"თვალებს ვახელ. იქაურობას ჯერ კიდევ ბუნდად ვხედავდი. თავს ძალა დავატანე, რომ თვალები კარგად გამეხილა. ხელით მოვისრისე და წამოდგომა ვცადე, მაგრამ უშედეგოდ. თავბრუს ხვევამ ისევ ტყავის დივანზე დამაბრუნა. მოიცა, მოიცა რა ტყავის დივანი? სად ვარ? არაა აქ რა მინდა. ახლა უკვე შიშისგან უცბად წამოვჯექი დივანზე და იქაურობას თვალი მოვავლე. კაბინეტში ვარ. მარჯვნივ გავიხედე და მაგიდასთან მჯდარი ჯონქუქი დავინახე, რომელიც მე მიყურებდა თავისი ბნელი თვალებით. იდაყვი სავარძლელზე ჰქონდა ჩამოყრდნობილი და ცერა თითი პირში ედო. ცალი წარბი აწეული ჰქონდა. მას მე თვალებში ვუყურებდი. აღრ ვარ ისევ ისეთი უსუსური გოგონა. რომელიც მასთან თვალების გასწორებას ვერ ბედავდა მაგრამ იმ შიშს რომელსაც მის მიმართ განვიცდიდი მაშინაც ვებრძოდი, ახლა გავიზარდე. ვისწავლე ცხოვრება თავის სირთულეებთან ერთდ. შვილი მყავს მაგრამ მამამისი ხომ სწორედ ეს ადამიანია. თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს. ერთმანეთის თვალებში ვიყავით ჩაძირულები, და გაისმა მისი ხმაც, რომელიც ყოველთვის ჟრუანტელს იწვევს ჩემს სხეულში."
ჯონქუქი: გაიღვიძე პატარავ? "მისი სიტყვები დავაიგნორე და ვუთხარი" ვაიოლეტი: ჩემი ჩანთა სად არის? " და ფეხზე წამოვდექი. ჩაეცინა. ჩემი ჩანთა იქვე სკამზე იყო მიგდებული. ხელი დავავლე და გასავლელისკენ წავედი, მაგრამ გამომეკიდა და კარებთან მისულს მაშინვე ვიგრძენი მისი ბეჭდიანი ხელი ჩემს მკლავზე. რომელიც არც თუ ისე სასიამოვნო იყო. ჩემს ყურთან ამაზრზენად ამოიჩურჩულა" ჯონქუქი: მგონი არ მითქვამს, რომ წასვლა შეგეძლო " მეც არ დავაყოვნე და ვუპასუხე" ვაიოლეტი: თუ არ ვცდები მგონი არც მიკითხავს შემეძლო თუ არა წასვლა ჯონქუქი: პრინცესა არ შეცვლილხარ ენა ისევ გრძელი გაქ ვაიოლეტი: არც შენ არ შეცვლილხარ ისევ ისეთი ამაზრზენი ხარ. '' უფრო მომეკრა უკნიდან. კარებს სახით მიმაჯახა. მის დაკუნთულ სხეულს ჩემს ზურგზე ვგრძნობდი. უკანალთან კი მის ადგილს რომელიც უკვე ცუდად მხდიდა, ძალაუნებურად სუნთქვა ამიჩქარდა რატომ არ შემიძლია მოვიშორო რატომ???" ჯონქუქი: როგორც ჩანს ჩემს შეხებაზე ისევ იბნევი, წითლდები, სუნთქვა გიხშირდება არაა? " ჩემი თავი მახეში გაბმული ჩიტი მეგონა, რომელიც მისი ძლიერი მკლავებიდან თავის დაღწევას ცდილობდა.'' ვაიოლტი: რეებს ბოდავ იდიოტო. ხელი გამიშვი ჯონქუქი: ეს კაბა ზედმეტად მოკლე მეჩვენება " ეს მითხრა თუ არა ერთი ხელით ისედაც მოკლე კაბა ზემოთ ამიწია და ჩემს ფეხებზე დაასრიალებდა თავის ხელს. ახლა უფრო დავიბენი არ მინდოდა კვნესა დამცდენოდა ამიტომაც ტუჩები ერთმანეთს მთელი ძალით დავაჭირე. მიხვდა როგორ აღმაგზნებდა მისი შეხება დარწმუნებული ვარ სმირკი ჰქონა აკრული მაგრამ მის სახეს ვერ ვხედავდი." ჯონქუქი: ახლაც ვბოდავ პრინცესა? გინდა უფრო მეტად დაგიმტკიცო? ვაიოლეტი: რაა? რას გულისხმობ "შეშინებულმა ვკითხე. და როდესაც მისი თითები უკვე ჩემს საცვალს შეეეხო უარესად ავფართხალდი." ვაიოლეტი: ნაბიჭვარო მომაშორე ეგ დამპალი ხელები " მაგრამ უკვე გვიანი იყო. ჩემი საცვალი ჩემს ფეხებზე ჩამოსრიალდა. ხელი მწარედ მომიჭირა უკანალზე. ვიცოდი რომ ჩემმა სიტყვებმა გამოიწვია მისი მრისხანება"
ჯონქუქი: წესით არ უნდა გრცხვენოდეს ჩემი. მოდელი ხარ. ფოტოებს შიშველი იღებ. ყველას წინაში შიშვლდები. ჩემი რაღატომ გრცხვენია? ჰააა მითხარი." ვაიოლეტი: შენი კი არ მრცხვენია მეზიზღები "ბოლო ხმაზე დავუყვირე. არც თვითონ არ დამაკლო და ბოლო ხმაზე მიყვირა" ჯონქუქი: რა იყო ჩემიდან გაქცევის შემდეგ ნებისმიერ კაცს შეუგორდი? ეტყობა დარდის მოსახსნელად თუ ჩემთან შურის საძიებლად. მთელი ღამე იჟიმავეთ არა? მერე დაორსულდი და შვილიც გააჩინე. რატომ? რატომ? მითხარი ვაიოლეტ რატომ?
" შოკირებული ვიდექი ერთ ადგილას. მისი ხელები უხეშად და სწრაფად მოვიშორე. მისკენ შევტრიალდი. საცვალი სწრაფად დავაბრუნე თავის ადგილას ხელი ვკარი. და თან ცრემლებს ვიმშრალებდი. მაგიდაზე დადებული ტელეფონის ასაღებად წავედი მაგრამ ხელი ისევ ჩამჭიდა ამჯერად უფრო უხეშად. მისკენ შემატრიალა და ისევ კედელთან მიმიწყვდია. მაღლიდან დამყურებდა. უფრო მეტად ავტირდი და მუშტებს მის მკერდს გამეტებით ვურტყამდი. აფექტის მდგომარეობაში ვიყავი ეგ როგორ მითხრა. მე როგორ მაკადრა. მის გარდა არავისთან არაფერი არ მქონია. ის კი. ბოლო ხმაზე ვუყვიროდი და არ ვწყვეტდი მისთვის მუშტების რტყმას" ვაიოლეტი: გაეთრიე, გაეთრიე შენი დანახვა არ მინდა გაეთრიეეე " შევატყვე, რომ თვალები აუწყლიანდა მაგრამ მაინც ხმის შეურხევლად მეუბნებოდა რომ გავჩერებულიყავი" ჯონქუქი: ვაიოლეტ გაჩერდი ვაიოლეტი: ყოველთვის შენ ხარ ჩემი ტკვილის მიზეზი. შემეშვიი წაეთრიე '' ხელები გამიკავა და მის მკერდზე ამაკრა. მისი ხელები მჭიდროდ შემომხვია. მაგრამ მაინც არ ვჩერდებოდი. ხელში უცბად ამიყვანა და დივანზე დაჯდა მის ფეხებზე მომითავსა და ახლა უფრო მჭიდროდ ჩამიკრა გულში. ცხვირი ჩემს ყელში ჩარგო და ჩემს დამშვიდებას ცდილობდა" ჯონქუქი: დამშვიდდი ვაიოლეტ. დამშვიდდი, ღრმად ისუნთქე
ვაიოლეტი: როგორ შეგიძლია ერთ წამს ამ მდგომარეობაში ჩამაგდო და მეორე წამს კი დამამშვიდო ჯონქუქი: რადგან გიყვარვარ პატარავ ვაიოლეტი: მართლაც რომ არ შეცვლილხარ ისევ ამხელა ფანტაზიები გაქვს
" გაეცინა. მეც გამეცინა თავს კარგად ვგრძნობდი მის ხელებში თითქოსდა მინდოდა კიდეც რომ ეს წუთები უსასრულოდ გაწელილიყო. რას მიშვრება ეს ადამიანი არ ვიცი. მალე კი ამ სიწყნარეში ჩემი ტელეფონის რეკვის ხმა გაისმა." ვაიოლეტი: უნდა ვუპასუხო ჯონქუქი: ამ მომენტის გაფუჭების უფლებას არ მოგცემ ვაიოლეტი: საზიზღარი ხარ " ტელეფონის ხმა გავატარეთ. გაითიშა მაგრამ ახლიდან კიდევ გაისმა რეკვის ხმა"
