suç tutkusu. hyunin.

1

29 Aralık 2005 Perşembe

"Bu gün, 29 Aralık 2005 Perşembe günü. Bu günden neredeyse bir yıl önce Seoul kan dondurucu bir cinayete tanıklık etti, ama hiç kimse bu cinayetin devamının geleceğinden haberdar değildi...

8 Ocak 2005 Cumartesi günü, Seoul'ün Insadong semtindeki çöp konteynırlarından birinde kesik bir bacak bulundu. Bu kan dondurucu haber şehirde hızla yayılmış ve insanların kayıp yakınlarını polise acilen bildirmeleri istenmişti. Ne yazık ki bu kesik kadın bacağının sahibinin kim olduğu henüz bulunabilmiş değil. Uzmanlar bu kesik bacağın oldukça profesyonel bir şekilde kesildiğini ve içindeki kanın boşaltıldığını belirtiyorlardı. Olay yalnızca bu bacak ile son bulmadı ve Seoul'ün Yongsan, Itaewon, Seongdong, Yeongdeungpo hatta Gangnam gibi semtlerinde bile sahibi belirli olmayan kesilmiş kadın bacakları bulunmaya başlandı.

Kurbanların sadece genç kadınlardan oluşması insanlarda sokağa çıkma isteğini azaltıyor. Halk bir bacak bulunduğunda gidip DNA testi yapmaktan bile çekiniyor. Henüz dava kapanmış değil. Umarız Seoul polisi ve dedektifler seri katili en yakın zamanda bulurlar. Ben sunucunuz Hwang Yeji. İyi geceler diliyorum sevgili seyirciler. Ve unutmayın: barlarda veya kafelerde hiçbir zaman son müşteri olmayın, partneriniz yanınızda olsa bile."

"Kestik! Yayın arası!"

Kameralar karşısındaki kadın önünde durduğu masasına yaslanmış ve derin bir nefes vermişti. Uzun düz saçlarından gözünün önünde gelen kısmını kulağının arkasına sıkıştırdı ve duruşunu düzeltti. İnce belli, zarif bir kadındı. Üzerindeki takımın ceketini çıkardı ve sandalyesinin üzerine attı. Dar kalem eteğini aşağı doğru çekmiş ve gömleğini düzelttikten sonra set arkasındaki arkadaşına odaklanmıştı. Garip bir yüz ifadesiyle ona bakıyordu, ağlamak üzere olduğu ortadaydı. Yeji ne zaman bu haberi yapsa kız oturup hüngür hüngür ağlıyordu. Arkadaşını sakinleştirmek adına yanına gitti ve elini omzuna koydu.

"Yuna, iyi misin?" arkadaşı siyah iri gözlerini Yeji'ye dayamış ve gülümsemeye çalışmıştı. Kafasını hızla olumlu anlamında salladı ve burnunu çekti.

"Yeji, bu gün kiminle eve döneceksin?" Yeji arkadaşının kollarından düşme üzere olan ceketini düzeltti ve kızı kolları arasına aldı.

"Hyunjin gelip beni alacak, sen de gelmek ister misin? Yalnız başına gitmeni istemiyorum." Yuna arkadaşından yavaşça ayrıldı ve hafifçe gülümsedi. Biraz bekledikten sonra kafasını olumlu anlamında sallamış ve gülücüğü tamamen yüzüne yayılmıştı. Yeji arkadaşını biraz daha rahatlatabilmenin mutluluğuyla kızın saçlarını okşadı ve eşyalarını toplamasını söyledi. Kendisi de eşyalarını çantasına yerleştirmiş ve topuklu ayakkabılarını çıkarmıştı. Rahatsız topukluları yerine sporlarını giymiş ve sete giren genç adama bakmıştı, beklediğinden geç gelmişti. Hyunjin kızı gördüğünde daha çok gülümsedi ve kollarını açarak kıza yaklaştı. Yeji topuklu ayakkabılarını da çantasına koyup ona yaklaşan gence sarılmıştı.

"Niye bu kadar uzun sürdü ki?" dediğinde Hyunjin hafifçe gülümsemiş ve kadının yanağına minik bir öpücük bırakmıştı.

"Gözaltına alınan bir hırsızın, gözaltı süresi dolmak üzereymiş. Adam da artık nasıl başardı hiç bilmiyorum, hiçbir kanıt bırakmadan kuyumcuyu soymuş. Konuşturamıyorlardı, yardım istediler. Yoksa biliyorsun seni asla bekletmem. Abla." Yeji kardeşine gözlerini devirmiş ve arkadaşına seslenmişti.

"Yuna'yı da evine bırakabiliriz, öyle değil mi Hyunjin." Yeji soru sormaktan çok Hyunjin'e emir veriyormuş gibi konuştuğunda genç çocuk küçük bir kahkaha atmıştı. Kafasını olumlu anlamında salladı ve ablasının çantasını aldı.