For the second time

Chapter Twenty Four

(Para kay @KingstonJ! Yo lilbro! Ito na hinihingi mo... haha hindi to labag sa Kalooban ko ah? Baka magtampo ka pa diyan -.-)

--

-Third Persona-

Naikuyom ni Trail ang mga kamay niya. Tinitigan niya si Krisandra at hinihintay ang susunod pa nitong sasabihin. Hindi siya makapaniwala na inuudyok pa siya nitong magpakasal sa iba. Wala na ba talaga silang pag asa? Bakit parang siya lang ang handang ipag laban ang pagmamahal niya para dito? Sumusuko na ba siya?

Dahan dahan akong tumayo mula sa pagkakaluhod ko... tinitigan ko ang mukha nito

"Yan ba talaga ang gusto mo?" matigas na tanong sa kanya ng binata. Hindi makasagot si Krisandra dahil natatakot siya na pumiyok... baka imbes na mag salita siya ay mapa hikbi pa siya. Kaya dahan dahan niyang tinango ang ulo niya.

"Hindi ko gusto ang tanguan mo lang ako Krisandra... I want to hear it out from your mouth" napalunok ng laway ang dalaga... ilang lunok at nagpakawala siya ng isang buntong hininga...

"Marry her Trail... yun ang nararapat" sa sinabi ng dalaga, parang dinurog ang puso ni Trail... shit may ganito ba talagang karamdaman? Yung ganitong katinding sakit? Ang drama naman na ata masyado pero hindi eh...

"Hindi na ba magbabago ang isip mo Krisan? I will tell you one more time... mahal kita... kaya kong pigilan ang engagement na ito just say it and I will fxcking do it! Just say... just say it... just say that you still love me. Please" pag mamakaawa ko sa kanya. Pero umiwas lang ito sa akin ng tingin at tsaka yumuko.

"I will not stop chasing you Krisandra hanggang sa sabihin mong hindi mo na ako mahal... because it is pointless and useless kung patuloy akong lalaban eh hindi mo naman pala ako mahal" kinakabahan na saad ko. Fxck paano kung sabihin niyang hindi na niya ako mahal? It will kill me I swear... but I believe... I know na mahal pa rin niya ako.

"Krisandra... sabihin mo lang... mahal mo pa ba ako o hindi na?" tanong ko dito... hindi ito sumagot...

"Krisandra-"

"Hindi na!" putol ko sa anumang sasabihin ni Trail... hindi ko na kaya... pareho na kaming nasasaktan sa pag uusap na ito.

"W-what?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya... Ano... anong sinabi niya?"

"Hindi na kita mahal Trail..." inipon ko lahat ng lakas ng loob ko para lang sabihin yan sa kanya... kita ko ang gulat, kalungkutan at pagkadismaya sa gwapo nitong mukha.

"You... you got to be kidding me... you are... you are just lying" wala sa sarili na sabi ko. Naisabunot ko ang mga kamay ko sa buhok ko. Tumingin ako sa kanya. Fxck I don't care kung mag mukha akong kawawa! It's better than nothing.

"Pinagloloko mo ba ako Krisan?! Because I won't fxcking believe that crap... you know what. Kung may niloloko ka man dito... yun ay ang sarili mo!" nagulat ako ng bigla itong tumawa.

"Seriously Trail?" natatawang tanong ko kay Trail... kita ko na naman ang pagka gulat sa mukha nito.

"Niloloko ko ang sarili ko? Eh g*go ka pala eh!" tumigil ako dahil muntik na akong mapahikibi... I need to convince him... dapat ma convince ko siya na totoo ang lahat na ito... na hindi lang ako umaarte.

"Tinatanong mo ako kung mahal kita o hindi na... tapos ng sinagot kita ayaw mo namang maniwala?! Nag tanong ka pa!" sarkastikong sabi ko sa kanya.

"Because I know that it was a lie!" sigaw ko sa kanya... inaasahan kong magkaroon man ng kahit kauntig emosyon ang mukha niya pero wala akong nakita... blanko... blanko ang reaksyon ng mukha ni Krisandra...