~Η ψυχή που δεν γνώρισε κάνεις!~ [Plus+]

~Ο λόγος που δεν κοιμάμαι πια..~

Πολλοί είναι οι λόγοι που δεν κοιμάμαι πια τα βράδια όμως, αυτό το πρόβλημα μοιάζει με την γη που αποτελείτε από στρώματα..
Δεν κοιμάμαι από στεναχώρια, θλίψη, άγχος, σύγχιση, νεύρα.. από άσχημες και δυσάρεστες καταστάσεις.. από την μαυρίλα της εποχής, από το σκότος του κόσμου.. τον φόβο, τον πόνο.. όμως.. κακά τα ψέματα πια.. υπάρχει ένας κεντρικός λόγος που φέρνει και όλους τους υπόλοιπους μπροστά στα μάτια μου!
Και αυτός δεν είναι άλλος πέρα από εκείνο.. το κενό.. που νιώθεις απλώς.. άχρηστος!
Που βλέπεις τα λεπτά, τις ώρες, τις μέρες, τις εβδομάδες, τους μήνες.. τα.. χρόνια..
να περνούν.. έτσι.. άδικα.. χαμένα!
Χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα για εκείνα τα όνειρα που φεύγουν, για οράματα που εξατμίζονται χειρότερα από το νερό.. τουλάχιστον αυτό δίνει οξυγόνο.. αυτα πλέον με πνίγουν, ασφυκτιώ!
Ο λόγος που δεν κοιμάμαι πια για όλον αυτόν το καιρό.. είναι επειδή.. είμαι παντελώς αδύναμη.. ανίκανη.. να κάνω το οτιδήποτε.. γιατί είμαι διλή.. μια τιποτένια που κάνει μεγαλύτερα όνειρα από το μπόι της.. με προσόντα 0.. και παρόλα αυτά.. επιμένει να τα ονειρεύεται πρωί-βράδι, ελπίζοντας μάταια πώς κάποια μέρα θα πραγματοποιηθούν... Μάταιο.. ισως σε μια άλλη πραγματικότητα.. αν ήμουν μια άλλη.. πιο ικανή.. χωρίς αυτό το τίποτα που με διακατέχει!
Και έτσι βλέπω τον καιρό να περνάει κάθε βράδυ και πιο πολύ.. και εγώ.. δεν κάνω τίποτα.. σαμπος μπορώ να κάνω κάτι; Όχι!

Ένα όνειρο που κάθε βράδυ πεθαίνει και δεν μπορώ να το χωνέψω, όσο πιο πολύ κι αν προσπαθω, τόσο πιο βάρια γίνεται η ιδέα στο να το χωνέψω..

Το μισώ που μεγαλώνω.. χάνω χρόνο.. και όλοι προχωράνε, εξελίσσονται.. κι εγώ εκεί, κολλημένη σε ένα όνειρο, σε ένα όραμα που ξέρω πως δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί μα, πώς μου ζητάτε να το αφήσω, δεν είναι απλώς η ζωή μου, αν γίνει, θα είναι ο λόγος που θα αποδεικνύει πως υπάρχω, πως αξίζω αλλά.. έχεις δίκιο.. μόνη μου το είπα.. είμαι ένα τίποτα για να τα καταφέρω!

Βλέπεις τον φαύλο κύκλο που κυριαρχεί μέσα στο κεφαλή μου: Όνειρο - ανηκανοτητα πραγματοποιήσεις - όμως αποτελεί την ύπαρξη μου.. όνειρο - ανηκανοτητα πραγματοποιήσεις - όμως αποτελεί την ύπαρξη μου.. ξανά και ξανά!
Μια κατάρα, χωρίς τέλος!!!
Δεν είμαι μάντης, δεν γράφω μοίρες, δεν φτιάχνω πεπρωμένα, πώς να γράψω λοιπόν και την δική μου; Με παρασέρνει το χάος! Πώς να ισορροπήσουν η ανηκανοτητα με τα οράματα στο ίδιο κεφαλή, στην ίδια καρδιά.. είναι τρελά!!!
Πώς γίνεται να είμαι δειλή και ταυτόχρονα να φαντάζομαι και να οραματίζομαι όνειρα μεγάλα μα, και βέβαια.. στην φαντασία μου δεν πρόκειται να με πειράξει κανείς ή να με κρίνει, να με κοροϊδέψει..
Εκεί δεν είμαι η τιποτένια που είμαι στην πραγματικότητα.. ακόμη και εμένα με έχω αλλιώς στο μυαλό μου και εύχομαι να μπορούσα να με αλλάξω στο επόμενο λεπτό! Δεν γίνεται όμως.. ξανά στο 0!!!

Ο λόγος που δεν κοιμάμαι πια...
Ένα όνειρο.. η ανικανότητά μου να το πραγματοποιήσω.. η μανία του να επιμένω να το οραματίζομαι.. Στην φαντασία μου όλα πάνε τέλεια... και στην πραγματικότητα.. τίποτα!

Ο λόγος που δεν κοιμάμαι.. η ζωή που δεν είμαι ικανή να κρατήσω.. να φτιάξω.. άρα νεκρή.. περιμένοντας μετά βασανιστηρίων να πεθάνω.. μη έχοντας κάνει τίποτα.. ίσως..

Ο λόγος που δεν κοιμάμαι.. τίποτα το ιδιαίτερο! Απλώς χάνω τον χρόνο μου γράφοντας αηδίες..

Συνέχισε σαν να μην το διάβασες πότε!

(27/7/'22)

~Μάρω Jackson~