"အသတ္ခံထားရတဲ့ အေလာင္းနားမွာကင္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ မွတ္ပုံတင္က်ခဲ့တာတဲ့ "
သည္းသည္းထန္ထန္႐ြာေနသည့္မိုးေၾကာင့္
အိမ္ေခါင္မိုးဟာ တအုန္းအုန္းႏွင့္ဆူညံေနသည္။
ထိုကဲ့သို႔ ဆူညံ ေနသည့္ၾကား၌ပင္
စကားသံေတြကလည္း တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္။
"ဟယ္ ဒါဆို အဲ့ဒီေကာင္ေလးသတ္တာေသခ်ာၿပီေပါ့"
"အတိအက်မေျပာတတ္ေပမဲ့ ေသခ်ာသေလာက္ေတာ့႐ွိမယ္ထင္တယ္"
"ေနပါဦး သူက ဘာျဖစ္လို႔ လူသတ္တာတဲ့လဲ"
"က်ဳပ္တို႔လည္း ဘယ္သိပါ့မလဲ၊ အခုထိ စစ္ေမးေနတုန္းပဲ႐ွိေသးတာတဲ့"
သံဇကာ ကပ္ထားသည့္ ျပတင္းတံခါးဆီမွ
မိုးႏွင့္ေရာေႏွာေသာ ေလျပင္းမ်ားက
တစ္အိမ္လုံးသို႔ တျဖဴးျဖဴးတိုက္ခတ္ေနၿပီး
ေဆာင္းတြင္းမိုးဟာ ႐ိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီေတြခဲသြားမတက္။
" သူမ်ားအိမ္လာၿပီး သူမ်ားအိမ္က
ကိစၥကို ႏွစ္ေထာင္းအားရေျပာေနလိုက္ၾကတာမ်ား"
အေဒၚႀကီး၏အျပင္တင္စကားသည္
မီးဖိုခန္းဆီမွ ျဖစ္သည္။
တစ္မနက္စာကုန္သြားေသာ္လည္း
မည္သို႔ေသာ သတင္းအစအနမွ် ထပ္မၾကားရ။
ဦးေလးႀကီး တစ္ေယာက္သာ စခန္းသို႔
လိုက္သြားခဲ့ရၿပီး ခ်ာတိတ္ကေတာ့ အေဒၚႀကီးႏွင့္
အိမ္တြင္သာ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။
"ေနပါဦးဟယ္ လူသတ္လက္နက္ကေရာ ဘာတဲ့လဲ "
"ေခါက္ဓါး လို႔ေျပာတာပဲ ၊အရင္ဆုံးေနာက္စိကို
တုတ္နဲ႔ေခ်ာင္း႐ိုက္ၿပီးမွ ဓါးနဲ႔ လည္ပင္းကို ရက္ရက္စက္စက္ဇိမ္ေျပနေျပ ထိုင္လွီးသြားတာတဲ့ "
"အမေလး ဘုရားေရ "
တစ္ညလုံး မအိပ္စက္ခဲ့ရ၍ တစ္လွပ္လွပ္
ျဖစ္ေနေသာရင္ဘက္ကိုဖိကိုင္၍
ျပဳံးရယ္လိုက္ေလတိုင္း မွိတ္က်သြား
တတ္ေသာ မ်က္လုံးအစုံတို႔သည္
မျပဳံးရယ္ပါဘဲ မွိတ္က်သြားေတာ့၏။
မၾကားရဲေသာ စကားတို႔အတြက္နားပိတ္ရမည့္
အစား မ်က္လုံးေတြသည္သာမွိတ္လ်က္သား။
"ဟုတ္တယ္ ဟိုလူ႕ ေခါက္ဓားကို႐ွာရမယ္"
တစ္ခုခုကိုမသိရမခ်င္း သက္ျပင္းေတာင္
မခ်ႏိုင္သည့္ အေျခအေနတြင္
ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ငိုင္ေနဖို႔မျဖစ္ေခ်ေတာ့။
အိမ္အေပၚထပ္ဆီသို႔ ဝ႐ုန္းသုန္းကားေျပးတက္သြား၍
ဓါးပါသည့္ ခါးပတ္ကိုလိုက္လံ႐ွာေဖြသည္။
အဝတ္ဗီဒို တစ္ခုလုံး မြစာႀကဲၿပီးသြားေသာအခါ
၌ ပစ္မွတ္ထားရာ ခါးပတ္ကို႐ွာေတြ႕ခဲ့သည္။
သို႔ရာတြင္ခါးပတ္ေခါင္း၌ ဓါးမ႐ွိ။
YOU ARE READING
If(The Story of V)
Fiksi Penggemarအကယ်၍များ ဝတ်လွှာစိမ်းနှင့် ပန်းနှင်းဆီတွေကိုသာ မမြတ်နိုးခဲ့မိဘူး ဆိုပါလျှင်
