De prijs van de nacht [18+]

Lingerie

Esmee liep naar de dichtstbijzijnde supermarkt om wat boodschappen te doen voor haar en de meiden. Terwijl ze aan het nadenken was over wat ze allemaal nodig had, werd ze gebeld door een onbekend nummer. Ze twijfelde even, maar besloot uiteindelijk toch op te nemen.

"Met Esmee," zei ze terwijl ze haar telefoon tegen haar oor drukte.

"Met je baas hier," klonk het aan de andere kant van de lijn.

Esmee's hart begon sneller te kloppen toen ze zijn stem hoorde. "Oh, hallo," zei ze met een licht trillende stem. Tegelijkertijd werd ze er bang van hoe snel hij haar nummer heeft achterhaald, want ze had niks achtergelaten.

"Ik had nog wat dingen die ik met je wilde bespreken," zei haar baas. "Kun je naar mijn kantoor komen?"

Esmee vond het gek dat hij haar op een zondag belde en haar vroeg om naar zijn kantoor te komen. "Waarvoor is het?" vroeg ze voorzichtig.

Haar baas zuchtte geïrriteerd aan de andere kant van de lijn. "Als ik wil dat je komt, dan moet je komen," zei hij kortaf. "We hebben nog wat dingen te bespreken en ik verwacht dat je er bent. Wees niet brutaal."

Esmee voelde zich even opgelaten door zijn toon, maar aan de andere kant vond ze het ook wel een beetje opwindend. Er zat een bepaalde spanning achter hoe hij praatte, en dat maakte haar nieuwsgierig.

"Oké, ik zal er zijn," zei ze uiteindelijk met een lichte trilling in haar stem.

"Goed zo," zei haar baas kortaf. "Ik verwacht je over een uur op kantoor."

Esmee hing op en voelde haar hart nog steeds bonken. Ze deed snel de boodschappen en liep naar huis. Ze zette de boodschappentas neer op het aanrecht en begon met het inruimen van alles. Najima kwam naast haar staan en begon te helpen. "Je ziet er gestrest uit," zei Najima tegen Esmee.

Esmee legde uit wat er net was gebeurd en Najima zei meteen: "Nee nee nee, je gaat daar echt niet naartoe."

"Ik moet wel," antwoordde Esmee. "Hij is mijn baas en hij verwacht dat ik er ben. Bovendien vind ik hem wel leuk."

"Leuk?" zei Najima verbaasd. "Je hebt hem gisteren pas ontmoet! Je weet niet eens wat voor persoon hij is."

"Ik weet het," zei Esmee met een zucht. "Maar ik voel me op de een of andere manier tot hem aangetrokken. En ik ben ook wel nieuwsgierig naar wat hij van me wil."

Najima schudde haar hoofd. "Je bent gek geworden," zei ze. "Maar goed, ik kan je toch niet tegenhouden. Stuur me gewoon je locatie, dan hou ik je in de gaten."

Esmee stemde toe en liep naar de slaapkamer om zich om te kleden. Ze keek in haar tas en realiseerde zich al snel dat ze niet veel sexy kleding had. Ze trok een strakke zwarte legging aan met een blauwe crop top met lange mouwen waarin haar decolleté goed te zien was. Ze pakte haar Jordans omdat dat de enige schoenen waren die ze had meegenomen.

Terwijl ze zichzelf bekeek in de spiegel, voelde Esmee zich zenuwachtig. Was dit de juiste outfit? Wat zou haar baas denken? Ze wist niet goed wat ze moest verwachten, en dat maakte haar nog zenuwachtiger.

Ze pakte haar telefoon en stuurde haar locatie naar Najima. Toen liep ze naar buiten, op weg naar haar afspraak met haar baas.

Even later kwam ze aan bij het steegje. Daar was het, de ijzeren trap met de groene deur. Ze liep naar de trap toe maar toen zag ze daar iemand staan. Het was de baas.

Esmee kwam dichterbij, en de baas merkte haar op.

"Je bent er." Zei hij, terwijl hij zijn sigaret op de grond gooide en uit trapte. Hij had een zwarte broek aan, die een beetje losjes zat een de onderkant. De pijpen vielen over zijn witte sneakers. Hij droeg een crème kleurige trui, met daar overheen een grote zwarte bodywarmer van The north face. Het zag er netjes uit, maar tegelijkertijd ook sportief.