თავი(21)

829 56 16
                                    

ცოტა დრო გამომიჩნდა და პატარა თავი დავწერე.
................................................................................

მანქანის კარები გაიღო და იქიდან ვიღაც გადმოვიდა. კვამლის გამო მის სახეს ვერ ვხედავდი. გული მივრძნობდა, რომ თითქოსდა ამ ადამიანთან რაღაც მაკავშირებდა.  მომიახლოვდა და ჩემს სიმაღლეზე დაიწია. ახლა მის სახეს გარკვევით ვხედავდი. შეშინებული თვალებით მიყურებდა და ყველაფერი სწრაფად მომაყარა"
ჯონქუქი: როგორ ხარ? რამე გეტკინა? საავადმყოფოში წაგიყვანო?
გეორგინა: კარგად ვარ
"მივახალე და წამოვდექი. ტანსაცმელი დავიბერტყე."
ჯონქუქი: მართლა კარგად ხარ?
გეორგინა: კარგად ვარ თქო
ჯონქუქი: კარგი მაშინ
"ზურგი მაქცია. გაიგეთ? ზურგი მაქცია. იდიოტი. კრეტინი ადამიანი. კინაღამ მანქანით მლეწა და ბოდიშიც კი არ მომიხადა თან ჩემი ნაყინი.  მეც აღარ მოვითმინე და ვუყვირე"
გეორგინა: ეი შენ
" გაჩერდა და ჩემსკენ შემობრუნდა გაოცებული თვალებით"
ჯონქუქი: მე მეძახი?
გეორგინა: კი შენ გეძახი. კინაღამ მანქანით ამიკაპოტე და ბოდიშის მოხდასაც არ აპირებ?
" სახე შეეცვალა. შევატყე რომ ძალიან გაბრაზდა. ჩაეცინა მაგრამ ისევ ისეთი მკაცრი გამომატყველება მიიღო. სიმართლე, რომ ვთქვა მაგრად შემეშინდა. ჩემსკენ დაიძრა და ჩემს წინ დადგა"
ჯონქუქი: უკაცრავად პატარა ქალბატონო? ასე მე მელაპარაკები?
გეორგინა: რაიყო თქენობით ლაპრაკას ელოდები თუ ბიძიაც დავაყოლო
ჯონქუქი: რამსიგრძე ენა გაქვს. საერთოდ იცი ვინ ვარ?
გეორგინა: არა და არც მაინტერესებს
ჯონქუქი: ახლა წადი სახლში.
გეორგინა: არ წავალ
ჯონქუქი: ვითომ რატომ.
გეორგინა: ბოდიშს ველოდები
ჯონქუქი: ბოდიში??
"ასეთი რთული რატომ არის მისთვის რომ ბოდიში მომიხადოს?"
გეორგინა: კიი ბოდიში
ჯონქუქი: კარგი ბოდიში.
გეორგინა: და კიდევ
ჯონქუქი: ახლა რაღა გინდა
გეორგინა: ჩემი ნაყინი
ჯონქუქი: მეღადავები ხო?
გეორგინა: რატომ ვითომ?
ჯონქუქი: კარგი ფულს მოგცემ და შენ იყიდე
გეორგინა: შენი ფული რად მინდა მე ნაყინი მინდა
ჯონქუქი: გოგონი თავზე საყრელი საქმე მაქვა. დღეს ისედაც კარგი დღე არ მაქვს და შენც ნუ მიმატებ თორემ მოთმინების ფიალა მევსება
გეორგინა: იცი რას გეტყვი? არც მე მაქვს კარგი დღე. აქ ყოფნის წუთებს და საათებს ვითვლი. ისედაც ნერვებზე ვარ და თან ახლაც კინაღამ ვიღაცამ სიცოცხელს გამომასლმა.
ჯონქუქი: მოდი შენ შენს გზაზე მე კი ჩემს გზაზე წავალ