ვაიოლეტი: ჯონქუქ უნდა ვუპასუხო შეიძლება მნიშვნელოვანი იყოს ჯონქუქი: ჩემზე მნიშვნელოვანი? " თავი ამოსწია და კრავის თვალებით შემომხედა" ვაიოლეტი: კიი შენზე მნიშვნელოვანი ჯონქუქი: ახლა შენ მთლად დაკარგე ტელეფონზე პასუხის შანსი ვაიოლეტი: ჯონქუქ გთხოოვ ჯონქუქი: ააააჰ ჯანდაბას ოღონდ ხმამაღალზე ვაიოლეტი: უკაცრავად ბიჭი? ჯონქუქი: გინდა პასუხი? ვაიოლეტი: კრეტინო " ჩემი ტელეფონის ასაღებად დაიხარა მე კი უცბად წამოვხტი მისი ფეხებიდან და ტელეფონს ხელი დავტაცე. გავიქეცი. ტელეფონს ვუპასუხე იცინოდა წამოდგა მაგრამ ხელით ვანიშნე, რომ გაჩერებულიყო." ?: უკაცრავად კიმ გეორგინას მშობელი ბრძანდებით? " ნეტავ უკვე რამე დააშავა?" ვაიოლეტი: დიახ, დიახ მისი დედა ვარ ?: როგორ მოგმართოთ? მე სკოლის დირექტორი ვარ ვაიოლეტი: კიმ სელენათი მომართეთ. რატომ მირეკავთ რამე დააშავა? " ჯონქუქი შტერის სიფათით მიყურებდა" ?: დიახ დააშავა. სკოლაში უნდა მობრძანდეთ ვაიოლეტი: ვერ შევძლებ სკოლაში მოსვლას რადგან ძალიან ბევრი საქმეები მაქვს. მაგრამ მძღოლი მოაკითხავს და უთხარით რომ გამოყვეს ?; კარგით მაშინ თავად მოგიყვეთ თავისი საქციეელის შესახებ ახლა მე გაფრთხილებას დავწერ მაგრამ თუ კიდევ განმეორდება ოქმი არ ასდება ვაიოლეტი: მადლობა და ნახვამდის " ტელეფონი მივაგდე და ანერვიულებულმა აქეთ იქით დავიწყე სიარული"
ვაიოლეტი: არა რააა რა შტერი ბავშვია ახლა რაღა დააშავა შარია სუფთა შარი ჯონქუქი: ვაიოლეტ რა ხდება? ვაიოლეტი: სკოლაში პირველი დღე ჰქონდა და უკვე რაღაც დააშავა ჯონქუქი: შენმა შვილმა? ვაიოლეტი: კიი და უნდა წავიდე ჯონქუქი: ვერ წახვალ ვაიოლეტი: უკაცრავად? ვერ გაიგე რაც გითხარი? შარში გაეხვა შარში. ამჯერად მაგრად დაერხევა ჯერ მივიდე სახლში ჯონქუქი: შენ არ წახვალ აქ მოვა შენი შვილი? " გავფითრდი აქ არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მოვიდეს არა არაააა" ვაილეტი: ჯონქუქ მეღადავები? ჯონქუქი: ღადაობის რამე მეტყობა? მძღოლი აქ მოიყვანს. ამ კაბინეტში ნახავ და თან მეც გავიცნობ შენს. გოგოა თუ ბიჭი " მივხვდი რომ მასთან შეწინააღმდეგებას აზრი არ ჰქონდა და ბედის იმედზე ვიყავი დარჩენილი" ვაიოლეტი: გოგო ჯონქუქი; შენს ქალიშვილს
YOU ARE READING
იძულებით დაწყებული სიყვარული
Romanceკიმ ვაიოლეტი გოგო რომელსაც ამ ცხოვრებაში მხოლოდ გარდაცვლილი დედა, საუკეთესო მეგობარი და ფრენბურთი უყვარდა. მამამისი კლანჭებში მოქცეული. ის სიგიჟემდე შეუყვარდება მაფიის ბოსს, დაუნდობელ ჯეონ ჯონქუქს, მაგრამ შეიყვარებს თუ არა დაუმორჩილებელი და ჯიუტი გო...
