De prijs van de nacht [18+]

Foto's

Terwijl Esmee en de baas samen richting de kamers lopen, dalen ze eerst een trap af. Esmee werpt een blik om zich heen en neemt de gang in zich op. Ze ziet een paar meiden langslopen, elegant en zelfverzekerd, en af en toe vangt ze een glimp op van een man die nerveus heen en weer lijkt te schuifelen. Elke vrouw straalt een onmiskenbare schoonheid uit, en Esmee kan niet voorkomen dat ze zichzelf een beetje onzeker voelt te midden van al deze zelfverzekerde figuren. Haar houding toont een zekere terughoudendheid, haar schouders iets naar voren gebogen en haar blik af en toe afdwalend.

"Deze kamer is van jou," verklaart de baas, en Esmee richt haar ogen op de deur, waar een lege fotolijst met daarboven "Rebel Princess" op een naambordje prijkt. "We gaan even een foto van je maken in de kamer," voegt hij eraan toe. Esmee knikt en volgt hem zonder veel bijgedachten. De baas opent de deur voor haar en gaat haar voor, terwijl hij de deur achter hen sluit en op slot draait.

Esmee kijkt verbaasd rond zodra ze de kamer binnenstapt. Het lijkt wel een hotelkamer. Een prachtig opgemaakt roze bed met verfijnde zwarte accenten trekt meteen haar aandacht. Ze ziet ook een keurig nachtkastje met daarop een notitieblok en een pen. Haar nieuwsgierigheid wint het en ze opent een van de lades. Tot haar schrik ontdekt ze handboeien en een zweepje. Esmee heeft nog nooit zulke attributen gebruikt en heeft ook geen intentie om dat te doen.

De baas merkt Esmee's reactie op en glimlacht even, waardoor ze zich betrapt voelt. Hij haalt zijn iPhone tevoorschijn en opent de camera-app. "Ga maar op het bed zitten en neem wat mooie poses aan," instrueert hij.

Esmee voelt zich een beetje ongemakkelijk terwijl ze op het bed gaat zitten en probeert wat poses aan te nemen. Haar bewegingen komen wat onbeholpen over en ze weet niet precies hoe ze zich moet gedragen. De baas kijkt via het cameraschermpje toe en kan een glimlach niet onderdrukken bij het zien van haar onzekerheid. Hij vindt het stiekem heel erg schattig om haar zo te zien, maar onderdrukt dit gevoel al snel.

Als baas voelt hij de drang om dominant en bazig te zijn, en verliefdheid hoort daar in zijn ogen niet bij. Het is een onbekend gevoel voor hem, dat kleine vlindertje in zijn buik. Hij is opgevoed door een alleenstaande vader, want zijn moeder overleed op jonge leeftijd. Zijn vader was geen lieve man, en de baas heeft geleerd om zijn gevoelens te verbergen en zijn emoties onder controle te houden. Maar op een of andere manier, weet Esmee hem toch iets kleins te laten voelen.

De baas merkt dat Esmee worstelt met haar poses en hij kan zijn irritatie niet verbergen. "Doe alsjeblieft gewoon iets geils en niet dit rare gedoe," zegt hij, zijn stem scherp. Esmee kijkt naar de grond, haar hart bonst in haar keel en ze voelt een brok in haar keel opkomen. Ze probeert haar tranen te bedwingen, maar de koude blik van de baas maakt haar alleen maar banger. Het lijkt alsof hij geen greintje empathie heeft.

Haar handen trillen terwijl ze opnieuw probeert een pose aan te nemen. De baas lijkt echter niet tevreden te zijn en stopt boos zijn telefoon weer in zijn zak. Esmee slikt moeizaam, haar keel droog van de angst. Ze weet dat ze zichzelf moet herpakken, maar de situatie overweldigt haar.

"Ja, doe je kleren maar uit, dan ziet het er tenminste nog een beetje sexy uit," commandeert de baas, zijn toon autoritair. Een gevoel van vernedering overspoelt haar, maar ze onderdrukt het en staat langzaam op. Haar handen trillen terwijl ze haar jurk uittrekt, en ze voelt zich naakt, niet alleen fysiek maar ook emotioneel.

Ze staat nu voor hem in haar lingerie, haar lichaam blootgesteld aan zijn koele blik. De baas gaat op de stoel tegenover haar zitten en leunt een beetje achterover. Zijn ogen branden in de hare en ze voelt zich ongemakkelijker dan ooit. Gedachten flitsen door haar hoofd terwijl ze zijn intense blik probeert te vermijden. Ze wilde dat ze nooit in deze situatie was beland, dat ze nooit deze baan had aangenomen.