Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sınıfa erken gelmiştim çünkü coğrafya ödevimi sınıfta unutmuştum ve bugün son günüydü -üç aydır sınıfta unutuyorum-
Kapıyı açar açmaz arka sıradaki Felix ve hyunjin'i gördüm. Sessizce sınıfa girip yerde paspas gibi sürünerek onlara yaklaştım.
"En olağanüstü kızlardan bisirin felix-AH! NE VURUYORSUN YA?"
"Gerizekalı kız babandır."
"AA evet doğru. Dur baştan başlayayım. Öhöm! En olağanüstü erkeklerden birisin Felix, hatta en mükemmeli sensin... çocuklarımın babası, sarayımın direği, arabamın en ön koltuğunun sahibi olur musun?"
Ne diyo bu piç ya? Salak mı ne, Felix sanki bunu kabul edecekmiş gibi.
"AY HYUNJİN EVET!"
al bir salak da bu.
Hiç beklemiyorken birden vıcık vıcık öpüşme seslerini duymaya başladığımda kusacak gibi ağzımı tutarak ayağa kalktım.
İkisi cin görmüş gibi benden korkarak Fatiha okurken ifademi bozmadan midemi ve ağzımı tutarak sırama geçtim ve coğrafya kitabımı alıp internetten kopya çekerek ödevimi yapmaya başladım.
"Jisung, bugün minho gelmeyecek mi? iyileştiğini söylemişti."
"Sen arkadaşı değil misin Felix? Ben nerden bileyim minho nerdeyse nerde!"
"Sakin ol küçük enişte, ne bu tavır?"
sinirle ikiliye bakarken hyunjin, felix'e fısıldadı buradan hemen uzaklaşmaları gerektiğini söyleyerek sınıftan çıktılar. E bir zahmet benden böyle korkun -boş bir sınıfta ilerleteceklerdi eminim-
Sınıf yavaş yavaş kalabalıklaşmaya başladığında coğrafya ödevimi bitirip geriye yaslandım ve sıraya ayaklarımı koyup kulaklıkla müzik dinlemeye başladım (basit numaralar) açıp gözlerimi kapattım.