" თავხედი ტიპი. მანქანაში ჩაჯდა მაგრამ არც მე არ ვაპირებდი ესე მარტივად დანებებას ამიტომაც მანქანასთან მივირბინე და მის გვერდით სავარძელში მოვკლათდი. პირღია მიყურებდა. და ბოლო ხმაზე სიცილი დაიწყო"
ჯონქუქი: გიჟი ხარ?
გეორგინა: მე არ შენ კი მგონი
ჯონქუქი: გადადი მანქანიდან
გეორგინა: სიმართლე გითხრა კაი მანქანაა
ჯონქუქი: აუ ეს ბავშვები რა გამაღიზიანებლები ხართ
გეორგინა: სანამ ნაყინის არ მიყიდი არ გადავალ
ჯონქუქი: ეს ვინ ავიკიდე
" მანქანა დაქოქა და ერთ დიდ სანაყინესთან გააჩერა. მანქანიდან გადავიდა მაგრამ მე ისევ მანქანში ვიჯექი. თავისი კარებიდან შემომძახა"
ჯონქუქი: ბავშვო გადმოხვალ თუ კარების გაღებას ელოდები
" მანქანიდან გადავედი და მას გავყევი უკან. სანაყინეში შევიდა თუ არა ყველას ყურადღება მან მიიპყრო. ყველა მას უყურებდა. თითქოსდა ხალხი აფორიაქდა კიდეც შეშინებულები უყურებდნენ მას. რამოდენიმა ადგა და გავიდა კიდეც სანაყინედან. ცალკე მაგიდასთან წავიდა დაჯდა და ფეხი ფეხზე გადაიდო. მეც მის წინ დავჯექი. ეს ადამიანი მაშინებს. რას წარმოადგენს? ოფიციანტი გაფითრებული ჩვენთან მოვიდა და ხმის კანკალით ჰკითხა"
?: ბბატონო ჯონქუქ რასს ინებბებთ?
" რა ჯანდაბააა მან საიდან იცოდა მისი სახელი. ნუთუ სუ აქ ჭამს ნაყინს"
ჯონქუქი: ბავშვო როგორი ნაყინი გინდა?
გეორგინა: ბანანის
"გაკვირვებულმა შემომხედა და თვითონაც შეუკვეთა"
ჯონქუქი: ვოუ რა დამთხვევაა მეც ბანანის
?: კარგით 2 წუთში მზად იქნება
" ჩემმა ცნობისმოყვარე თავმა ვერ მოითმინა და მას ვკითხე"
გეორგინა: შენ რა მაფიის წევრი ხარ?
ჯონქუქი: უფრო ლიდერს ვიტყოდი
"ვეღარ მოვითმინე და სიცილი დავიწყე. მხოლოდ ჩემი სიცილის ხმა ისმოდა. როდესაც შევატყვე რომ უკვე ბრაზდებოდა მაშინღა შევწყვიტე სიცილი"
გეორგინა: 3 წლის ბალღს ვგავარ? ესეთი სისულელები რომ დააჯერო. ცუდად ვარ. მაფიის ლიდერიო.
ჯონქუქი: როგორ მოგმართო?
გეორგინა: ბიძია უცხოებს სახელს არ ვეუბნები. განსაკუთრებით მაფიის ლიდერებს
" და კიდევ დავიწყე ფხუკუნი"
ჯონქუქი: კარგი მაშინ პატარა ქალბატონო. ჩემთან ესეთები აღარ გაგივა. როგორც ჩანს არ იცი ჩემს შესახებ არაფერი. სახლში რომ მიხვალ უბრალოდ ჩემი სახელი და გვარი დაგუგლე და ყველაფერს გაიგებ.
გეორგინა: კარგი ბიძია
ჯონქუქი: ბიძიათი ნუ მომმართავ
გეორგინა: აბა რა დაგიძახო ბიძია?
ჯონქუქი: ბატონო ჯონქუქ
"ამაზე კიდევ ახლიდან დავიწყე სიცილი"
გეორგინა: თავიც ხომ არ დაგიხარო?
ჯონქუქი: იცი? ერთ ადამიანს მაგონებ. მასაც ესე კარგად გამოსდიოდა ნერვებზე თამაში
გეორგინა: დარწმუნებული ვარ მე ვჯობნი
