~Η ψυχή που δεν γνώρισε κάνεις!~ [Plus+]

~Δεν μπορώ! Και όχι "Δεν θέλω"!~

Δεν έχω αποδείξεις για το αντίθετο, ΔΕΝ μπορώ!
Θέλω!!! Μακάρι να μπορούσα αλλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!

Έχω 1.000 δυο αποδείξεις ότι ΔΕΝ μπορώ και καμιά απόδειξη του ότι μπορώ..
Θέλω!!! Μακάρι να είχα 1.000 μία αποδείξεις ότι μπορώ μα.. δεν έχω,
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ!!!

ΦΟΒΑΜΑΙ!
ΤΡΕΜΩ!
ΔΗΛΙΑΖΩ!

Αυτές είναι μερικές από τις λέξεις που γνωρίζω καλά και κάποιοι μπορεί να έχουν θάψει μέσα τούς βαθιά.. φόβοι και ανασφάλειες που καιρό πολλούς βασανίζουν:

"Δεν μπορώ να δουλέψω, όπου κι αν πάω σίγουρα δεν θα έχω τα προσόντα ούτε τις προϋποθέσεις, είμαι αργή, πάω με διαφορετικούς πολύ πιο αργούς ρυθμούς από τους άλλους, μαθαίνω αργά, χρειάζομαι πολύ περισσότερο χρόνο από τους άλλους, προσαρμόζομαι και συνηθίζω δύσκολα, κομπλάρω, δεν μπορώ εύκολα να επικοινωνήσω με κόσμο, τα χάνω.. αγχώνομαι, φοβάμαι.. το ρεζιλίκη αναπόφευκτος δρόμος, δεν έχω την ικανότητα το να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα (1 την φορά), και.. ας μην μιλήσω για της γνώσης μου.. (σκράπας στα μαθηματικά, τα ρέστα τα βγάζω με το πάσο μου, καμία γνώση σε ξένες γλώσσες, το απολυτήριο χαντακοθηκε, και το πτυχίο βούλιαξε..)"!

Ξέρω ποια είμαι.. έχω 1.000 δυο αποδείξεις πως ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ και καμιά του αντιθέτου!!!

Ό,τι κι αν προσπαθώ, όσο κι αν προσπαθώ από 'καθόλου' μέχρι το ''ελάχιστο" πάω.. τίποτα δεν καταφέρνω, πολύ - λίγο, ένα και το αυτό!

Όσο κι αν προσπαθώ μέσα μου να δω τα πράγματα αλλιώς δεν μπορώ.. δεν γίνεται να κοροϊδεύω τον εαυτό μου!
Η μόνη αλήθεια είναι πως δεν μπορώ και όχι δεν θέλω.. μακάρι να έφτανε η θέληση μου μα, κι αυτή δεν είχε την ευκαιρία να "μεγαλώσει" ποτέ! Δεν την έδωσαν κανένα λόγο, αφορμή ή κίνητρο, ίσα-ίσα, υπήρχαν χιλιάδες λόγοι για να μείνει στον πάτο με τους 1.000 δυο λόγους (αποδείξεις) πως ΔΕΝ μπορώ!

Αν αυτός ο κόσμος, αυτή η ζωή είναι ένα παιχνίδι κι εμείς οι παίκτες, τότε λογικά υπάρχουν νικητές αλλά και ηττημένοι! Κάποιοι λοιπόν, μπορούν και νικάνε! Κάποιοι άλλοι δεν μπορούν και χάνουν!

Ήρθε πια ο καιρός να αποδεχτούμε μέσα σε όλους και τους ηττημένος αυτής της ζωής! Και ας σταματήσουμε να μην αποδεχόμαστε την ήττα!!!

Και μην μου πεις το γνωστό πως την έχεις δεχτεί και πώς είναι μέσα στην ζωή! Γιατί θα σου αποδείξω μόνο μιας, με μια σου φράση που λες μετά από αυτό, πως δεν την αποδέχτηκες ποτέ!
"Αρκεί να ξανά προσπαθούμε.." αυτό δεν θα έλεγες;!

Ποτέ αυτή η κοινωνία δεν δέχτηκε τους ηττημένος, τους πάντες καταφέρνει να αποδεχτεί, εκτός από αυτούς!

Και έτσι μια ανθρωπότητα ζει εδώ και χιλιάδες χρόνια με μια βαθιά πληγή, τον φόβο του να μην απογοητεύσει κανέναν!
Πάντα, μόνο οι νικητές είναι αποδεκτοί!
Και έτσι όλοι τρέμουμαι στην ιδέα της ήττας και χάνουμε τους εαυτούς μας μέσα στην νίκη!!!

Για λογαριασμό του "Κατάφερα" χάσαμε το είναι μας και πεθάναμε στην ιδέα του "ΔΕΝ.."!!!

Να ξέρεις "ηττημένε", εσύ εκεί έξω που νιώθεις μόνος, φοβισμένος, που ξέρεις πως δεν μπορείς να ζήσεις μέσα σε αυτήν την κοινωνία, στοιχειωμένος από την "νίκη" και που δείχνει με το δάκτυλο το φάντασμα της "ήττας"..

Σε ξέρω, σε νιώθω, δεν είναι άγνωστος, δεν είσαι μόνος!!!

ΣΕ ΒΛΕΠΩ και ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ για αυτό που είσαι!

Ξέρω ότι δεν μπορείς σήμερα!!!
Μα, πιστεύω πως θα έρθει μια μέρα που θα μπορέσεις και θα τα καταφέρεις!

Μέχρι τότε, ακόμη κι αν ποτέ δεν έρθει, θα σε αγαπώ άγνωστε!!!

Νοερά, είμαι κοντά σου!!!

ΚΑΛΟΣ ΟΡΙΣΑΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΝΙΚΗΤΩΝ, ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΙΑ ΝΑ ΚΡΥΒΟΜΑΣΤΕ!!!

"Για φαντάσου..!"

(9/7/'23)
~Μάρω Jackson~