Fedakarlık.

263 5 9
                                    

Ron'un kahkahaları kovuğu inletirken, gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum. O sırada Fred'in yüzüne yerleştirdiği muzip sırıtışı gördüm ve bende Ron'a katılmaya başladım. İkimiz de katıla katıla gülüyorduk artık.

Molly: RONALD WEASLEY VE LILITH ADEL BLACK! SIZE TAM OLARAK NEYIN KOMIK OLDUĞUNU SORABILIR MIYIM?

Molly sinirli görünüyordu, "Acaba neden Adel? Biraz düşün bakalım." Dedim kendi kendime.
Molly Weasley neye kızabilirdi ki zaten? Tabi ki Fred ve George'nin aptal ama komik şakalarına! Alt tarafı zavallı kadının yaptığı pastanın üstüne mum görünümlü dinamitler koymuşlardı, en fazla ne olabilirdi ki?

- Çok çok üzgünüm Bayan Weasley, Ron'un sırıtışını görünce gülmeden edemedim, isterseniz mutfağı temizlemeniz için size yardımcı olabilirim.

Kullandığım kibar ses tonu Molly'nin sinirli bakışlarını yumuşatırken Ron bana kızgın bir ifadeyle bakıyordu. Molly mutfağa gittikten sonra yanıma yanaştı.

"Her şeyi de bana itin zaten!" diye kulağıma fısıldadı.

- Abartma lütfen, ayrıca ikimize de kızdı, ne var yani sen de yardım teklif etseydin kadına, benim suçum yok.

Ron: "Aman aman bakın küçük hanıma, bizim yanımızdayken takındığın tavırlar İsmi Lazım Değil'den beter ama konu Molly olunca "Ozgonom Molly Toyzocom Ron yozondon." Bak sen şuna!" Diye söylendi ve bir anda beni gıdıklamaya başladı.

"HEY RON!" kahkaha atarken konuşamıyordum bile. "TAMAM YETER ÖZÜR DILERIM." Ron beni gıdıklamayı bıraktı ve zaferle gülümsedi "Hah şöyle."

O sırada merdivenlerden yeni uyanmış iki güzellik iniyordu.

- Bu güzellikler kimmiş? Ahh Ginny ve Hermione, geceden geceye güzelleşiyorsunuz ve ben artık sizi tanımıyorum, kısmetimi kapatacaksınız."

Ginny gülümseyerek gözlerini devirdi, tam söze girecekken Herm onu durdurdu ve bana söylenmeye başladı.
"Adel, şu güzelliğine bak kızım, bir de bize kısmetimi kapatacaksınız diyorsun."

Ve arkadan şu ses duyuldu: "İşte buna katılıyorum Herm!"

- HARRY, NE ZAMAN GELDIN?"

Koşarak Harry'nin boynuna atladım, o da yanağıma masum bir öpücük kondurdu.

"Dün akşam geldim çiçeğim, koltukta uyukluyordun, kızlar seni uyandıracaktı ama uykunu bölmek istemedim."

Harry'i arkadaştan öte kardeşim gibi görüyordum, bir abi kadar korumacı ama bazen küçük bir çocuk gibi kanatlarıma sığınmaya çalışan bir kardeş, o benim iyikilerimdendi. Ailesinin yerini tutmaya, ona hem annelik hem babalık hem de kardeşlik yapmaya çalışıyordum, kan bağımız yoktu ama aramızdaki bağ her şeyden güçlüydü.

- Keşke uyandırsaydınız, her neyse bunların bir önemi yok artık, hadi koşun kahvaltıya geçelim.

Molly'nin Harry şerefine donattığı masa çok güzel görünüyordu, iştahla yerimi aldım.

Fred sırıtmaya başladı, bir şey yapacağını tahmin ediyordum. George ile birbirlerine baktılar ve "Anne, bu sofrada sanki bir eksik var!" diye söylendiler aynı anda, Molly ise "Ne eksiğiymiş?" diye ekledi telaşla. George ile Fred aynı anda "PASTAA!!" diye bağırdı ve Molly'nin sinirli bakışlarına karşı tüm masa kahkahalarla gülüyordu.

Arthur Molly'nin yanağına bir öpücük kondurup "Genç onlar hayatım, şakalaşacaklar elbet." dedi.