" ჩაიცინა და თავი ჩახარა და დავინახე თუ როგორ მოიწმინდა ცრემლი. ცოტა გავოგნდი.
სიცილი შევწყვიტე. და ვკითხე"
გეორგინა: ჯონქუქ კარგად ხარ?
"სხვანაირად არ ვიცოდი როგორ მიმემართა. ბატონი ჯონქუქით დაძახებას ნამდვილად არ ვაპირებდი."
ჯონქუქი: არ ვარ კარგად
გეორგინა: ეი ბიძია არ გინდა მომიყვე?
" სიცილი დაიწყო."
ჯონქუქი: რა უცნაური და სასაცილო ბავშვი ხარ
გეორგინა: ამას კომპლიმენტად მივიღებ
ჯონქუქი: ჯერ ბავშვი ხარ რომ ჩემი პრობლემები თავს მოგახვიო
გეორგინა: თუ არ გინდა ნუ მეტყვი. არც მაინტერესებდა
"და ხელები გადავაჯვარედინე. ნაყინიც მოვიდა გამოვართვი. და ჭამა დავიწყე. არაა ეს ნაყინი უფრო გემრიელი იყო."
ჯონქუქი: შენზე არაფერს არ მეტყვი?
გეორგინა: 12 წლის ღლაპი ვარ. გუშინ ჩამოვედი ამერიკიდან კორეაში. დედასთან ერთად. დიდად არ მახარებს ეს ფაქტი. ერთი სული მაქვს აქაურობას თავი დავაღწიო.
ჯონქუქი: მამა?
გეორგინა: არ მყავს. სად არის. ვინ არის არ ვიცი. მხოლოდ ის ვიცი რომ კორეელია
ჯონქუქი: ვოუ სამწუხაროა ბავშვო
გეორგინა: შენზე რას მეტყვი ბიძია
ჯონქუქი: მოდი ისევ პირდაპირ ჯონქუქი სჯობს
გეორგინა: მეც ასე ვფიქრობ
ჯონქუქი: მარტო ვცხოვრობ უკვე 12 წელია. მხოლოდ მუშაობა და სახლი.
გეორგინა: და 12 წლის უკან?
ჯონქუქი: არსებობდა ადამიანი რომელიხ ყველაზე მეტად მიყვარდა მაგრამ მიმატოვა
გეორგინა: არც მიკვირს ეტყობა ვერ გაგიძლო
" გაეცინა და მეც ვიცინოდი. არ იყო ცუდი ადამიანი როგორიც მეგონა. თოთქოსდა გავუგეთ კიდეც ერთმანეთს"
ჯონქუქი: იცი მას ჰგავხარ თან ძალიან. გიყურებ თუ არა ის მახსენდება
გეორგინა: ვააა ასეთი ლამაზი იყო?
ჯონქუქი: ნარცისი ხარ
გეორგინა: ვერ შეგეწინააღმდეგები მართალია.
ჯონქუქი: მე ბევრი საქმეები მაქვს და გინდა სახლამდე მიგიყვან.
გეორგინა: არაა არ მინდა. შენ წადი მეც წავალ.
ჯონქუქო: კარგი
" წამოდგა გადაიხადა და ისევ მე მომიბრუნდა"
ჯონქუქი: სახელს მაინც არ მეუბნები?
გეორგინა: ჰმმმ. შემდეგში ნაყინს თუ კიდე მიყიდი დავფიქრდები გითხრა თუ არა
ჯონქუქი: კარგი ბავშვო კარგად
"და თან იცინოდა მე კი შორიდან გავძახე"
გეორგინა: კარგად ბიძიააა
" შემომხედა მე კი სიცილით ვკვდებოდი და თან ხელს ვუქნევდი. თავი გააქნია და გავიდა. ხასიათებში ჩემნაირია.  ჩემნაირი მაგარი როჟაა"

.....................................................................................

უცბად დაწერილი თავი. იმედია დაავოუთებთ. და კიდევ. როგორ მოგეწონათ?
🤍🤍🤍 წავედი ისტორიის სწავლა გავაგრძელო😂😂🫶🏻🫶🏻🫶🏻

იძულებით დაწყებული სიყვარული Where stories live. Discover now