Μεθυσμένα Παραληρήματα

Μια νύχτα να θυμάμαι

Συνάντησα κάτι Νικαιώτες
καλά παιδιά, με φωτεινά μυαλά
και ξάστερες καρδιές
κι ενα βάρος στις πλάτες τους
ασήκωτο
το νιώθω κι εγω συχνά

Αλλά φάγαμε και ήπιαμε παρέα
-λιμοντσέλο κ μαστίχα-
και μιλήσαμε ώρες
για τα κοινά μας και τους ανθρώπους
και τα πάθη τους

-σ' ενα τραπέζι με τα ποτήρια γεμάτα
τα πάντα λέγονται αλλιώς-

έτσι τελικά καταλάβαμε
και χαμογελάσαμε
και συμφωνήσαμε
και αλάφρυνε το βάρος μας
για λίγο

είμαστε περίεργα όντα
και η ζωή μια περίεργη μάχη
κι εμείς ξέρουμε ήδη πως στο τέλος
θα είμαστε νικητές

Κι εγω, είμαι απλά Νικαιώτης!