(ᴏʏ ᴠᴇ ʏᴏʀᴜᴍʟᴀʀıɴıᴢı ᴀᴛᴀʀsᴀɴıᴢ çᴏᴋ sᴇᴠɪɴɪʀɪᴍ<3)
4 katlı bir apartmanın önünde durduğumuzda etrafı incelemeye başladım.Etrafta koşuşturan çocuklar ve kapı önünde duran teyzeler vardı.Tatlı bir mahelleydi.Apartmana girdiğimizde abim bana yan gözle bakıyordu.Kapıyı çaldığımızda kapıyı Gül Hanım açmıştı.
"Hoş geldin kızım hadi geç içeri."babamla abim homurdanmaya başlamışlardı.
"Bizde hoşbulduk."Gül Hanım onlara baktığında göz devirerek başını salladı.Bunu gördüğümde kaşlarım çatıldı.Tepkimi görmüş olacak ki hemen yüzüne bir gülümseme koydu.
İçeri girdiğimizde beni ilk karşılayan şey vintage koltuk takımı ve tablolardı.Ev küçük ve hoştu.
Salonda sadece Agâh Bey,Reha ve Çağın vardı.Agâh Bey beni görünce hemen ayaklandı.
"Hoş geldin Akide."yüzünde garip bir ifade vardı.Agâh Beyden hep değişik bir çekim hissediyordum.
"İsterseniz sofraya geçelim."Ona başımı salladım ve masaya oturdum Çağın ve Reha da benden hemen sonra oturmuşlardı.Herkes sessiz sedasız yemeğe başlarken ben ise olmayan kardeşleri düşünüyordum.
"Agâh Bey diğerleri nerede?"Agâh Bey ve kardeşler bana tedirgin bir şekilde baktı sanki sakladıkları birşey var gibiydi.
"Ah kızım onların okulda işleri vardı o yüzden geç döneceklerdi."
"Anladım ama bir gün onlarlada tanışmak isterim."Agâh Bey hiçbirşey demeden yemeğine devam etti.
"Ee peki kızım sen büyüyünce ne olmak istiyorsun?"
"Fizik okumak istiyorum efendim."Bana sanki bir hata yapıyormuşum gibi baktı.
"Aman canım fizik okuyup napıcaksın dünyayı kurtaracak değilsin ya."Bu söylediği bir anlık hevesimi kırmıştı.Fizikte iyiydim gerçekten çok iyiydim ama bazen insanların istediğim bölümü yargılaması hevesimi kırıyordu.
"Bırakın da ailesi olarak ne okuyup okumayacağını biz belirleyelim.Ayrıca kızım ve oğlum istediği bölümleri okuyabilirler çocuklara karışamayız değil mi?"Babamın bu söylediğine Agâh Bey ve Gül Hanım bozulmuştu.
"Tabi canım ama çocuklar en azından boş bir bölüm okumazlar onun için demiştim."Gül Hanımın bu söylediğine Çağın sinirlenmişti.
"Anne yeter kız istediğini okur sana ne oluyor?"
"Çağın!"Agâh Bey masada bağırınca hafifçe yerimden sıçramıştım böyle bağırması beni yetimhane günüme götürmüştü.Elimde birşey hissedince elime baktım.Abim elimi tutuyordu ona gülümseyerek ağzımla sessizce sorun yok dedim.
Herkes yemeklerini bitirdiğinde Gül Hanıma yardım etmek için mutfağı sormuştum.Tek başıma tabakları kaldırırken arkamda Çağının olduğunu gördüm.
"Yardım edeyim mi?"
"Olur."Bu sırada babamlar salondaki ikili koltuğa oturmuşlardı.Çağınla ben ise mutfağa gitmiştik.
"Annem adına senden özür dilerim.Onlar hep böyledir anlarsın ya."
"Anladım sorun yok."Bana sanki soru sormak istiyormuş gibi bakıyordu.
"Şey bende senin yaşlarında fizik okumak istiyordum ama babam benim tıp okumamı istedi."Onunda benim gibi fizik okumak istediğini duyunca içten içe mutlu olmuştum.
"Hem kardeşlerim adına da özür dilerim onlar sadece Selene çok düşkünler ve bu evde Selenden başka bir kız kardeş istemiyorlar."
"Bende onları istemiyorum ki zaten."Bu söylediğime yüzü düşmüştü.
"Yani beni ve Rehayıda mı istemiyorsun?"Vereceğim cevaptan korkuyor gibiydi.Reha ve Çağına içim kaynamıştı.
"Siz belki biraz istisna olabilirsiniz."
"Bu ne demek olu-"Arkadan Gül Hanımın oğlunu çağırdığını duydum.
"Hadi oğlum alt tarafı bi yardım et dedik."
"Geliyorum anne.Sonra konuşuruz olur mu?"
"Olur."Tabakları getirme işim bittikten sonra bir süre salonda oturduk. Bu sürede Agâh Bey ve Gül Hanımın garip davranışlarını farketmiştim.Sanki birşeyden rahatsız gibiydiler.Bir süre sonra kalkmak için izin istedik arabaya gittiğimizde aklıma not kazıdım.
Agâh Bey ve Gül Hanımın garip davranışlarını çözecektim.
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
ʙöʟüᴍ ʜᴀᴋᴋıɴᴅᴀᴋɪ ᴅüşüɴᴄᴇʟᴇʀɪɴɪᴢ ɴᴇʟᴇʀ?
ᴋᴜʀɢᴜᴅᴀ ʙᴀşᴋᴀ ɴᴇʟᴇʀ ɢöʀᴍᴇᴋ ɪsᴛᴇʀsɪɴɪᴢ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akide Şekeri
Nonfiksi-Gerçek Ailem kurgusudur. (TAMAMLANDI) Yetimhane her zaman soğuktu.Çünkü hiçbirimiz aile sıcaklığını tatmamıştık.Hiçbirimiz hiçbir zaman tam anlamıyla aile olamamıştık.Ne hoş aileleri tarafından bırakılan çocukların aile olmasını beklemek bile gülün...
