Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎀
Bölüm adı Bana bir şans ver Victorian
🎀
— taehyung —
Sihir ile gizlediğim mor kanatlarım yerini maviye bırakmışken, etrafta uçuşan perilerden farksızdım. Yanından geçtiğim türü fark etmeksizin kişilere selam veriyor, hafifçe tebessüm ediyordum. Onlardan aldığım karşılıkla da tebessümüm büyürken, yanıma gelip sohbet eden perilerin ardından yoluma devam ediyordum.
Jeffrey ile buluşmak için ona gidiyordum.
Bu hâlâ gerçek değilmiş gibi hissettiriyordu. O değişiyordu. Artık eski kırıcı davranışları yoktu. Ağır cümleleri, kanadımın yanmasına sebep olan can yakıcı kelimeleri de. Bu gözle görülür bir değişimdi ve bu değişimin nedenini hala çözebilmiş değildim. Yalnızca kötü bir nedeni olmamasını umuyordum.
Biraz daha uçtuktan sonra Jeffrey'in gelmemi istediği ormanın başlangıcında durarak, ayaklarımı toprakla temas ettirdiğimde birkaç adım attım. Neden burada buluşmak istediğini anlamamıştım doğrusu fakat pek de sorgulamamıştım çünkü Jeon Jeffrey sorgulanmayı sevmezdi.
Bu yüzden suyuna gitmeye karar vermiştim.
Bugün hava düne göre daha çok bulutluydu. Esen rüzgar tenimi yalayıp geçiyordu ve ben bu hissi seviyordum. Yaşadığımı hissettiriyordu. Etrafa baktığımda kimseyi göremeyince ilerideki ağaca yaslanıp gözlerimi yumdum ve rüzgarın hafif uğultusunu dinledim. Bana huzur veriyordu. Ogle'nin gürültüsünden uzaklaşmak bana iyi geliyordu.
Ben rüzgarın sesine odaklanmışken birden yüzümde hissettiğim sıcak nefesle gözlerimi araladığımda, hemen dibimde gördüğüm kırmızı gözlerle nefesimi tuttum. Gelmişti. Tam karşımda tüm aurasıyla duruyordu.
Kırmızı irisleri onun için yaptığım renkli göz makyajında gezinirken, bakışları usul usul tüm yüzümü taramıştı. Lip balm sürdüğüm dudaklarımda birkaç saniye oyalanması gözümden kaçmazken, mavi saçlarıma dizdiğim rengarenk tokalara aralıklı dudaklarla bakmıştı. Ardından bakışları aşağılara doğru inip kot ceketimin altına giydiğim cropa ve şortlu eteğime kaydığında tüm vücuduma elektrik almış gibi titremiş, hızla konuşmuştum.
"Bekletilen olduğuma inanamıyorum Jeon. Bir an hiç gelmeyeceksin sandım." diyerek homurdandığımda Jeffrey hiçbir mimik oynatmadığı yüzüyle bana bakmaya devam etmişti. Bazen o kadar dikkatli bakıyordu ki bu beni heyecanlandırıyordu. Toprak ayaklarımın altında kayıyormuş gibi hissediyordum.
