Akide Şekeri

Kabulleniş

Reha'dan duyduğum şeyle dona kaldım.Abim bana sesleniyordu.Reha ise bana korkuyla bakıyordu.Bir süre olduğum yerde kaldım ama sonra Rehaya hiçbirşey söylemeden abimin arabasına ilerlemeye başladım.

"Akide dur güzelim lütfen bir konuşalım."

Bunu diyen Rehaya baktım ve ona acı bir tebessüm gönderdim.Abimin arabasına bindim ve abimin arabayı çalıştırmasını bekledim.Yol boyunca sadece yola baktım.Abime yan gözle baktığımda ise elindeki telefona birşeyler yazdığını gördüm.Büyük ihtimalle olanları babama anlatıyordu.

"Akide şekerim bugün okul nasıldı?"

Benim için endişelendiğini biliyordum.Beni kontrol etmek için yol boyunca sorular sormuştu.Bense sadece sorulara kafamı sallamıştım.

Eve geldiğimizde koşarak odama çıktım.Bugün olanları düşündüm.Reha bana kız kardeşimizi almaya geldik demişti.Bu lafı hatırladığımda bir anda bedenime korku hissi yayılmıştı.Beni babam ve abimden alırlarsa ben ne yapardım.Abim ve babam benim ailemdi bugüne kadar bana bebek gibi bakmışlardı.

Odamdan çıkıp aşağıya inmeye başladım.Babamın sesini ve abimin bağırışlarını duyunca onları dinlemek için kapının kenarında durdum.

"Baba sen ne dediğini duyuyor musun Akideyi bizden asla alamazlar baba asla!"

"Sence ben buna izin verir miyim Mirza?"

"O benim kızım biyolojik olarak yakınlığımız olmasada öz kızım gibi."

"Ya Akide gitmek isterse baba o zaman ne yapacağız?"

Babam tam cevap verecekken içeri girdim.

"Bunu nasıl düşünürsün abi.Siz öz abim ve babam olmasanız bile benim ailemsiniz beni o çukurdan siz çıkardınız sizi nasıl bırakırım ben?"

"Güzelim ben o anlamda söylememiştim ki ya sen onlara alışırsan ya da onları bizden daha çok seversen öyle bir olay olursa biz buna yıkılırız Akide'm"

Abim bana bu cümleleri dolan gözleriyle söylemişti.Direkt gidip ona sarıldım.Babam ise bize ağlayarak bakıyordu.Ona bize katılması için işaret verdim.O da bize katılınca hepimiz ağlamaya başladık.Bir süre sonra onlardan ayrıldım.

"Ben kararımı verdim baba."

Babam bana bu sefer meraklı gözlerle bakmaya başladı.

"DNA testi yaptırıp eğer test pozitif çıkarsa onlarla görüşmek istemeyeceğimi söyleyeceğim bunu ayarlayabilir misin?"

Babam sadece başını salladı.O gece hep birlikte vakit geçirip odalarımıza dağılmıştık.Babam 5 gün sonraya randevu aldığını söylemişti benim ise şu an yapabileceğim tek şey o günü beklemekti.

5 gün sonra:

O gün gelip çatmıştı.Şu anda arabada hastaneye varmak üzereydik.Onları görünce ne yapacağımı hiç bilmiyordum.Bu 5 gün boyunca bunların hiçbirini düşünmemeye çalışmıştım ama şimdi yüzleşemediğim şey karşıma çıkacaktı.

Araba durdu.Hastaneye varmıştık.Abim inmem için kapımı açtı.Hastaneye girdiğimiz andan itibaren içimde bir his vardı bu his neydi bilmiyordum ama iyi bir his olmasına dua etmiştim.

