Akide Şekeri

FİNAL

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

10 ʏıʟ sᴏɴʀᴀ;

Akseli öpmemin ardından 10 yıl geçmişti.Artık 28 yaşındaydım.O günden sonra aramızda ki çoğu şey değişmişti.Mesela o öpücükten sonra sevgili olup aynı üniversiteyi kazanmıştık.Üniversite bittikten sonra ise yıldırım nikahıyla evlenmiştik.Şimdiye gelirsek ise hasta yatağında oturmuş oğlumuzun iyi olup olmadığına bakıyorduk.

"Evet bebeğiniz gayet sağlıklı.Size verdiğim takviyeleri aksatmıyorsunuz değil mi?"Tam konuşacakken Aksel beni susturmuştu.

"Evet saati saatine içiyor."Heyecanlı heyecanlı konuşunca doktor ve ben buna gülmüştük.Hamileliğimi öğrendiğimizden beri bize birşey olacak diye tetikte davranıyordu.

Doktordan çıktığımızda eve doğru yol almıştık.Artık bu minik bebek 7 aylık olduğu için yürümekte zorlanıyordum.Bunu anlayan Aksel koluma girerek beni arabaya kadar götürdü.Yarım saatin sonunda eve vardığımızda derin bir oh çektim.

"Hadi gel güzelim çok fazla ayakta kalma.",Onun hazırladığı yere oturduğumda telefonum çalmaya başladı.Telefonumun yanımda olmadığını fark edince Aksele seslendim.

"Sevgilim telefonuma bakar mısın?"Aksel telefonu alıp yanıma oturdu.Arayanlar Rüya ve Mirza abimdi.Evet Rüya ve abim,Aksel ve ben vasıtasıyla tanışıp 4 yıl önce evlenmişlerdi ve şimdide işleri gereği İtalyadalardı.

"Akide şekerim nasılsın?"Abimin sesini duyunca gülümsedim 2 aydır görüşemiyorduk.Abim ilk hamileliğimi öğrendiği zaman bayılmıştı.Evet heyecandan bayılmıştı ve bu bizim ailedeki bir şaka olmaya başlamıştı.Eğer birşey söylüyeceksek ilk abime aman bayılma diyorduk.Ne kadar bazen bozulsa da o da bizimle beraber gülüyordu.

"İyiyim abiciğim siz nasılsınız?"Abim ve Rüya bana sırıtarak baktılar.

"İyiyiz yavrum küçük Akide nasıl?"

"İyi abi birşeyi yok."

"Siz ikiniz nasıl-"Rüya tam konuşcakken küçük bir minik tarafından sözü kesildi.

"Anne halamlarlamı konuşuyorsunuzzz?"Ekranda bana merakla bakan Arasla göz göze geldiğimde gülümsedim.Abim ve Rüya evlendikten kısa bir süre sonra süpriz olarak Aras gelmişti.Tabi abim o heyecanla neredeyse tüm İstanbula bunu ilan edecekti.Rüya ise bu hamileliğe biraz endişeliydi çünkü evliliklerinin daha 3.ayındaydılar ama sonra abimin onu rahatlatmasıyla içindeki endişe kaybolmuştu.

"Nasılsın Aras?"Bunu soran Akseldi.

"İyiyim,ama sıkıldım Arel ne zaman gelecek?"

"Birkaç aya yanında olacak koçum."Biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapattık.Aklıma birden bire babam gelmişti.Evet merak ettiğinizi hissediyor gibiyim peki diğerlerine ne olmuştu?

Babam ve Orla kısa bir süre sonra evlenmişti ama evlilikleri sadece birkaç yıl sürmüştü bu süreçte Orla bana yakın olmaya çalışıyordu ama benden bir sinyal alamayınca yavaş yavaş benden ilgisini çekmeye başlamıştı.Babamla boşandıktan sonra ise Niklausu alıp İrlandaya geri dönmüşlerdi.Arada beni arıyordu ama sadece bunlar aramayla sınırlı kalıyorlardı.

Babamla ise olaylardan sonra bir süre iletişime geçmemiştim ama sonra aramızdaki buzları yavaş yavaş eritip onunla gene konuşmaya başlamıştım.Evet bazılarınız bana salak diyebilir ama o beni o çukurdan kurtarıp bana bakmıştı.Bende emeği çoktu.Fizik okumamı bile ona borçluydum.

Agâh Bey ise olaylardan birkaç ay sonra cezaevine gönderilmişti.Meğersek bir sürü adam kaçırma,yaralama ve dolandırma suçları varmış en sonunda ise yaraladığı adam vefat edince cezaevine girmişti.

Gül Hanım ise ona yardım ve yataklıktan 4 yıl hapis yatmıştı.Çıktığında ise duyduğuma göre memleketine geri dönüp orda yaşamaya başlamıştı.

Peki ya biyolojikler?

Evet bunu sorduğunuzu duyar gibiyim.Çağın çalıştığı hastanedeki bir doktorla evlenmiş ve 3 çocuğu olmuştu.Selen ve Bulut ise kendilerine bir kafe açıp orayı işletmeye başlamışlardı.Hepsiyle çok sık olmasada görüşmeye çalışıyordum.Herkes bir yere dağılmıştı.

Peki ya Rehaya ne oldu dediğinizi sorar gibiyim.

Reha ise üniversitede kendini bir kıza kaptırmıştı.Kızın ailesi maalesefki iyi insanlar değildi.Kızı zorla evlendirmeye çalışıyorlardı.Reha ise bunu duyunca kızı kaçırıp evlenmişti.Şimdi ise ikisinin çok tatlı ikizleri vardı.Rehayla sık sık görüşüyordum.Kaza sonrası 1 buçuk yıl fizik tedavi ve psikolojik tedavi almıştı.Şimdilerde ise karısı ve ikizleriyle küçük bir kasabada yaşıyorlardı.Onun adına mutluydum.

Ee peki bize sonra ne olmuştu?

Biz Akselle hızımızı alamayıp oğlumuz Ata doğduktan 1 yıl sonra gene hamile kalmıştım.Bu sefer ise kızımız Alini kucağımıza almıştık.Ne kadar sıkıntı çeksekte hep birbirimizin yanındaydık.

Biz mutluyduk sanırım bu da artık hikayemizin kalan son bölümüydü.Ne olursa olsun yüzünüzdeki o gülüş eksilmesin.Hepinize elveda dostlar.

●SON●

Evett geldik sonumuza.Hikayemdeki destekleriniz için hepinize çok teşekkür etmek istiyorum.Akide Şekeri benim için öylesine bir kurguydu bu kadar okunacağını hiç düşünmemiştim.Bazılarınıza acele bir final gelmiş olabilir ama her zaman Akide Şekeri benim için buraya kadar kurgulanan bir kurguydu.Hepinize tekrardan teşekkür ederim yeni kurgumda görüşmek üzere kendinize iyi bakın🩷

Akide Şekeri hakkında ki düşüncelerinizi yazarsanız çok sevinirim♡