အမြင်အာရုံ မဆုံးရှုံးခင်တုန်းက မက်သရူးမှာ အပေါဆုံးက သူငယ်ချင်ဆိုတာတွေပင်။ အမြင်အာရုံဆုံးရှုံးသွားတော့ အဲ့ဒီ သူငယ်ချင်းဆိုတာတွေကပဲ အဆက်အသွယ်မလုပ်ကြတော့။ Keita တစ်ယောက်က လွဲရင်ပေ့ါ။ ဘယ်နှစ်ရက်ခံမယ်မှန်းမသိတဲ့ သူက မက်သရူးကို သူငယ်ချင်းလုပ်မယ်ဆိုတော့ မက်သရူး ရယ်ချင်တာ အူလိုက် သည်းလိုက်။
“ မက်သရူးအတွက် မက်သရူးနဲ့ တူတဲ့ နှင်းဆီပန်းအဖြူ ဝယ်လာခဲ့တယ်”
မက်သရူးလက်ထဲကို ကမ်းပေးတဲ့ ပုံစံကို သဘောကျသွားတယ်။ အရင်တစ်ယောက်တုန်းက မက်သရူးကို မျက်မမြင်ဆိုပြီး မက်သရူးလက်ကို ဆွဲဆွဲပြီး ထည့်ပေးတာ။ သူကတော့ မက်သရူးလှမ်းယူလောက်မယ်နေရာကို ကွက်တိပေးတာမို့ အနည်းငယ်တော့ သဘောကျသွားသလို။
“ဟျောင်းတို့ ဘာလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ”
“မျက်မမြင်နဲ့ ဘာလုပ်ချင်သေးလို့လဲ”
မက်သရူးက ဘုတောတောလိုက်တော့ ရယ်ကာ
“ အတူတူလုပ်ချင်တာတွေ အများကြီး ရှိတာပေါ့ မက်သရူးရေ့”
“မျက်မမြင်နဲ့ ဂိမ်းပြိုင်ဆော့မယ်တို့ ဘောလုံးကန်မယ်တို့လိုလား”
ဂျစ်တူးလုပ်နေတဲ့ ဆော့မက်သရူးကို ကြည့်ကာ ရင်နာရသလို ရယ်ချင်နေတယ်။ ဒီကောင်လေး ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ဓာတ်ကျနေခဲ့တာပါလိမ့်။ အရင်က ဆော့မက်သရူးဆိုတာ တောက်တောက်ပပလေးလို့ တွေးမိကာ။
“ဟျောင်း မက်သရူးနဲ့ အတူတူလုပ်လို့ရတာမှ အများကြီးပဲ။ ခုစဉ်းစားနေတာ သီချင်းနားထောင်မလားလို့။ မက်သရူး ဂျေပက်ခ် ရဲ့သီချင်တွေကြိုက်လား။ ဟျောင်း All I Wanna do ဖွင့်ပေးမယ်လေ”
မက်သရူး ခဏတော့ အံ့သြသွားတယ်။ ပြီးမှ မမဆီက မေးထားလို့ ရတာပဲလို့တွေးမိတုန်း သီးချင်းသံနောက် လွင့်မျောမိသွားတယ်။ ဆောင်းဟန်ဘင်းဆိုတဲ့ ဟျောင်းကို နည်းနည်းတော့ အမှတ်ပေးမိသလို။
နောက်ရက် ဆောင်းဟန်ဘင်းရောက်သွားတော့ မက်သရူးက မနေ့ကလို မဂျစ်တော့။ နည်းနည်းတော့ ရင်းနှီးလာသလိုမို့ ဟန်ဘင်းပျော်ရတယ်။
