Yeni Ev Arkadaşım

DÜĞÜN

3 Ay sonra...

"Dicle kızım hazır mısın bak giriyoruz."

Bugün miladımın en büyük adımıydı bugün tüm dengelerin değişeceği ve bizim bir olacağımız bir gündü bu gün o kadar güzel bir gündü ki yazılmalıydı.

9 Mayıs 2022 Salı

Bugün bizim başlangıcımızdı sonsuza kadar birlikte olacağımız ve beraber yaşlanacağımız bir gündü.

Başımı beyaz tahtalı kapıya çevirip derin bir nefes almıştım ağlamamalıydım mutluluktan bile olsa ağlamamalıydım.

Kendimi silkeleyip kapıya doğru yürüdüm titreyen ellerimi saklama gereğin de bulunmamıştım.
Kapıyı yavaşça açtım. İlk Gülden anneyi görmüştüm gözlerin de o kadar güzel bir ışıltı vardı ki anlatılmazdı. Sonra Nejdet beyi gördüm sonra da...

Gözlerim gördüğüm kişiyi algılamakta güçlük çekiyordu bu-bu olamazdı benim için gelmiş miydi gerçekten hem de aylar sonra

Ağlamayacağım diye söylemiştim değil mi artık çok geçti babamı gördüğüm an tüm duygularım tavan yapmıştı hıçkırarak ona doğru koşup boynuna atladım. Burdaydı. Yanındaydı beni yalnız bırakmamıştı.

Tamam ona karşı her şeye rağmen gittiği için bir burukluk vardı çünkü ona kal demiştim ama o kafasını toplaması için gitmeyi seçmişti.

"Buradasın." Ellerim boynuna biraz daha dolayıp kokusunu içime çekmiştim her zaman traş losyonu kokardı...

"Burdayım ya seni en güzel günün de yalnız mı bırakıcam sandın."

Ondan ayrılıp yüzüne baktım ellerini gözlerimin altına yaklaştırıp göz yaşlarımı silmişti. Sonra da dudaklarını alnıma bastırmıştı.

Şuan da ben den daha mutlu kimse olamazdı...

"Hadi artık çıkmanız lazım Herkes sizi bekliyor."

"Herkes mi e ama biz sadece 10 kişilik bir düğün yapıyorduk."

Şaşkın gözlerle Barışa dönmüştüm.

"Bu da baban ile sana süprizimiz senin ve benim bütün akrabalarımızı ve arkadaşlarımızı çağırdık ve gerçekten de hepsi geldiler."

Şaşkın bir şekilde söylemesine rağmen gözlerinde bir ışıltı vardı.

Ona ve babama tekrardan bakıp "her şey içi teşekkür ederim iyi ki varsınız..."

"Sen de iyi ki varsın güzelim, hadi artık düğünümüze devam edelim de hemen karım ol."

Karım...
Ne kadar da yakışmıştı ama dudaklarına...

Başımı sallayıp son kez babama baktım sonra da Barışın koluna girip salona doğru adımladık kalbim yine hızlanmıştı ellerimin terlediğini ve aynı zaman da stresten üşüdüğümün farkındaydım.

Salonun girişine geldiğimiz an büyük bir gürültü kopmuştu
havai fişekler...

Salonun karşısın da açık bir teras vardı ve salonun duvarları camdandı bu saye de gökyüzünü görebiliyorduk.

Yavaş adımlarla içeriye girdik herkes ayağa kalkmış ve bizi alkışlıyorlardı. Gerçekten de herkes gelmişti.

Hatta hiç yüz yüze gelmediğim ama tanıdığım bir çok akrabam buradaydı.

"Sen bu insanları nereden buldun Barış."

Gülümsemişti.
"Eh biraz uğraştırdı ama senin için değerdi."

Nikah memurunun yanına geldiğimiz de Barış benim sandalyemi çekmiş sonra da kendisi oturmuştu.

Bizim sessizliğimiz ile beraber akrabalarımız da yerlerine oturmuştu.

Nikah memuru boğazını temizleyip konuşmaya başlamıştı. O kadar heyecanlıydım ki ne dediğine çok odaklanabildiğim söylenemezdi.

"Siz Erol kızı Dicle Soykan kimsenin etkisi ve baskısı altın da kalmadan Barış Karahan ile evlenmeyi kabul ediyor musunuz."

Derin bir nefes almıştım önce gözlerim babamı aramıştı göz göze geldiğimizde bana içten bir gülüş gönderip başını aşağı yukarı sallamıştı.

Ben cevabımı almıştım. Bakışlarımı babamdan Barışa çevirdim gözlerin de ki o ışık herkese ve her şeye değerdi...

Son kez bir nefes alıp memura döndüm bana uzattığı mikrofonu tutup "Evet." Diye bağırmıştım. Islıklar ve alkış sesleri salon da yankılanmıştı.

"Siz Nejdet oğlu Barış Karahan kimsenin etkisi ve baskısı olmadan Erol kızı Dicle Soykan ile evlenmeyi kabul ediyor musunuz."

Barış mikrofona yaklaşıp "Evet" diye bağırmıştı.

"Ben de sizi karı koca ilan ediyorum Gelini öpebilirsiniz."

Barış ile aynı anda atağa kalmıştık. Yüzlerimiz birbirine dönüktü önce gözleriyle beni izledi sonra yaklaşıp dudaklarını alnıma bastırdı.

"Hayatıma hoş geldin Dicle Karahan."

"Sen de hoş geldin sevgilim..."

Her güzel şeyin bir sonu olurdu ama bu bizim için bir son değildi bu bizim için bir başlangıçtı.

Evet miladımızın ilk temelini bu şekilde atmıştık...

Evet ilkti ama son olmayacaktı...

9 Mayıs 2022 Salı bu gün her şeyin yeniden başladığı ve bizim yeniden doğduğumuz gündü...