KURT'UN ESİRİ +18

#16

*****

Gözlerimi gördüğüm kabus ile şiddetle açtım. Oldukça terlemiştim ve sıcaklamıştım. Üstümdeki yorganı bir kenara attım. Ne? Bir saniye nasıl yani ben yataktaydım. Hava hala çok karanlıktı ama burası Kaplan ın evinde kaldığım odaydı tanımıştım.

Sokak lambası içeriye loş ışık verirken bu odada tek nefes alanın ben olmadığını anlamıştım. Yatakta doğrulup etrafa bakarken koca yatağın diğer ucunda yatan üstü çıplak kaplana bakıyordum. Loş ışık direkt karın kaslarına geliyordu ve istemsizce bakıyordum.

"Daha yakından bakabilirsin istersen"

Aniden sesini duyunca irkildim ve ne diyeceğimi bilemedim. Beni yine bulmuştu ama kurt ona bir şey yapmamış mıydı? Ben kurt'u istiyordum. Ben uyurken gitmiş miydi acaba nasıl uyanamadım.

Hala o diğer kurtu da unutamıyordum. Sahi aşağı da ki kurta ne olmuştu?

"Kurt! Aşağı daki kurtu ne yaptın?"

"Rüya mı görüyorsun kızım, yat uyu"

"Hayır aşağı da bir kurt vardı eminim diğer kurt onu parçaladı"

Hafif doğrularak koluyla beni geri yatırdı. Tek kolu karnımda dururken diğer kolunu büküp kafasının altına aldı ve beni izledi.

"Demek benden ilk fırsatta kurtulmak istedin"

Kaçtığıma emindim. O kurtu nasıl görmedi? Ya da bana yalan söylüyordu ama yalan söylemesi için bir sebep yoktu.

"Başka ne bekliyordun?"

Sessizce ve tepkisizce yüzümü izliyordu. Neden bu adam bana bu kadar derin bakıyordu?

"Hem kurtulamadım zaten, bulmuşsun yine beni"

"Sende beni çeken bir şeyler var"

"Ne"

"Anlamadığım halde neden seni hep istediğimi bilmiyorum"

İlk defa bana karşı bu kadar içten konuşuyordu sanırım.

"Neden seni korumak istiyorum mesela? Neden saçının teline zarar gelse dünyayı yakacakmış gibiyim?"

Kulağıma dudaklarını sürttü ve daha kısık bir sesle konuşmaya devam etti.

"Neden hep seni istiyorum, arzuluyorum?"

Karnımda ki elini ufak hareketlerle daireler çiziyordu. Ve ilk defa yalan söylediğini düşünmedim. Çünkü ben de de bir gariplik vardı. Onu görünce içim güven doluyordu ve dün onu geride bırakırken dahi aklım ondaydı.

Ya da ikiniz de kaçıksınız.

O da olabilir iç ses. Normal olduğumu hiç bir zaman kabul etmedim.

Karnımda ki elini çeneme doğru sürükleyerek getirdi. Sanki dokunduğu her yer alev alıyordu.

Çenem den tutup ona doğru bakmamı sağladı. Baş parmağı ile dudağımı okşadı. Çok yakındık! Çok tehlikeli biriydi! Anında büyüsüne kapılmıştım bile.

Dudaklarını dudaklarımın üstüne nazikçe bastırdı. Haraket etmiyor du, benim içim ise dün kurtun yanında olduğu gibi içim huzur dolmuştu. Gözlerimi kapatıp sadece hissettim.

Dudaklarını geri çekti ve bir kaç saniye haraket etmedi.

"Ama sanıyorsun ki o kaçman cezasız kalacak!"

Üstümden kalkıp odanın içinde ki banyoya girdi ve su sesi geldi. Neydi şimdi bu? Neden her güzel anı bozmak zorundaydı sanki?

İçeri geri girip beni kucağına aldı ve banyoya götürdü.