Μεθυσμένα Παραληρήματα

Ευγενής θάνατος

Τα μαλλιά της ίδια με τη λάβα
που κατάπιε τη Πομπηία
μου μιλάει κι εγω σκέφτομαι
τα δάχτυλα μου εκεί μέσα

ντύνεται σαν δικηγόρος
-και είναι δικηγόρος-
χαμένη σε φακέλους και χαρτιά
αυστηρή και σκληρή

αλλά τα μάτια της γεννούν
χίλια ποιήματα
και τα βράδια πίνει τζιν
ίσως με τζαζ ή με Μπετόβεν
καθώς τα πόδια της στέκουν περήφανα
μέσα σε ψηλοτάκουνες γόβες

κι εγω την κοιτάζω
και περιμένω
την λάβα των μαλλιών της
να με καταπιεί

Να ενας ευγενής θάνατος