Gözümü araladım ve yataktan kalkıp uyanmama sebep olan sesi takip ettim.
Jis bağırarak telefonla konuşuyordu, sinirden kıpkırmızı olmuştu ve ingilizce konuşuyordu... Lanet olsun ki ingilizce asla anlamam.
Merakla sormayı beklerken jisung'un arkasında beklemeye başladım jisung sinirle etrafta gezinmeye başlarken birden kapıda bekleyen beni fark etti ve İngilizce şekilde görüşürüz dedi. Evet. Tek anladığım kelime buydu zaten bir de adın ne diye sormak işte.
"Minho sevgilim uyandırdım mı?" Ellerini yanaklarıma koymuş baş parmağı ile okşuyordu yüzümü... Severim seni adam. Ama şimdi konu bu değildi.
"Kiminle konuşuyorsun?"
"Seninle?"
"Az önce kiminle konuşuyordun?"
"Önemli birisi değil."
Benim sinirlendiğimi hissetmiş olacak ki hemen sarıldı. "Sinirlendi mi benim tavşancığımmm~"
"Adam gibi konuş lan! Kimdi o?"
Jisung ani bağırışım ile korkarak geri çekilmişti, içim gitmedi değil.
"Minho inan bana önemsiz birşey, kahvaltı yapalım mı?"
"Ne saklıyorsun benden!?"
"Minho bebeğim sakin ol."
Sinirle bana uzanan kollara vurdum. Neden birşey saklıyordu? Beni aldatıyor mu? Konuştuğu kişi sevgilisi ve onunla kavga mı ediyordu? Aklımda binlerce deli soru...
"Bitanem gel oturalım herşeyi anlatacağım."
Sinirimi dizginlemeye çalışarak jisung'un dediğini yaptım ve salona geçip oturdum.
Jisung karşıma geçti ve parlayan gözleriyle gözlerime baktı... Ne kadar sinirli olsam da o gözler benim sakinleştiricim...
"Anlat."
"Sadece annemdi."
"Neden uzatıp benden sakladın? Şimdi sana inanmamı mı bekliyorsun?"
"Sana ailem memlekete taşındı ve okulum için burada kaldığımı söylemiştim."
"Hm?"
"Aslında başka bir sebepten dolayı tekim. Baştan anlatayım... Geçen haftalarda babam eve yine alkollü geldi, yine etrafı dağıttı, kırdı, döktü ve sonunda odasında saklamış olan annemi bulup dövdü, hemen annemin önüne atlayıp babamı ittim babam ne olduğunu kavramak için biraz bekledi daha sonra ona yumruk attım ancak karşılığı geldi. Ama babamdan değil annemden..."
"Ne?"
"Annem babama vurduğum için bana şiddetli bir tokat attı, tek isteğim onu bu canavardan kurtarmakken babama nasıl vurduğuma dair azarlamaları başladı. Kendi dudağı patlamış ve gözleri kızarmış halini bırakıp onu koruduğunu için bana hesap sordu. Daha sonra babam annemi alıp dışarı attı, kendisi de o gece hiç gelmedi... İki gün haber alamamıştım ki bir sabah uyandığımda ikisi de çantalarını toparlıyordu. Neler olduğunu anlayamamıştım sessizce onları izledim bir süre, sonunda çantalarını toparlamış kapıya ilerlerken elime bir kağıt verdi. Dava etmişler beni? Annem şahit olarak babama şiddet uyguladığımı söylemiş babam da o gece ona attığım yumruğun izini delil olarak kullanmış. O gün o kapıyı kapattılar ben de odalarının kapısını geçen gece son kez kilitledim ve bir daha onlardan haber alamamıştım, yaşım genç olmasına rağmen açıklamam üzerine bana inanıp suçsuz olduğumu kanıtladılar ancak bunu burada bitirmek istemedim hem o kadına hem de o adama bir kin oluşmuştu içimde... Ertesi sabah onları şikayet ettim. Kazandım. Bir miktar para aldım ve şu anda o parayla bir süre geçimimi sağlayacağım ve erkenden seninle yaşama şansım olduğu için mutluyum..."
Gözlerinin içine üzün ve aşk dolu bir bakış bıraktım o sözlerine devam ederken.
"Uyandım ve huzurla uyumanı izledim, telefon çaldı. Arayanın annem denen kadın olduğunu görünce ilk beş aramada açmadım ancak pes etmedi sonunda merakıma yenik düşüp açtım. Parasız kalmıştı, benden yardım istedi. Onu reddedince çıldırdı ve tehtid etmeye başladı ancak bu kadar kolay değil benden uzak durmalarını sağlayan bir uzaklaştırma emri var bana yaklaşmazlar bile."
"Bebeğim... Ne yapacaksın?"
"Ne konuda?"
"Bu, bu evde kalmam senin için bir sorun mu?"
"Ne!? Ne saçmalıyorsun?? Sen varsın diye yaşıyorum ben."
"Jis... Her zaman yanında olacağım ancak bir sorun var gibi."
"Beni bırakmayacaksın değil mi? Neden ayrılık konuşması yapıyor gibi konuşuyorsun?"
Hemen ellerimi yanaklarına koydum. "Hayır aptal senden asla ayrılmayacağım! Seni seviyorum ben."
"Ben sana çok aşığım balım..."
"Ben de sana çok aşığım bebim, her zorlukta senin yanında olacağım ve elimden geldiğince aptallıklarını affedeceğim. Ben senin gerçek ailen olacağım."
"Sen benim gerçek ailem ve gerçek evimsin."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💗Gecelerin güzel geçsin orkidem sana son vedalarım... Direkt sana yazmıyorum çünkü beni affetmeyeceğini biliyorum Son nefesimde bile seni düşüneceğim balım
Uzun zaman sonra herkese selam merhaba ve güle güle
Nasılsınız
Umarım herkes iyidir
Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?
Doğrudan mesaj veya bildirimlere cevap veremiyorum özür dilerim kendimi son zamanlarda iyi hissetmiyorum
Bu bölümü yazarken içimde birşeyler vardı ve inanın nasıl devam edeceklerini bilmiyorum
Bana öneride bulunabilirsiniz yorumlara dönerim
Kendinize iyi bakın
Kendinize değer verin ve kimseyi üzmeyin aynı zamanda kimsenin sizi üzmesine de izin vermeyin. Hak etmişseniz istisna olarak üzülün onun dışında mutlu olun
Sınava girecek insan olacağını düşünmüyorum ama sınava giren varsa bol şans ben kalp krizi geçireceğim umarım istediğim üniversiteyi kazanırım (hiç çalışmayıp kendime hedef koyunca üniversite beni kabul ediyordu ya zaten aynen Nisa)