- "Evet Molly teyze, hem sen de gül bugün çok gerginsin sanki." diyerek Molly'nin yanağından bir makas aldım, bu haraketime Molly tebessüm ederken elimi iki elinin içine alıp derin derin baktı gözlerime, anlam veremedim.

- "Bir sorun mu var Molly?" dedim hemen endişeyle, "Hayır güzel kızım, hiç bir sorun yok, sadece bu kadar güzelleşmen normal değil! Kızıl saçlarınla bazen gerçekten bizim soyumuzdan olduğunu düşünüyorum."

Hermione gözlerini gözlerime kenetleyerek "Aynı annesi gibi.." dedi ve masumca gülümsedi, o an ona sarılmak istedim ama daha fazla duygusallığa bağlamadan dolan gözlerimi sofradaki bir peçeteyle sildim.

"Hey! Bırakın duygusallığı, acıktım hem de çok, lütfen bir an önce başlayalım şu yemeğe."
diyerek bu duygusal anı bozan Ron oldu, ona sinirli sinirli bakıp masa altından ayağına vurdum.

- "Haklısın Ron, hadi yiyelim." diyerek ona hiç masum olmayan bir gülücük gönderdim.

Kahvaltımızı ederken camın tıkırtısı bunu böldü, cama döndüğümüzde bir baykuş ve bir sürü zarfla karşılaştık; Herm heyecanla bağırdı: "SBD'LER GELMİŞ OLMALI!" koşarak camı açtı ve mektupları eline aldı, kendisinin olanı bulduktan sonra o kadar heyecanlıydı ki diğer mektupları köşeye fırlatmakla yetindi. Herkes mektuplarını okurken merakıma yenik düştüm.

- SBD nedir Molly?

"Birinci seviye sınavlar hayatım, bu sınavdan iyi notlar almaları gerekiyor, bu her şeyin önünü açabilir." diye açıklama yaptı Molly.

Yüzümü astım, Hogwarts ortamına dahil olmayı o kadar istiyordum ki.. Ama babam sürekli savaşın yaklaştığını ve benim oradan uzak durmam gerektiğini söylüyordu, neymiş efendim Lord kehanetlerimi ve gücümü kendi lehine kullanabilir, canıma kast edebilirmiş, öleceksem ölürüm arkadaş! Sanki Lord kazandığında yaşamamın bir anlamı olacak.. Peki arkadaşlarımdan kalan izler ne olacak, Yoldaşlığa ne olacak? Hogwarts'ı evi bellemiş öğrencilere ne olacak? Babam beni kaybetmek istemediğinden koruma isteği onun beynini sarmış fakat bu sorularımı her zaman cevapsız bırakıyor, ne yapacağım bilmiyorum işte, oradakilere, Hogwartstakilere yardım etmek istiyorum sadece, bir şeyler yapmak istiyorum, bir kişi bir kişidir, savaş anında bunu düşünecek zaman mı olacak sanki? Düşmanlar birden etraflarını sardığında kim çaresizlik hissine hançer vurabilecek? Kim ağlamadan dimdik durabilecek? Kim Hogwarts uğruna canını feda edebilecek? Kim en büyük fedakarlığı yapacak? Ben yaparım, Hogwarts hayalleriyle büyümüş, şimdiden daha görmediği bir yerin hasretiyle yanıp tutuşan genç bir kız, oraya alıştıktan sonra nelerini feda etmez ki?

Gözümün daldığı yerin önünde parmağını şıklatıp: "Nereye daldınız yine küçük hanım?" diye sordu Harry.

- Problem yok Harry, aynı mesele, biliyorsun.

Harry: "Kendini bu kadar yıpratma çiçeğim, belki bu sene babanla ben konuşurum, ne dersin?" dedi.

- "Bunu gerçekten yapar mısın?" diye ekledim.

"Yaparım tabi, senin için ne yapmam ki fıstık." diye devam ettirdi Harry, ve ona sarılmam için kollarını açtı, ona koskocaman sarıldım, her seferinde olduğu gibi içime çektim kokusunu, sanki son kez sarılıyormuşuzcasına..

Mahperi / Draco Malfoy ✮ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin