Kartlar Ve Başlangıçlar

Gümüş Kapaklı Çekmece

"Ben bu nedenden dolayı gelmedim." dedim onlara.

Deniz anlamayarak kaşlarını çattı. "Hangi nedenle geldin?"

Tam cevap vermek üzereyken gelen polis memuru cevabımdan caydırdı.

"Sonra konuşuruz." dedim.

Polis memuru bizde gözlerini gezdirdi. "Hepinizi aynı odaya alacağım. Anlatacaklarım var."

Polis memurunu takip edip bir odaya girdik.

En başta oturan kişi Sinan'dı. Beni görünce gözleri başka tarafa çevrildi.

Memur bize baktı ve sandalyeyi işaret etti. "Oturun lütfen."

Sandalyelerden birine oturduktan sonra Buse ve Ceylan yanıma,Ceylan'ın karşısına Deniz geçti.

Sinan söze girişti. "Öncelikle,otopsi raporları sonuçlandı. Uzuvun sahibini size söylemek hedeflerimiz doğrultusunda değildi fakat bu sizi ilgilendiren bir konu."

Sözü başka bir polis memuru devraldı. "Uzuvun sahibi Hülya Heras. Deniz Heras'ın annesi."

Ne? Deniz'in annesi... Bu nasıl mümkün olabilirdi?

Deniz anlamakta zorluk çekercesine etrafına bakınıyordu. "Nasıl yani? Bizim evimizin önündeki bir yerde annemin ayağı var ve benim kız arkadaşım ona takılıp düşüyor. Ben anlamıyorum,anlamakta zorluk çekiyorum. Ben korkumdan o cesede bakamamıştım ve o ceset... nasıl anneme ait olabilir?"

Benim de kafamın içinde deli deli sorular vardı. Bunu hangi cani yapardı?

Aklıma gelen ilk soruyu Deniz'e yönelttim: "Deniz,senin düşmanın falan var mı?"

Anlık bir öfke patlamasıyla Sinan'a yöneldi. "Sen yaptın di mi?" diye bağırdı.

Kıpkırmızı olan yüzüyle,dişlerini sıkarak Sinan'ın üzerine yürüyordu.

Bir canavar görüyordum Deniz'de. Daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim.

Sol eliyle Sinan'ın yakasından tutup, sağ eliyle ise bir yumruk attı.

Başını sola yatıran Sinan anlık bir şekilde kalktı ve Deniz'i üzerinden itti.

Derin nefes alıp Deniz'in yanına gittim. Bir kolunu sıkıca kavradım. "Sakin ol Deniz."

Burunundan derin derin nefesler alarak bana baktı. Gözlerinde o kadar çok birikmiş öfke vardı ki bir anlığına irkildim.

Ceylan ve Buse ayakta,şaşkın şaşkın etrafa bakınıyorlardı.

Araya giren polis gerginliği azalttı.
Siyah saçlarının içinde tek tük beyazlar olan polis "Böyle yaparak herhangi bir sonuca varamayız. Lütfen gerginliği atalım ve bu gereksiz kavgaya son verelim." dedi ve oturdu.

Mahçup gözlerle bakınan Deniz söze girişti. "Ben... Özür dilerim. Bir anda ne yapacağımı bilemedim ve çok saçma bir hareket yaptım,affola."

Sinan'sa dudağının içini kemiriyordu stresten.
Ne yapacağımı bilemedim. Şu an o kadar şaşkındım ki ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu.

SİNAN DEMİRTAŞ

Gözlerimi Damla'ya değdirmemek için kendimi çok zor tutuyordum. O herif bana saldırdığı zaman ona vurmak istemiştim ama mesleğimi ve onurumu zedelememe gerek yoktu.

Müdür konuşuyordu ama ben dinleyemiyordum. Sanki bir şeye hapsolmuşum gibi.

"Otopsi raporlarında ayrıca annenizin zehirle öldürüldüğü ortaya çıktı."