Και κάπως έτσι λοιπόν
όσο χιλιάδες φαύλοι ξοδεύονται
βρίζονται και μισούν
εγω, νηφάλιος,
με τα κόκκαλα μου να πονάνε
και τα μάτια να τσούζουν
σε σκέφτηκα ξανά ξυπόλητη
στις πίσω γωνίες του μυαλού μου
να χάνεσαι σαν την ομίχλη
που καίγεται στο πρώτο φως
της πραγματικότητας..----
Πέμπτη απόγευμα
Πίνω καφέ και ξύνομαι
την σκέφτομαι στα χέρια μου
και τα σύννεφα τρέχουν
Ενα ποίημα πρέπει να ξεκινάει
Και να τελειώνει έτσι:
Θα έρθεις ένα απόγευμα;----
Εισαι ενα μπλουζ τραγούδι
Γυναίκα, εσυ
Το βινύλιο παίζει
Κρασί στο ποτήρι μου
Εισαι τα δωδεκάμετρα του Ντίξον
Στις κρυφές συνομιλίες
Μεταξύ τρίτης και έβδομης
βρίσκεσαι εκστατική
Χάουλιν Γούλφ
Μεθυσμένος παραληρώ κοντά σου
You shook me all night long
Ο Μάντι Ουότερς χαμογελάει..----
Λίγες ωραίες κουβέντες
μέσα στη άγρια θλιμμένη νύχτα.
Δεν ζητάμε την ευτυχία.
Μόνο αυτό το λίγο.
Το απλό.----
Βροχή. Τζάκι. Σκοτάδι. Αλκοόλ. Ρούχα πεταμένα εδω κι εκεί. Δυο κορμιά πλεγμένα. Το σύμπαν όλο μέσα τους. Κατάργηση του εγω, του θάνατου. Μεγαλείο. Ηδονή. Το Όντως Ον του Πλάτωνα χαμογελά..
----
Καφές στο μπαλκόνι.
Τα παγάκια χορεύουν στο ποτήρι.
θυμάμαι τραγούδια παλιά
κι εκείνο το βλέμμα.
Οι γάτες παίζουν στον δρόμο.
Που πάει ο έρωτας οταν πεθαίνει;----
Τα μάτια μου τσούζουν
απ' το αλκοόλ και το ξενύχτι.
Το μούδιασμα στα δάχτυλα έφυγε.
Η πρωινή υπερένταση
με κρατά σε αγωνία
Βγήκε η νύχτα,
έγραψε μια ακόμα νίκη.
Αλλά που είναι τώρα εκείνη;
Τώρα που 'χω χίλια κι ενα ποιήματα
να κολυμπούν στο στομάχι μου
πασχίζοντας να γραφτούν;----
Καλώ ολους τους ποιητές
-όσοι ματώνουν, είναι-
να καθημερινοποιήσουν την ποίηση
να κάνουν ποίηση την καθημερινότητα
με μηδέν πωλήσεις
χωρίς ψηφιακούς αναγνώστες
χωρίς likes
αλλά με πίκρα
και προσμονή για την ημέρα
που θ' ακουστεί η αλήθεια τους
σ' αφτιά που δεν ακούνε..----
Στους υγρούς, βρώμικους δρόμους
στις νύχτες χωρίς πιοτό
εκεί ξαπλώνει τώρα η ποίηση
κι αποκοιμιέται----
Ακούω μαντολίνα,
νιώθω πως μεγαλώνω,
και μετά,
ακούω τον ήχο
ενός ανεμόμυλου που γυρνάει,
μα οσο άγριος κι αν είναι ο άνεμος,
με το φιλί σου
η ζωή μου ξεκινάει..
![](https://img.wattpad.com/cover/247838757-288-k36099.jpg)
YOU ARE READING
Μεθυσμένα Παραληρήματα
Non-FictionΟ Jack Kerouac έλεγε: "Γράψε. Για να διαβάσει και να δει ο κόσμος τις ακριβείς εικόνες που έχεις γι' αυτόν" Ακολουθώ τη συμβουλή του..