Bu bölümü aylarca yazmaya çalıştım bir aksilik çıktı hep yarım yamalak yazdım uyuyakalmazsam inşallah yayınlayacağim şuan. (18 Mayıs gece saatlerindeyim)
(uyandım mxskxmdm uyuyakalmisim...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mitsuya sessiz bir şekilde odadan çıkıp mutfağa girdi. Sakinleşmek için çok çaba sarf ediyordu fakat içindeki öfke bir an olsun dinmiyordu. O piç buna nasıl cüret ederdi?
Kenardaki önlüğü alarak bir şeyler hazırlamaya başladı, elinden geldiğince sessiz yapıyordu. Sora'nın uykusu bölünmesin, biraz rahatlasın istiyordu.
Bir süre yemek yaptı, son olarak kaynayan yemeği ocaktan alarak ocağın altını kapattığında her şey hazırdı. Etrafı enfes yemeklerin kokuları sarmıştı.
Mitsuya mutfaktan çıkıp Sora'yı kontrol etmeye gitti. Derin uyuyor gibi durmuyordu fakat huzursuzluğu geçmiş gibiydi.
En azından titremiyor ve daha sakin.
Çalan kapının sesiyle hızlıca odadan çıktı ve kapıyı açtı.
"Ah çocukları getirdik..."
İzumi ve Mei Luna, Mana ve Koutaro'yu getirmişti. Mitsuya hepsini sessiz olması konusunda uyardıktan sonra içeriye aldı. İzumi ve Mei Sora'yı çok merak ettikleri için hemen içeriye girdiler.
"Abi! Sora ablam hasta mı?"
"Evet ablam nerde?"
"Bu iki güzel abla Sora ablanın hasta olduğunu söyledi!"
Mitsuya eğilip üçünün de saçlarını okşadı.
"Evet, biraz hasta olmuş ama hemen iyileşmesi için onu yatırdım, uyandığında hazırladığım yemekleri yerse hiçbir şeyi kalmaz! Siz hiç endişelenmeyin, her şey kontrolüm altında!"
Üç çocuk başını sallayarak gülümsedi ve İzumi'nin tavsiyesi üzerine Koutaro'nun odasında oyun oynamaya karar verdiler.
Üçlü yalnız kaldığında ortamdaki sessizlik bir süre daha devam etti.
"Leo piçi... ne cüret... Sora! Tanrım... cidden aklım almıyor! Bu ne biçim bir saçmalık!?"
