Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎀
Bölüm adı Bu gecebenimsin, her gece olduğun gibi
🎀
— taehyung —
[yetişkin içerik]
Bazı zamanlar bulunduğum konumu hak ediyor muyum diye düşünmeden edemiyordum. Ben gerçekten asrın perisi olmayı hak ediyor muydum? Bunun için yeterli miydim? Herkesin saygısını kazanacak kadar değerli miydim? Neden bendim? Neden başkası değil de ben seçilmiştim?
Onlarca düşünce ve cevapsız sorular...
Tam karşımda duran üç periye bakarken de bunu düşünüyordum. Beni neden seviyorlardı mesela. Neden bana bakarken gözleri parlıyordu? Neden mükemmelin sözlükteki tanımı benmişim gibi davranıyorlardı? Asrın perisi olmasam yine bu kadar saygı görür müydüm? Yine bu kadar sevilir miydim?
"Yüce Efendim." dedi Grace daldığımı fark ettiğinde. Anında gözlerim onu bulduğunda nazikçe gülümsedi. Üçü de birbirinden güzel ve kibar perilerdi. Onlarla ilk defa Jungkook'un beni halı saha maçına götürdüğü gün tanışmıştık ve ayaküstü sohbet etmemek adına evime davet etmiştim. Aradan geçen beş günün ardından evime teşrif ettiklerinde kısa zamanda onları bu kadar seveceğimi ben de tahmin etmemiştim. Üçü de çok saygılı ve sevimlilerdi. Benimle konuşurken heyecanla konuşuyorlar, saygılarından ödün vermiyorlardı. Bana değer verdikleri hayranlıkla parıldayan gözlerinden bile anlaşılırken onlar hakkında olumsuz düşünmem mümkün değildi. Sahiden de çok sevimlilerdi.
"Haddimi aşmak istemem ama bugün fazla durgun görünüyorsunuz. Siz iyisiniz, bir sorun yok öyle değil mi?" Yok Grace. Sadece günlerdir sevdiğim adamı göremiyorum, onun dışındahiçbir sorun yok. Yine de hiç bozuntuya vermeden tasasızca gülümsedim. Bunu ne kadar başarabildim bilmiyorum fakat inanmış gibi görünüyorlardı. "İyiyim Grace, sorun yok." Sözlerimle de tasdikleyince tebessüm ettiler. "Siz hep iyi olun Efendim. Siz iyi olduğunuz sürece biz de iyiyiz."
Bunu söylerken gözlerinin içinin parladığına şahit olmuştum. Onlardaki değerimin ne kadar yüksek olduğunu bilmek beni her seferinde mutlu etse de şaşırtıyordu. Benimle ikinci defa konuşuyorlardı ama buna rağmen yine heyecanlılardı. Kelimelerini seçerek konuşuyorlardı. Bir hata yaptı mı anında özür diliyor, saygısızlık yaptığını düşünüyorlardı. Halbuki çok saygılıydılar. Aileleri tarafından iyi yetiştirildikleri belliydi. Onlarla konuşmak beni mutlu ediyordu.
"Efendim uzun zamandır Stigma'ya müşteri kabul etmiyorsunuz. Fal bakmayı bıraktınız mı?" Aliena'nın sorusuyla kafamı iki yana salladığımda güzel yüzünde gezindi gözlerim. "Bırakmadım ama ara verdim. İsterseniz hazır buradayken size bakabilirim." Üçünün de gözleri heyecanla büyüdüğünde Aliena anında atılmıştı. "İsteriz tabii. Sizin için de uygunsa kesinlikle isteriz." Diğerleri de ona katıldığını belirterek kafa salladıklarında gülümsedim. "Peki öyleyse. Hangi tür fal bakmamı tercih edersiniz?"
