(İnanabiliyor musunuz ben döndüm🤭🤭🤭 Bu bölüm şerefine bol bol yorum bekliyorum lütfen lütfen lütfeeeen💗)
İyi Okumalar
Lee Jeno, uzun zamandır istegiği şeyin gerçekleşmesinden kaynaklı yüzünde ki kendinden emin gülümsemesi ile oturduğu masada, arkasına rahatça yaslanırken elinde ki kadehten taze kanını yudumluyordu. Ancak şunu söyleyebilirdi ki, hiç bir taze kanın tadı biricik vampirinin tadına benzemiyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jung köşkünün büyük salonunda ki en az salon kadar büyük masanında otururlarken planlanan zaman diliminin henüz daha başındalardı. Her şey tam da Jaehyun'un istediği gibi gidiyordu ancak kimse onun asıl planının ne olduğunu henüz bilmiyordu.
"Sonunda seni görebildik, Jeno." Yuta tıpkı çaprazında oturan vampir gibi gülerken ellerini masanın üstünde birleştirip gözlerini onun üzerine dikti. Jung Jaehyun'un sürüsüne dahil olmak bir çok şeyden feragat etmek demekti ve Yuta bunun için Jeno'nun neler yapabileceğini görmek istiyordu.
Sonuçta kendisi de bunun için uğraşmış ve şimdi yanında oturan bedeni elde etmek her şeyi çözecek sanmıştı. Yanıltı, belki de vampirlerin farkına varamayacağı tek şey olabilirdi.
"Evet, uzun zaman oldu Nakomoto. Çok uzun zaman." Yuta ile aralarında geçen konuşmayı dinleyen Jaehyun öne doğru eğilerek Jaemin'e dikti katran kırmızı gözlerini. Her birisinin bir insanı dönüştürüp vampiri yapması bir sürünün olmazsa olmazı demekti. Çünkü mührünü aldıkları bir vampirleri olmaması demek akıllarının her an karışabileceği anlamına gelirdi. Kanın gücü, diyorlardı buna.
Çünkü her faninin kendine has kan kokusu bir vampir bedenine sahip olduktan sonra öyle hoş ve cezbedici kokardı ki mührü olmayan bir safkanın aklını her an başından alabilirdi.
"Tamamen senin olduğundan emin misin?" diye sordu Jaehyun, onun bu sorusu ise Jeno'nun kaşlarını çatmasına sebep olmuştu. Jaemin, hissettiği bakışlarla başını eğdiği yerden kaldırırken direk Jung Jaehyun ile göz göze gelmişti. Henüz bir şey bilmiyor ve diğerleri gibi kuvvetli güçlere sahip olmadığı için de anlayamıyordu ancak onun bakışlarından bile anlayabiliyordu. O, asıl kişiydi.
