Bir kadın severse yok olur dünyadan. Tüm varlığını verir adama ve onunda kendisi gibi sadece onu düşünmesini ister. Canı yanar insanın, her sevenin canı yanar.. Ebette ki ruhumuz acır başkası sevdiğimize baksa dahi.. Hangi kadın kaldırabilir ki sevdiği adama ilgi duyulmasını.. Başkalarının da onun gördüğünü görmesinden korkar, dedim ya ; canı yanar kadının.. Ağar belki de, ama adama belli etmez.. Neden mi? cevabı çok basit , onunda canını yakmamak için , ama kadın sindiremez ki içine sevdiği adama bakılmasına dahi.. Şahsen ben kaldıramıyorum.. Sanki insanlar benim bu huyumu biliyormuş gibi bilerek yapıyorlar.. Seven adama bakmakta neyin nesi ? Bu sığar mı şerefe , haysiyete? Herkesi kediniz gibi gururlu sanmayın , inanın bana en çok yine sizin canınız yanıyor.. Kendimden biliyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbaharda doğanların hikayesi..
Short Story''Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, bahaneydi sonbahar..'' Bu kitap yazarı tarafından sevdiği adama doğum günü hediyesi olarak yazılmaktadır, küçük bir kadın başardı minik ellerine kocaman dünyayı sığdırmayı.. Siz neden yapamayasınız ki? Sadece okusanız bi...
