De prijs van de nacht [18+]

Fake money

Esmee is weer thuis, en ze is super enthousiast. Maar ze mag natuurlijk helemaal niets er over vertellen aan haar vriendinnen en daar besluit ze zich ook aan te houden.

"Hey es!" Zegt Najima. Esmee kijkt naar haar vriendinnen. Najima is op tinder aan het swipen aan de keukentafel en Sabrina ligt op de bank te slapen. Het staat blauw van de rook binnen en het ruikt sterk naar wiet.

"Weer aan het blowen?" Vraagt Esmee en lacht. Najima kijkt haar aan en zegt "Doe nou maar niet alsof er niks aan de hand is en ga zitten. Waarom moest je naar kantoor komen?"

Esmee gaat tegenover haar zitten en zegt dat ze alleen maar even een handtekening moest zetten. Najima kijkt verbaasd en zegt "Oh dan moet je wel een hele grote handtekening hebben, je bent 1,5 uur weg geweest." En geeft haar een schouder duwtje.
Esmee bloost en kijkt naar haar schoenen. Ze besluit er niet meer verder op in te gaan en kaart een ander onderwerp aan.

"Welke schoenmaat heb je eigenlijk?" Vraagt ze. "35, hoezo?" Antwoord Najima. Esmee zucht.
"Laat maar veel te klein voor mij, ik heb denk ik een paar hakken nodig. Morgen is mijn eerste werkdag, en dat is mijn baas nog vergeten om-" Esmee schrikt van haar eigen woorden en herpakt zich snel: "Om euh... te vertellen dat ik die nodig heb."

Sabrina kijkt ineens op en zegt "Je mag wel een paar van mij lenen ik heb er zat. Maatje 40?" Esmee en Najima schrikken. Ze dachten beide dat ze lag te slapen. "Thanks maar 40 is dan weer te groot voor mij. Ik heb maat 38." Zegt Esmee.

Najima moet lachen "Nou je bent wel moeilijk hoor! Ander stelen we er een paar bij de Bristol in de stad."
Sabrina schudt haar hoofd en graait even in de zak van haar zwarte vest. De twee vriendinnen kijken verbaasd toe wanneer ze tweehonderd euro briefgeld op tafel gooit. "Hier kan je denk ik wel twee paar van halen, alsjeblieft." Zegt ze.

Esmee kijkt verrast, loopt naar haar toe en geeft haar een knuffel. "Dankjewel schat"
"Geen probleem, ik weet alleen niet zeker of het echt geld is dus kijk er mee uit." Zegt Sabrina alsof het niks is. Esmee pakt een briefje van vijftig op en houd hem voor het raam. "Hoe bedoel je je weet niet zeker of het echt is? Er zit geen eens een zwarte streep in het midden. Ik weet wel zeker dat het nep geld is." Zegt ze.

"Boeie!" Roept Najima vanuit de andere kant van de kamer. "Je bent toch al illegaal bezig dus dit kan er ook nog wel bij."

Esmee liep met een lichte tred naar de Bristol, de avondlucht voelde koel en rustgevend tegen haar huid. Ze haastte zich naar de winkel, wetende dat ze bijna zou sluiten, in de hoop nog snel twee prachtige paren hakken te bemachtigen. Haar ogen vielen op twee verleidelijke paren: witte pumps die haar huidskleur prachtig accentueerden en zwarte met een opvallende plateauzool. Geld dat ze van Sabrina had gekregen brandde in haar zak, ze wist dat het nep was. Toch onderdrukte ze haar zenuwen en begaf zich naar de kassa.

Achter de kassa zat een vrouw van middelbare leeftijd, haar gezicht uitdrukkingsloos. Esmee voelde de druk toenemen terwijl ze haar aankopen liet scannen. Alles werd netjes in een tasje gedaan en nu was het tijd om af te rekenen. De prijs van 190 euro verscheen op het scherm, en Esmee voelde haar hartslag toenemen. De vrouw achter de kassa haalde het briefgeld door de scanner, maar het apparaat piepte. Paniek schoot door Esmee's aderen. Nog een poging, maar opnieuw piepte het apparaat.

Terwijl Esmee probeerde rustig te blijven, voelde ze de ogen van andere klanten op haar gericht. Ze dwong zichzelf tot een geforceerde glimlach, maar de spanning in de winkel was voelbaar. De rij achter haar groeide, en de kassamedewerker besloot versterking te halen.

Plotseling voelde Esmee een hand op haar schouder en draaide zich geschrokken om. Twee politieagenten stonden naast haar, hun blikken ernstig. "Mevrouw, wilt u met ons meekomen?" vroeg een van hen streng. Haar hart bonkte in haar keel terwijl ze beseft dat haar daad nu gevolgen zou hebben. Met een zwaar gemoed volgde ze de agenten naar buiten, wetende dat ze de harde realiteit van haar daden onder ogen moest komen. Ze werd meegenomen voor verhoor, waar ze geconfronteerd zou worden met de consequenties van haar keuzes.