Jilet Kesikleri

100 66 13
                                    


Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın canımın köşeleri 💗

——
 
Not: Bu sahnede tetikleyici unsur vardır. Hassas olanların okumasını tavsiye etmem.
Uyarı koydum.

BUSE GÜNAY

Tetikleyici sahne başı;

Permatikten çıkarttığım jileti bileklerime geçirdim. Ölmek istemiyordum,acı çekmek istiyordum.

Belki birileri gelir saçımı okşardı,neden böyle olduğumu sorardı,belki birileri beni severdi.

Bir kez daha geçirdim jileti. Bir kez daha ve birçok kez daha. Kan fışkırıyordu bileklerimden. Zonklama vardı bileklerimde. Başım dönüyordu.

Yere uzandım. Yan dönüp bileklerime baktım. Yer ful kan olmuştu. Hafifçe tebessüm ettim.

Gözlerim kapanmadan önce duyduğum şey Damla''nın çığlıklarıydı.

... tetikleyici sahne bitmiştir.

Gözlerimi açtığımda Damla''nın dizindeydim. Saçlarımı okşuyordu. Sanırım amacıma ulaşmıştım. Hafifçe tebessüm ettim.

Bileğim sargılanmıştı,jilet kesikleri belli değildi.

"Neden böyle bir şey yaptın?" dedi Deniz.

Ne cevap verecektim? İlgi çekmek için,beni sevmeniz için,bana acımanız için mi diyecektim?

Yalnızca yutkundum. Mahçup gözlerle Deniz'e baktım.

"Bu konuyu sonra konuşuruz." dedi Ceylan.

Canım Ceylan'ım. Ceylan'ın sessiz sakin bir kişiliği vardı. İçini biz bilemezdik. Duygularını gizlemezdi,açıkça belli ederdi.

Ceylan'a gülümsedim. Kafamı kaldırıp Damla'ya baktım. Saçlarımla oynuyordu. Saçlarımı örüyordu. Geçen gün saçımı taramıştı. Annemin bile elini sürmediği saçlarımı.

O benim her şeyimdi. Ona baktığımı görünce alnıma bir öpücük konurdu. Ceylan kıskanmazdı ama ben de Ceylan'a öpücük attım. Tebessüm etti.

Jilet kesikleri canımı acıtıyordu. Dayanılmaz bir acı değildi ama gerçekten çok kötüydü.
Amacım da buydu zaten.

Acı sadece bileğimde değildi. Kalbimde yatan kız çocuğunun her yerinde vardı acı. Benimse sadece bileğimde.

O güzel kız uyuyordu. Ruhu çok derin bir uykudaydı,uyanmıyordu. Onu uyandırmak için beyaz atlı prensin öpücüğüne ihtiyacım yoktu. Biraz gerçek sevgi lazımdı.

Saatin kaç olduğuna dair hiçbir bilgim yoktu. "Saat kaç?" diye mırıldandım.

"Saat şu an 02.20." dedi Ceylan.

Baya zaman geçmişti. Ayılmam zaman almıştı sanırım. Ben odamda bayılmıştım,gözlerimi ise salonda açmıştım.

Demek ki birisi beni buraya getirmişti. Deniz'in beni kucağına aldığı düşüncesi tüylerimi ayağa kaldırdı.

"Siz artık yatın. Ben iyiyim." diyip gülümsedim.

"Biz,yani Ceylan ve ben seninle birlikte yatacağız. Olur mu?" diye sordu Damla.

Başımı salladım.

"Tamam o zaman size iyi uykular. Ben biraz dolaşacağım dışarda." dedi Deniz.

Aptal mıydı bu çocuk? Daha sabah yaşadıklarımızı unutmuş olmalıydı. Dışarda bir katil var ve gecenin bir yarısı dışarıya çıkacak. Sanırım gerçekten geri zekalı.

Kartlar Ve BaşlangıçlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin