Semesung ilk yazışım ama neyseeeeeeeee
.
.
.18 yaşındasın, utan kendinden Minho. Ergen gibi her boka da kalkmazsin be...
Minho aklından geçen şeylerle ağlamak istiyordu. Dersin ortasında uyandığında önünde oluşan sertlik onu bu duruma getirmişti.
Umarım kimse görmemiştir umuduyla olabildiğince gizleyerek lavaboya kaçmayı başarmıştı.
Kapıyı kilitleyerek kabinleri kontrol etti. Birine girip fermuarını indirdi ve kendine dokunmaya başladı.
^^^
ANANI SEVEYİM ANANI SEVEYİM ANANI SEVEYİM... JİSUNG KAÇ OLM.
Jisung kendine gaz vererek koridorda son hız koşuyordu ve bir yandan arkasına bakıyordu. Kel adam peşinden kendisi kadar olmasa da hızlı koşuyordu.
İçinden "bir daha öğretmenimin karısı hakkında şaka yapmayacağım. Özellikle karısı ölmüşse." AMA BEN NEREDEN BİLEYİM KARISININ ÖLDÜĞÜNÜ!!?
Son hızla koşarken lavabonun kapısına tekme atarak daldı. "SİKTİR LAN kapıyı mi kırdım"
Bir de bu bela çıkmıştı başına. Gerçi belanın Ta kendisiyken neden gözü korksun ki?
Jisung kapının kırılmasına şaşkınlığı beş saniye falan sürmüştü daha sonrasında ilk sıradaki kabine daldı ve kafasını başka bir kafaya çarptı. O anın paniği ile karşısındaki kişinin hızla ağzını tuttu ve gözlerinin içine baktı... Daha sonra aşağıdan ona el sallayan- hayır sus jisung.
Minho utançtan kıpkırmızı olurken jisung hala ağzını tutuyordu ve birden salakça sırıttı.
"Seninki de büyümüş hea~"
Way amk bu nasıl fic
ŞİMDİ OKUDUĞUN
>>Semesung-oralet<<MİNSUNG
FanfictionJisung okulun serseri ruhlu öğrencisidir ve bir gün tuvalette gördüğü mazarayla okul hayatını renklendirir