Gideceğimiz kata ulaştığımızda bizi bir kadın karşılamıştı büyük ihtimal bir hemşireydi.Bizi bir odaya götürdü.Tam kapıyı açacakken babam elimi tuttu.Kadın kapıyı açtığında karşımda ilk Rehayı görmüştüm ve yanında oturan 3 erkeği aralarında ise bana değişik bir şekilde bakan bir kız vardı.3 erkekten bir tanesi bana aşırı benziyordu saç rengimizden tut göz rengimize kadar.Diğer tarafa baktığımda ise bana tebessümle bakan 40lı yaşlarda bir kadın ve adam görmüştüm.Bunlar büyük ihtimal annem ve babamdı.Bir anda bizi buraya getiren kadının sesini duydum.

"Akide Hanım sizi kan alımı için şu tarafa alayım."

Ona başımı salladım.

Kadın ve adamdan kan alınırken kadın konuşmaya başladı.

"Kızım ben Gül yanımdaki adamda benim kocam Agâh."

"Anladım."

"Yani biz senin teknik olarak annen ve baban oluyoruz bunlarda abilerin,ikizin ve kız kardeşin oluyolarlar."

"İkiz mi?"

"Ah evet ikizin Çağan aşırı benziyorsunuz değil mi?"

"Aynen."

"Şey galiba sen benimle pek konuşmak istemiyorsun ben seni rahatsız etmeyeyim."

Ona cevap bile vermedim.Odada babam ve abim dışında herkes buna şaşırmıştı.Bana değişik bir şekilde bakan kız bir anda konuşmaya başladı.

"Anne görmüyomusunuz şunun terbiyesizliğini kim bilir hangi ortamda büyüdü de sana cevap bile vermiyor."

Buna sinirlenmiştim tam cevabını verecekken biyolojik babam konuşmaya başladı.

"Selen kes sesini asıl senin yaptığın terbiyesizlik hepimiz bu duruma alışmaya çalışıyoruz senin bu konuda söz hakkın yok."

Kız bir anda sus pus kalmıştı.

"Özür dilerim kızım sadece o biraz şımarık ama bir daha sana böyle davranmayacak söz veriyorum."

"Diğer abilerin adı ne?"

Bir anda bunu sormama şaşırmıştı.Gülerek bana cevap verdi:

"Sakallı olan Çağın yanındaki ise bir küçüğü olan Bulut,zaten Rehayı biliyorsun Rehanın ikizide Selen,bide sen ve Çağan kalıyorsunuz."

Onu anladığıma dair kafamı salladım.Sonunda kanlar alınmıştı.Hemşire sonuçların 1 haftaya çıkacağını söylemişti.Bense hemşirenin bu söylediğinden sonra ayaklandım.Arkamdan birinin seslendiğini duydum.

"Akide kızım dur bir konuşsaydık."

Bana heyecanlı gözlerle bakan kadına düz bakışlarımla baktım.

"Sonuçlar çıkınca konuşuruz efendim."

Ne cevap vereceğini beklemeden hastaneden çıktım o gün ne abim ne de babamla tek kelime konuşmamıştık.Eve gidince ise yatağıma gidip kendimi uykuya bıraktım.

1 hafta sonra(Hastane)

Sonucun açıklanacağı güne gelmiştik.Bu 1 hafta içinde sadece yatağımda yatmıştım.Abim ve babam ise benim sessizlik istediğimi anlamışlardı.İçeriye doktorun girmesiyle herkes ayaklanmıştı.

"Evet size iyi haberlerim var hem anne hem baba Akide Hanımla %99.9 uyuşuyorlar.Tebrik ederim."

Doktor odadan çıktığında donup kalmıştım bu zamana kadar bundan sonra ne yapacağımı düşünememiştim.Bana umutla bakan adam ve kadına baktım ve bir yandan da asla onları bırakmayacağımı ve öz ailemle görüşmeyeceğimi söylediğim abim ve babama peki ben bundan sonra ne yapacaktım?

♡♡♡♡♡♡♡♡♡

ʙöʟüᴍ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀᴋɪ ᴅüşüɴᴄᴇʟᴇʀɪɴɪᴢ ɴᴇʟᴇʀ?

ᴋᴜʀɢᴜᴅᴀ ʙᴀşᴋᴀ ɴᴇʟᴇʀ ɢöʀᴍᴇᴋ ɪsᴛᴇʀsɪɴɪᴢ?