-Ağlaması gereken ben değil miyim?
.
.
.
Klasik Mafia kitapları okumaktan bıktıysanız tam sizlik bir kitap yazıyorum
Seul'ün en büyük mafyası Christopher Bang ve onun hikayesi....
İçerikler
-Akasiyon
-Şiddet ve kan
-Ruhsal sıkıntılar
-Mutlu aile tab...
Annem benim hayatımı seçmiş beni doğururken ölmüştü.İçimdeki anne yokluğunu bir kere daha sızlattım.1 haftadır tükenmeyen göz yaşlarım gözlerimden eksik olmuyordu.
+Saçların annen gibi.Ve gözlerin...
Göz yaşlarım şelale olarak akıyordu.Hıçkırıklara boğularak ağlarken bedenime dolanan iki el hissettim.İlk tepkisizliğimi koruduktan sonra kollarımı boynuna doladım.
-Bunların hepsi neden benim başıma gelmek zorundaydı ki.
Açık karanlık gecenin sessizliğine göz yaşlarımızı kurban ettik.Biraz sakinleştikten sonra devam etti.
+Seni tek büyütmeye çalıştım fakat zorlandım.Annenin vefatından 1 yıl sonra sana annelik yapabilecek bir kadın aradım.Sadece senin için Y/n'nin annesi Hae Soo ile evlendim.Hae Soo'nun da bir kızı vardı.O da eşini kaybetmişti.Y/n onun ilk eşinden kızıydı.İkimiz de sadece çocukları için evlenen iki kişiydik.
Durakladı ve elindeki bardaktan biraz daha kahve içti.
+Günlerden bir gün senin aşılarını yaptırmak için Hae Soo ile hastaneye gittiniz.O gün çok yoğundum.Şirket temelleri atılmıştı ancak bugünkü kadar iyi bir şirket değildi.Akşamında eve geldiğimde seni göremedim.Hae Soo ise ağlıyordu.Hastanede masrafı öderken kaybolduğunu söyledi.Tabii öfke ile ona kızdıktan sonra hemen hastaneye gittim ve güvenlik kameralarına baktırdım.
Sessiz ve sakindim.Hikayem burda başlamış,çektiğim onca acı ise böyle devam ediyordu.
+Kamerada Hale Soo'nun yanında gelen bir adam görünüyordu.Yüzü gözü hiç bir şeyi görünmüyordu.Yanında seninki ile aynı bebek arabası durmuş ve senin olduğun arabayı alıp geri çıkmıştı.
Biraz nefeslendi.O sırada koşturarak İ.N. yanımıza geldi.
+Chan Y/n.
Gözlerindeki ışık umut vericiydi. Yüzündeki gülümsemeyi görünce ayağa kalktım ve içimde yeşeren umutlarımla onu dinledim.
+Y/n uyandı.
Söylerken o bile mutluluk göz yaşları döküyordu.Daha fazla dinlemeyerek yoğun bakıma doğru koştum.Geldiğimde kalbimdeki atış ve heyacanı kimseye açıklayamazdım.Onu görmek için sabırsızlanıyordum.Babam da arkamdan hızla Yoğun bakıma geldi.Hemşire iki kişi birden alamayacağını belirtti.
Ona baktım ve önce onun girmesi için başımı salladım.Minnettarlıkla bana teşekkür etti.Babamı hazırladılar.
O girdiğinde Seung'a Nyx'i getirmesini söyledim.Y/n belki Nyx'i görmek isterdi.Kısa zaman içinde koridorun başında göründü.O kadar dikkatli tutuyordu ki bir ara sırıtmadan edemedim.7 tane amcası vardı.
Onu kollarımla sardım.Kucağıma her almamda yaptığım gibi önce anlına küçük bir öpücük kondurdum Sonra da burnumu saçlarına götürdüm.Kokusunu içime çektim.Mutluluk göz yaşları döküyordum...
-Annen çok güçlü biri meleğim.Bak uyandı.
Fakat bir yandan burnuma kan kokusu da doluyordu.Jake'e dönüp bana getirdikleri takımı istedim ve herhangi boş bir odaya girdim.
Üzerimdeki kanlı kıyafetleri çıkarttım. Jake her zaman hazırlıklı biriydi. Getirdiği parfümü çıplak vücuduma sıktım.(aklımda bu sahne belirdi Allah affetsin sjsjsj)
Giyinirken bir ses çalındı kulaklarıma Küçük neşe dolu kahkahalar.Anlaşılmaz iç çekmeler.Koridora çıktığımda ise Jake'in kollarındaki Nyx'e ve belki ilk defa böyle gördüğüm sevinçle gülümseyen Jake'e ilerledim.Beni görünce olduğu halini bozmadı.
O sırada babam yoğun bakım kapısından çıktı.Yüzü gülüyordu.Bana baktı.Ben zaten hazırdım.Nyx'i kucağıma aldım. Güven verircesine gülümsedi.Yoğun bakım kapısından girdim ve ardımdan kapandı.
Her adımda içimde olan korku ve garip bir his artıyordu. Beni ilk gördüğünde ne yapacaktı.Ya Nyx'i istemezse.Ama Nyx onun kızıydı.Bir anne çocuğu için her şeyi yapardı.Annem aklıma geldi. Gözlerim nemlense de göz yaşlarıma engel oldum.Tekrar sessizce içimden teşekkür ettim.
Yoğun bakım hemşiresi beni Y/n'nin olduğu odanın önüne getirdi.Hazır bir şekilde kapının önünde durdum.Açılan kapı ve hasta kıyafeti içinde bir sürü seruma ve cihaza bağlanmış Y/n'yi görünce içim acıdı.
Yavaşca ona doğru ilerledim.Yanındaki koltuğa oturdum.
+Neden geldin?
Bakmadan sorduğu soru karşısında şaşkındım.Biraz suskunluktan sonra konuştum.
-Kucağımdaki kızımın annesini ve karımı görmeye geldim.
Gözleri nemlendi ve bakışlarını bana çevirdi
+Karın ve kızının annesiyim.Peki senin için neyim ben Chan?
Sorduğu soru karşısında diyecek bir şeyim yoktu.Sadece sustum.
Bir süre sonra Nyx hareketlendi ve tekrar ağlamaya başladı.Y/n ani bir hareketle bana döndü ve doğrulmaya çalıştı.Ona itiraz etsem de doğruldu ve kollarını bana uzattı.Nyx'i ona verdim.Küçük zayıf kollarında sıkı sıkı tuttuğu kızına baktı.
Anne ve kızının göz yaşları birbirine karıştı.
Tablomuz buydu.Hastanede yaşam savaşını kazanan bir anne ve ona hasret kalmış bir melek...Ve onları yanlız bıraktığı için pişman olan fakat bundan sonra onlara dünyayı vermeye hazır bir baba.....
İçimden yavaşca kendimle konuştum.
-Artık bu tablonun bir üyesisin Chan... Artık her şey yoluna girecek.
Sessizce onlara bakıp belli belirsiz göz yaşı döktüm...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
