For the second time

Chapter Thirty Six

—-

-Trailor-

"Hello Venice? Kamusta?" pagkusap ko sa sa puntod ni Venice. Today is her first death anniversary.

"I guess you're fine. Siguro healty na healthy ka gan sa heaven no? Wala ka ng sakit. Hindi ka na nahihirapan" natatawang sabi ko.

"Pwede ka bang magpakita sa akin ngayon? And tell kamusta gan sa heaven? Kung okay lang talaga gan... kung hindi ka na makakaramdam ng kahit anong sakit gan? Kung oo then I'm willing to die right now" napangiti ako ng mapait.

"I envy you right now Venice... because you are fine now... me? I don't know... I don't know if I'm fine" hindi ko na napigilan ang luha ko.

"I guess you're going to say right now "you're not okay Trail... you're not" ... haha tama ka... kasi hindi naman talaga ako okay ngayon eh...nag papanggap lang naman ako na okay. Felix is right... ang peke ko. Nag papanggap ako na okay lang ako when in fact I am not. I just don't want them to pity me pero nakaka pagod ng magpanggap" I heave out a sigh.

"I'm getting tried pretending that I am not affected... that I don't care if Felix is with Krisandra... if my brother loves her... He is courting Krisandra and that is not okay with me. His saying that she loved her and that is not okay with me. Kasi ang sakit sakit eh. Napapagod na akong magpanggap na hindi ko na mahal si Krisandra kung anong totoo ay mahal na mahal ko pa rin siya" napasinghot ako

"Kung bakit naman kasi mahal siya ni Felix eh. Nakaka asar lang. Now it's too late to stop Felix. Nililigawan na nito si Krisandra at hindi na ako magtataka na maririnig kong sila na. pero damn. That will be hurt. Ngayon pa nga na nililigawan niya lang si Krisandra masakit na para sa akin... ang malaman pa kaya na sila na? " natawa na lang ako sa sarili ko.

"I hope you're here Venice... I hope you are here... because you're always there for me since I got my heart broke... I wish you can comfort me now"

After that 'incident' hindi na ako umuwi ng bahay... nahiya akong pakiharapan si Krisandra pagkatapos ng ginawa ko sa kanya. Lasing lang naman ako that time at dala na din ng frustration dahil sa mga narinig ko. Hindi ko matangap na 'ginawa' nila iyon. Di ko matanggap na may ibang umangkin kay Krisandra.

Fxck, para na din akong pinatay nong narinig ko yung mga ungol nila. At gusto ko naman ng magpakamatay dahil sa ginawa ko kay Krisandra.

Gusto kong mag sorry kaso nahihiya ako... at baka nandun din si Felix... tatanggapin ko lahat ng suntok na ibibigay sa akin ni Felix, makita ko lang at makapag sorry ako kay Krisandra. Pero pinangungunahan ako ng hiya.

Muntik ko na siyang ma rape! Muntik ko ng ma rape ang babaeng mahal ko.

Yeah... I am admitting it right now... mahal na mahal ko pa din si Krisandra. Bakit,sino ba ang niloloko ko sa tuwing sinasabi kong hindi ko na siya mahal? Sarili ko lang naman eh. Dahil alam ko mismo sa sarili ko na nag iisa lang si Krisandra sa puso ko.

But I think it's too late now... nabastos ko na siya at wala akong mukhang ihaharap sa kanya.

Nag stay pa ako doon ng ilang oras. Nakatulog na nga ako eh. Basta may gumising na lang sa akin. Pag mulat ko, nakita ko sila Mr. And Mrs. Dela Vega.

"Trail hijo... what are you doing here?" tanong ni Mr. Dela Vega

"Dinalaw ko lang po si Venice tito" malumanay na sagot ko dito.

"Today is her first death anniversary" dagdag ko

"I'm glad that you remember hijo. Salamat sa pagdalaw sa puntod ng anak ko" nakangiti ng mapait si Mr. Dela Vega