BERDELE KARŞI

SALINCAK

18 yıl önce...

"Anne nereye gidiyoruz" dedi küçük kız elindeki oyuncak ahtapota sıkı sıkı sarılıyordu kalabalıkta kaybolmasın diye "Soru sorma Ada!" Bağırmıştı annesi ona cam şişedeki sıvıyı içtiğinden beri bağırıyordu. Havalimanına vardıklarında annesi işlemleri halletti ve kızının küçük valizini sürükleyerek bekleme alanına gitti.
"İstanbul-Mardin uçağı için son anons.
İstanbul-Mardin uçağı için son anons." Annesi küçük kızı adeta sürüklüyordu. "Anne!" Annesi duymuyordu "Anne! Anne! Anne!"
"Sus Ada sus"

Uçağa bindiklerinde annesi kendi kemerini bağladı. Küçük kızın kemerinin bağlı olmadığını görünce hostes bağlamıştı. "Teşekkür ederim" dedi küçük kız kocaman gülümseyerek ve elindeki ahtapota sıkıca sarılarak uyuyakaldı. Annesinin sarsmasıyla uyandığında uçaktan indiler ve Taksiye bindiler. "Karademir konağına" dedi annesi .

"Anne konak ne demek?"
"Gidince görürsün Ada."
Taksi büyük konağın önünde durduğunda annesi inip kızının kapısını açarak elinden tuttu taksicinin indirdiği bavulu sürükleyerek kapının önüne geldi.

Kapının önümde duran takım elbiseli adama "Ekrem Karademir'le görüşeceğim" dedi adamlardan biri içeri girerek yanında başka bir adamla çıktı. "Yasamin..." dedi adam bu annesinin ismiydi "Ekrem." Dedi annesi karşısında duran adama. Tükürür gibi söylemişti adını. "Kızını getirdim sana."

"Adam benim,kızım" dedi bu sefer Ekrem Ada'ya doğru eğilirken. Annesinin bacaklarının arkasına saklandı Ada. "Kızım babanım ben senin hiç babadan korkulurmu?"
"Babam yok benim, gitti o." Dedi Ada Ekremin sol gözünden aşağı bir damla yaş süzüldü.

"Ekrem kim gelmiş hayatım?" Diye bir ses yükseldi içeriden sonra kapı ardına kadar aralandı. "Sen ne yüzle geldin buraya?" Diye bağırdı kadın Yasemin hanıma doğru. Kızını gösterdi Yasemin hanım "Asıl sen ne yüzle bu evliliği kabul edebildin?" Dedi cevap olarak. Medine hanım bir şey diyecekken Ekrem bey "Yeter bu kadar!" diyerek sözünü kesti karısının.

"Yasemin sen de geç içeri, içeride söyle ne söyleyeceksen" Yasemin hanım ilk önce Medine'nin belirgin karnına değdirdi gözlerini sonra da yüzüne bakarak zafer kazanmış gibi gülümsedi. Medine hanım belirginleşmiş karnını tutarak gözlerindeki yaşı elinin tersiyle sildi ve misafirlerin olduğu masaya yönelerek oturdu.

"Pamir" dedi Ekrem bey Yasemin hanımın arkasından merdivenlerden çıkmadan hemen önce.
"Ada'ya göz kulak olasın!"
"Tamam" dedi Pamir isteksizce küçük bir kızla uğraşmaya istekli değildi yine de ona söyleneni yaparak kızın yanına gitti.

Küçük kızın gözleri oğlanın gözlerini bulduğunda "OHA!" Dedi heyecanla parmak ucunda yükselerek ellerini oğlanın omuzlarına dayadı. "Masmavi gözlerin var" dedi " Nehir gibi,göl gibi,deniz gibi... Gökyüzü gibi gözlerin var."

"Ee Nolmuş?" Dedi oğlan kızın omuzumdaki ellerini ittirirken. Bir elini elinin içine alarak kendisiyle birlikte kızı da yürütmeye başladı. Arka bahçeye geldiklerinde salıncağı görmesiyle kızın gözlerinin içi parladı. Koşarak salıncağa bindiğinde oğlan "Düşeceksin!" Diye onu uyarsa da dinlemedi.

Oğlan onun yanına ulaşıp başına dikildiğinde  "Sen neden binmiyorsun?" Diye sordu kız aynı zamanda ayaklarını ileri geri ittirerek kendini sallıyordu. "Ben binmem salıncağa. Büyüdüm ben küçük." Dedi oğlan . "Küçük mü!" Dedi kız sinirle. Oğlan şaşırmıştı niye sinirlenmişti ki bu kadar. Küçüktü işte.

Kız birden demirlerde olan elinin tutuşunu sertleştirdi. Kendini geriye doğru atarak ayaklarını da demire doladı "Ne yapıyorsun sen!" Dedi çocuk şaşkınlıkla "Salıncağa binmezsen eğer kendimi yere atarım anneme de ağlayarak senin beni ittiğini söylerim."