geçmeyen geçmişim

kendi nişanıma geç kalıyorum

sabah uyandığımda su bana sıkı sıkı sarılmıştı ''Kullanıldım ya hani mesafemizi koruyorduk yoksa o kural sadece benim için mi geçerli'' sunun daha afyonu patlamamıştı ne diyo bu dercesine bana bakıyordu.

''off saat kaç?'' Başım ağırıyordu artık ergen değiliz, sahilde uyumak ne ya? İçimde kendi kendimi yiyip bitiriyordum.

''saat kaçmaz bebeğim''

''haha çok komik hatırlat boş zamanlarımızda güleriz eyvah saat 11 olmuştu ve bu gün nişanım var''. hemen kalkıp eve doğru yürümeye başladım.

bu onun bana son sarılışıydı onunla bidaha bu kadar yakın olamayacaktık, bidaha kokusunu duyamıyacaktım doya doya içime çekemeyecektim, umarım mutlu olursun ben seni çok üzdüm deniz gözlü kız...

Yazardan; Su nişan hazırlıklarına başladı . Hem aklı hem kalbi ateşe aitken başka biriyle nişanlanmak onun içinde çok zordu ama katlanmak zorundaydı. Nişanı evinin bahçesinde yapacaklardı elbisesini giydi saçı makyajı yapıldı 4 saat geçti aradan herkes oradaydı ama Yıldırım ve Ateş yoktu Yıldırım da geldi ama Ateş yoktu...

Nerdeydi... ateş hani sözünü tutucaktın bi kerede şaşırt be adam daha fazla camda gamlı baykuş gibi tüneyip hiç gelmeyecek bir adamı beklemekten yoruldum. Merdiven basamaklarından inerken bile aklımda sadece onun yüzü kalbimde onun sesi vardı. Alkış sesleriyle anca farkına vardım bahçeye geldiğimin.

''çok güzel olmuşsun'' suyu baştan aşağı süzdüm, bu benim zaferimdi bu gün 8 yılımı verdiğim kadın benim olacaktı herşeyiyle benim olacaktı.

gülümsedim yüzükler takıldı herkesin dikkati dağınıktı tüm cesaretimi toplayıp hemen yan villaya yani ateşin evine girdim ...