The Heartless Obsession

Chapter 35

"Saan ka pupunta anak?" napa lingon ako kay manang ng mag salita sya.

"Sa mall lang manang, may bibilhin." ngiti kong tugon. nagbo browse kasi ako sa internet kahapon ng may makita akong something pair clothes. bagay na bagay kay Jashley at sa anak ko.

"Isasama mo ba si Baby Rizen nak?" Tanong uli ni manang.

"No, kasama naman nya ang daddy nya. Mabilis lang naman ako manang." Sabi ko at lumabas na.

I also need to buy personal stuffs and clothes. Pag go grocery ko din kasi si Rizen ng mga chocolate milk nya at tinapay.

"Yow yow yow." Pag labas ko ng gate naka salubong ko si Vash. Ngumiti ako sa kanya.

"Where are you going lady?" Ngisi nya.

"Mall lang." Simpling sabi ko.

"Do you want to barrow 500?" Pang aasar nya pa. Napa irap ako sa sinabi nya. Naalala nyapa pala ang pag hiram ko sa kanya.

"Kidding." Sabay tawa nya.

"Mall lang, may bibilhin lang ako." Sabi ko.

"Bakit hindi mo isama ang asawa mo?" Tanong ulit nya. Ang kulit naman nito.

"Nagbabantay sya ng anak namin, at fyi hindi ko sya asawa." Pagtataray ko.

"Aww." Paghahawak nya sa dibdib nya.

Napa iling na lang ako at linagpasan sya. Naghihintay na sa akin si manong. Pag pasok ko sa van ay mabilis lang na pina andar ni manong ang sasakyan at mabilis kaming nakarating ng mall.

Mabilis akong pumasok sa clothing shop na nakita ko online. I brought so many clothes for my baby. Napa daan din ako sa shop na puno ng businesses attire kaya binilhan ko din si Jashley. Ng matapos ako ay inabot ko kay manong lahat ng pinamili ko dahil nakakaramdam ako ng pag ihi. Dali dali akong pumasok sa restroom.

Pag labas ko ay nagulat ko sa tumambad sa akin.

"Long time no see." Ngisi sa akin ni Nerix. Napa kuyom ako ng kamay sabay sapak sa mukha nya.

Napa upo sya sa ginawa ko at napa tili. Lalong umusbong ang galit ko sa sigaw nya at hinatak ang buhok nya. Namuo ang luha sa mga mata ko dahil sa galit.

"How dare you! Sinira mo ang buhay ko!" Galit na sigaw ko at ini ngudngod ko ang mukha nya sa pader hanggang sa mag dugo ang mukha nya.

Hindi ko alam pero biglang sumanib ang ka demonyohan sa utak ko at pinalo ko sa mukha nya ang hills na suot ko.

Gusto kong burahin ang mukha ko sa kanya! Gusto kong palitan nya ang mukha ko! Gusto kong mawasak ang mukha nya!

"MA'AM TIGIL NA PO. DOON PO TAYO SA OPISINA." Nabalik lang ako sa katinuan ng maraming guard ang pumasok sa loob at pinag hiwalay kami. Nanginginig ang mga kamay ko sa galit at takot.

"Ma'am ano pong nangyari? tinawagan ko na po si Atty. Papunta na po." Sabi sa akin ni Mang Ben pero wala ako sa katinuan para mag response.

Naiiyak ako habang naka upo sa opisina. Ngayon palang nagsi sink in sa akin ang nangyari. I can see Blood stain on my palms.

She deserves it!

Wala sino man ang pwedeng ang mag didikta sa akin.

"Ma'am pwedi po kayo makasuhan ng Physical Abuse sa ginawa nyo po." Sabi sa akin ng head ng mga guard.

"That's self defense." Wala ganang sabi ko.

"Wala naman po akong nakikitang nasaktan kayo." Sabi pa nya ulit.

"Are you questioning her?!" Out of nowhere, he showed up with his serious tone.

"Ah-h ikaw po pala Attorney." Nauutal na sabi nito.

"Leave. We're going to talk." Seryosong sabi nya. Dali dali naman sumunod to.

"Care to expla--" I cut him off with a slap.

"This is all your fault! Kasalanan nyo to kung bakit ako nagkaka ganito!" Pinaghahampas ko ang dibdib nya.

"I want to ripped off her face! Hindi ko matanggap na nakikita ko ang mukha ko sa kanya!" Galit na sigaw ko.

I saw sadness and worry on his eyes. He tried to hold my arms but I didn't let him! How dare him to touch me!

"You didn't love me! Pano mo nagawang mapaniwala dahil sa pang gaya lang ng mukha ko? Ha?!" Umiiyak na sabi ko.

He hugged me tight. Nagwawala ako at gustong kumawala pero hindi nya ako hinayaan. Para akong nasasakal sa hawak nya.

"Bitawan moko!" Galit na sigaw ko. Kahit blurry na ang nakikita ko dahil sa luha, Nakita kong nanubig ang mga mata nya.

"Wagmoko lalapitan." Hikbi ko.

"Yung anak ko! Baka kunin nila sakin!" Sigaw ko ulit sa kanya.

"Wala kang ginawa na ikina buti namin kaya wagkang lalapit sa akin!" Galit na sigaw ko.

"That's eno-ugh, let's go home." Mahinang sabi nya pero dinig ko ang pangi nginig ng boses nya.

"I want to go home alone!" Galit na sabi ko.

Hinayaan nya ako na lampasan ko sya at dali daling sumunod kay manong na naka abang sa parking lot. Nanginginig ako sa byahe. Mabilis akong bumaba ng makita ko ang Mansion. Naga alalang sinalubong ako ni Manang pero hindi ko sya pinansin. Mabilis kong nakita ang anak ko sa sala at niyakap ito.

Nagsi punta sa sala ang mga tao ng makita ako pero wala sa kanila ang pansin ko kung hindi sa anak ko.

"Mi?"

"I love you anak. I will never leave you." Nanginginig na sabi ko.

Dumoble ang takot na nararamdaman ko ng makita ko silang naka tingin lahat sa akin. Nanubig ang mata ko at nanginig sa takot. I don't want them near me!

"What is happening on her Jashley?" Dinig ko si Tita.

"It's her PTSD. It's affecting her now." Dinig ko sabi ng kasamang babae ni Jordan.

"Anak." I trembled in fear when I saw my mom. Umiling ako sa takot. I won't gonna let them near me. Lalo akong umiyak ng makita ko si Jashley.

"Wag nyoko sasaktan! Wag kayo lalapit. She deserve that! I wanna ruin that face! It's all because of that face!" Galit na sabi ko. Rizen on my arms started to cry because of my behavior.

"What's happening on my daughter?" Tamong ni mama pero panay iling ko at yakap sa anak ko.

"Disorder that develops in some people who have experienced a shocking, scary, or dangerous event. It is natural to feel afraid during and after a traumatic situation." Sabi ng babae.

"She has Post-traumatic stress disorder." Dagdag pa nya.