De prijs van de nacht [18+]

De pil

Esmee werd wakker met een kloppende hoofdpijn, het zonlicht dat door de gordijnen gleed leek haar pijn alleen maar te verergeren. Ze keek op de klok en besefte tot haar schrik dat het al 13:00 uur was. Najima was al vertrokken naar haar werk en Sabrina was onder de douche.

Met moeite duwde ze zichzelf overeind. Haar hoofd bonkte en elke beweging leek de pijn te verergeren. Ze nam een paar slokken water en viste een pijnstiller uit haar tas. Hopelijk zou dat helpen om de dag door te komen. Haar eerste werkdag wachtte op haar, en ze wist dat ze zich er doorheen moest slaan, hoe slecht ze zich ook voelde.

Esmee stond op en liep naar de woonkamer, waar ze een eitje bakte en het op een broodje legde. Terwijl ze haar ontbijt opat, hoorde ze het geluid van de douche stoppen en Sabrina naar beneden komen, gehuld in een kleine roze handdoek.

"Goedemorgen, Esmee," begroette Sabrina haar terwijl ze de woonkamer binnenliep. "Ben je klaar voor je eerste dag?"

Esmee knikte terwijl ze een hap nam van haar broodje. "Ja, ik denk het wel," antwoordde ze, enigszins zelfverzekerd, hoewel de zenuwen nog steeds door haar heen gierden. "Hoe was jouw eerste dag eigenlijk hier?"

Sabrina liet zich op de bank zakken en haalde haar schouders op. "Ach, ze gooien je niet meteen in het diepe," zei ze terwijl ze haar haren uitwringde. "Je wordt begeleid door de baas en Diego... en natuurlijk door de meisjes." Ze trok een grimas. "Maar wees op je hoede met wie je omgaat, sommige meisjes lijken aardig maar zijn echte bitches. Er heerst een soort competitie, snap je? Iedereen wil natuurlijk de beste zijn." Sabrina rolde met haar ogen. "Maar over het algemeen zijn de meeste wel aardig hoor."

Esmee knikte begrijpend terwijl ze haar laatste hap nam. "Bedankt voor de waarschuwing," zei ze, haar gedachten draaiend over wat haar te wachten stond. "Ik zal er zeker op letten."

Esmee keek verbaasd op toen Sabrina voorstelde om zich alvast klaar te maken. "Nu al?" vroeg ze, terwijl ze haar ontbijtbord naar de keuken bracht. Sabrina knikte resoluut. "Er is nog veel te doen voordat we vanavond aan het werk gaan," antwoordde ze vastberaden. "Kom op, laten we beginnen."

Esmee volgde Sabrina naar de badkamer, waar Sabrina haar vertelde dat ze eerst moest douchen en alles moest scheren van top tot teen. Esmee slikte even en knikte gehoorzaam. Ze wilde deze nieuwe wereld goed leren kennen, en als dat betekende dat ze haar comfortzone moest verlaten, dan was dat maar zo.

Na een lange douche van drie kwartier, voelde Esmee zich verfrist en klaar voor de volgende stap. Sabrina kwam de badkamer binnen met een handdoek om haar haren en begon meteen te helpen met Esmee's haar en make-up. Ze bracht donkere oogschaduw aan en accentueerde haar lippen met een felle rode kleur.

Esmee bekeek zichzelf in de spiegel en fronste haar wenkbrauwen. "Is deze make-up niet iets te heftig?" vroeg ze aarzelend. Sabrina schudde haar hoofd terwijl ze een lok haar achter Esmee's oor streek. "Met die donkere belichting in de kamers is dit wel nodig," legde ze uit. "Je moet opvallen tussen de anderen, anders verdwijn je in de menigte."

Esmee knikte langzaam, vertrouwend op Sabrina's expertise. Ze liet haar vriendin haar haar mooi stijlen en glimlachte dankbaar toen ze klaar waren. "Zullen we even roken buiten?" vroeg Sabrina ineens, terwijl ze naar de deur wees. Esmee keek haar even verbaasd aan, maar stemde toen toe. Ze trok snel een joggingpak aan en samen gingen ze buiten voor de deur een sigaretje roken.

Terwijl Esmee en Sabrina buiten stonden te roken, werden ze plotseling geconfronteerd met scheldwoorden van een paar voorbijrijdende jongens op scooters. "Kanker hoeren!" Esmee schrok ervan en voelde haar hartslag versnellen, maar Sabrina reageerde onverschrokken en riep terug: "Je moeder ja!" Ze lachte erom, maar haar ogen fonkelden van woede.