Bölüm: 16

62 4 5
                                    

ÇN// Oof. Bu bölüm baya uzun. İyi okumalar!

Birkaç hafta geçti ve sonunda gerçekten sonbahar geldi. Akaashi sonbahara bayılırdı. Yapraklar kızarır ve yere düşen yapraklar ayaklarının altında çıtırdardı. Her şeyin kokusu ve tadı balkabağı olurdu. Bu pek umrunda değildi aslında, balkabağı aroması onun için fazla tatlıydı ama sonbahar havası her zaman farklı olurdu. Şehrin üstünü ilginç bir hava sarardı. Serin hava ve yeni dönem bütün havasını yenilerdi. Yeni bir başlangıç gibi gelirdi.

Akaashi'nin üniversitedeki son yılı tek bir gıcıklık dışında sakin başladı.

"Keeeeijiiiiiii! Doğum günün ne zaman?"

Akaashi başını ders kitabından kaldırmadı bile. Bokuto kendi doğum günü geçtiğinden beri Akaashi'ninkini öğrenmeye çalışıyordu. Akaashi'yi kimlik kartını çalmakla bile tehdit etti. Akaashi onu geri eğer izinsiz eşyalarını karıştırırsa terk etmekle tehdit etti. Bokuto da yalvarmalarına ve mızıldanmalarına geri döndü.

"Doğum günüm yok."

"Eeeeeeeeveeeeeeeeet vaaaaaaaar! Herkesin doğum günü vardır! Söyleeeeeee!"

"Hayır."

"Amaaaaaa nedeeeeeeeen?"

"Çünkü söylersem günü geldiğinde abartacaksın ve abartmanı istemiyorum."

"O zaman daha geçmedi?"

Akaashi gözlerini bir an Bokuto'ya kaldırdı. İki kolunu da masaya koymuştu ve kafasını kollarına yaslamıştı. Saçının bir tutamı yüzüne düşüyordu. Dudaklarını büzmüştü ve burnunu kırıştırmıştı.

Çok sevimli.

"Doğum günleri her yıl olur."

"Demek ki geçmemiş!" Bokuto haklı olmanın heyecanıyla yerinde sıçradı.

Akaashi içini çekti ve burun kemerini sıktı. "Bokuto-san, çalışmaya çalışıyorum."

Bokuto'nun titremesi durdu ve anında tepinmeyi kesti. "Özür dilerim. Keiji."

Akaashi bu konuyu tekrar açmasını bekledi ama Bokuto onun işini bitirmesini beklerken mutlu mutlu telefonuyla oynamaya başladı.

Gittiğimde doğum günümü hatırlamanı istemiyorum. Her yıl canının acımasını istemiyorum. Bunu sana yapamam. Sadece gelip geçen bir anı olsam da yapamam.

• • •

Ekim ayı çabuk geçti. Akaashi derslerle ve Bokuto'yla çıktığı randevularla fazla meşguldü. Bokuto bir noktada Akaashi'yi birkaç arkadaşıyla birlikte bir Cadılar Bayramı partisine götürmeyi bile başardı. Partide yeni tanıştıkları ondan hoşlanmış gibiydi. O gece telefonuna yeni numaralar eklendi ve birkaç tanesiyle o partiden sonra da buluştu. En son ne zaman bu kadar sosyalleştiğini hatırlamıyordu.

Bokuto'nun doğum gününün üstünden iki ay geçti ve Bokuto onunkini öğrenebilmek için gittikçe çaresizleşti. Akaashi şimdiye kadar bu konuyu bırakacağıno düşünmüştü. Bokuto'nun dikkati volleybol maçları dışında çabuk dağılırdı. Unutmak yerine bu konuda gittikçe daha takıntılı bir hale geldi. Gözlemlemesi zevkliydi ama Bokuto gittikçe çıldırmaya başladı. Akaashi bu çılgınlığın sona ermesi için söylemeyi düşündü ama şimdi vaz geçemezdi. Bir kere söylememe kararı almıştı sonuçta.

İşin içine Kuroo da dahil olunca hiç şaşırmadı.

[Kuroo]: Bo'ya doğum gününü söylesen iyi olur.

The Sky and Guilt are the Only Feelings I Have LeftHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin