyorum. en son gözümden cananlanan şey ise önüme bakamdan ana yola atlamış olmamdı, ondan sonrası da öncesi de tamamen silinmiş gibiydi aklımdan.

başımın ağrısı ben buradayım demeye çalışır gibi şiddetlendiğinde düşünmeyi bıraktım. elimi çok hafifçe Batının eline bıraktığımda birkaç anlamsız kelime mırıldanıp elimi kavradı.

her daim soğuk olan ellerim onun sıcacık eline deydiğinde biraz rahatlamış gibi hissettim. birkaç dakika sadece ikimizin elini izledikten sonra hiç beklemediğim bir anda Batının elimin üzerine hafif bir öpücük bırakmasıyla kalbimin teklediğini hissetmiştim.

kalp atışlarım hızlanırken Batı da uyanıp hafifçe kafasını kaldırdı. yüzüne hafif bir tebessüm yerleştirip gözlerimin içine baktığında kalbimin daha da hızlanmasına engel olmamıştım. az sonra kalp krizinden ölücekmiş gibi hissediyordum.

"nasılsın meleğim? ağrın var mı?"

hafifçe boğazımı temizleyip konuşmayı denedim.

"başım ağrıyor biraz."

"hemşireyi çağırmamı ister misin?"

kafamı iki yana sallayarak reddettiğimde o da aynı şekilde kafasıyla onaylayıp hafifçe doğruldu. Batının yüzüne baktığımda gözlerinin hala kızarık olduğunu fark ettim, hala yorgun olduğu belliydi.

"Batı... istersen eve git dinlen. yorgun gözüküyorsun."

cümlem bittiğin anda başını hızlıca sağa sola sallamıştı.

"meleğim sen kovmadığın sürece sen çıkmadan ben buradan çıkmam."

gözlerim hafiften dolmaya başladığında bir Kaana bir de Batıya baktım. hayatımdaki tüm şansı bu ikisiyle karşılaşırken harcamıştım sanırım.

"güzelim?"

Batının sorgulayıcı bakışlarını yüzümdeki hissediyordum ama duyduğum kelimeyle nefes almakta bile zorlanırken cevap vermem imkansızdı. birinin ağzından ilk kez duyduğum bu kelimeler bende büyük etki yaratıyordu.

hayatımda hiç aşık olmamıştım. tabii ki istemiş, hayalini kurmuştum ama hayatımın gidişatı bile belli değilken aşkı ciddi ciddi hiç beklememiştim. ama şuan, bu olaydan önce ve sonra kalbimin ritmini değiştiren, tek kelimesiyle nefesimin kesilmesine yol açan Batıya aşık olduğumun farkındayım.

bundan rahatsız değilim aksine aşık olabileceğim en muhteşem kişiye aşık olduğum için mutluyum. bunu ona da söylemek istiyorum ama kafamda kendimden daha fazla emin olmamı söyleyen sesler dolaşıyordu sürekli.

"Batı iyiki seni tanımışım."

gözlerindeki sorgulayıcı bakış kaybolup yerine şaşkınlık geçtiğinde hafifçe gülmüştüm.

"ben de seni iyiki tanımışım meleğim."

°°°

selamlarrr

bu kitabı yeniden yayınlamaya başladığım için oy sayısı doğal olarak çok düştü ama okuyan herkes oy verirse çok mutlu oluyorum ♡