KURT'UN ESİRİ +18

3#bar

****

Sabah alarmın sesi ile zar zor gözlerimi açıp alarmı kapadım.

Bir süre yatakta uzanıp hayatımı düşündüm. Nereye kadar böyle gidecekti? Biran önce bir şeyler yapmalıydim. Annemi hiç görmemiştim. Sadece şerefsiz babam vardı annemin ölüp ölmediğini bile bilmiyordum. Bana Sadece annen yok demişti. Hayatim boyunca babamın şiddetlerini ve hakaretlerini dinledim. Bir tane bile iyi anımız yoktu, oysa ben şimdi bile çocuk sayılırdım. 17 yaşında bir lise öğrencisiydim. 18'ime az kalmıştı neyseki, çok planım vardı. Ama yine de ben daha doğar doğmaz bile babamın şiddet ine maruz kalmış bir çocuktum. Bana bebekken bile vururmuş. En acı yanı da bana bunları durduk yere anlatırdı.

Erdem atalar... Seni hiç bir zaman affetmeyeceğim. Erken yaşta beni bunlara mecbur ettiğin için, herseyi kendim yapmayı, kendim halletmeyi öğrettiğin için.

Daha vücudum da silinmeyen izlerin var. Zihnimden de.

Yanından kaçıp kurtuldum evet. İlk başlar da sokakta yattım sonra böyle olmayacağını bilerek yatılı Bir işe girdim. Daha vücudumdaki açık yaralar kapanmamışken iğrenç işler de çalıştım. Kendimi her zaman şans eseri koruyabildim. Ve şimdi bu evi tutmuştum şehrin bir ucunda senden uzakta huzurlu bir yaşam. Keşke yanımda annem de olsaydı, iyi veya kötü. Erdem den daha kötü bir insan yoktur.

Saate baktım. 06:20 okulum saat 7:30 da başlıyordu. Hızlıca kalkıp hazırlanmaya başladım. Okul eteğimi ve gömleğimi giyinip saçlarımı taradım. Zaten doğuştan siyah uzun ve düz olan saçlarım vardı. Erdem kumraldı, anneme çekmiştim sanırım ben.

Yüzüme Hafif bir makyaj yapıp montumu ve botlarımı da giydikten sonra çantamı alıp çıktım. Kış ayında olduğumuz için artık hava geç aydinlaniyordu.

Okula vardığım da sınıfıma çıkıp duvar kenarı olan sırama oturdum. Zaten tek oturduğum için yayiliyordum. Yanliz olmanın faydaları diyerek kendimi arada avutuyordum.

Derse iyice odaklanmışken kapı büyük bir gürültüyle açılmıştı. Saçı başı dağılmış öfkeyle sınıfta gözlerini gezdiren kıza baktım. O da en sonunda gözleri ben de durdu.

"Kızım ne bu saygısızlık! İsmin ne bakim senin?"

Kız öğretmeni takmadan bana bakarak sırama kadar geldi. Hala şaşkınca bakarken konuşmaya başladı.

"Sen o kız mısın?"

"E-efendim?"

Sessizce suratıma baktı bir süre ve kulağıma eğildi.

"Teneffüste arka bahçede ol"

Diyip koşarak çıktı sınıftan. Arkadan bir kız omzuma dokundu ona doğru kafami çevirdim.

"Hey ne dedi sana söylesene"

Önüme döndüm tekrar duymamazliktan geldim. Kız ısrarla omzuma dokunuyordu

"Çek şu elini"

"Çekmiyorum napıcaksın?"

Diyip omzuma vurdu aniden. Bedenimden bir sinir dalgası yükseldi aniden ve ayağa kalkıp kızın saçını çektim ilk önce. Kız çığlık attı, adını bile bilmediğim gerizekalilar beni bu kadar sinirlendirmemeliydi

Kızın çığlığını duyan hoca hemen yanıma geldi.

"Gece atalar hemen dışarı!"

Kızın saçını bırakıp öfkeyle dışarı çıktım. Neden bu kadar öfkelenmiştim bilmiyorum ama rahattım çünkü haklıydım.

Kendimi dışarı atıp soluklandim bir süre. Daha diğer Kızın mallığıyla uğraşırken bir de bu çıktı başıma!

"Tenefus demistim ama bekleyemedin sanırım?"