Baksana sen bana! Kim olduğunu sanıyorsun sen? Sen kimsin be adam? Beni ne cürretle kendine aşık edersin.Ne cürretle?
Ne farklılığın var senin ?
Sonbahar gibi bakan gözlerin mi?
Ne faklılığın var ?
Kusursuz gülümsemen mi?
Neyin değişik senin?
Bana bakarken tüm dünyayı unuttura bilmen mi?
Ne seni farklı kılan?
'Aşkım.' diye seslenirken kalbimin yerinden çıkacak gibi olması mı?
Ahh be adam! Ben seni neden bu kadar çok seviyorum? Nedenini aramaya kalktım ama oturduğumla kaldım. Sağıma baksam seni sevmek için bir neden, soluma baksam sana aşık olmak için bir sebep. Yukarı, aşağı, önüm, arkam hep seni sevmek için verilmiş herşeyle dolu sanki. Birde içim var ..
Ahh içim ahh..
Ahh kalbim ahh..
Ahh yüreğim ahh..
Hepsi severken seni acı çeksede , o ahhlamalar hep susuyor. Hiç birisi de dönül demiyir ki:"Bizi Leyla eden adam. Sen bizi Leyla ettinde, sen Mecnun oldun mu?" sormuyorlar sana.. Soramıyorlar.
Ben sana soruyorum cevap ver; Hiç beni severken kendini kaybettiğin oldu mu?
Benim oldu..
Hemde öyle bir oldu ki; kalbim bile iayan etti bu aşk fazla diye.. Tam gidecekken tuttum elinden:"Gitmd kalp, ben n'aparım sensiz? Nasıl kadırır yürek bu aşkı.. Gitme.". Dinledi beni! Gitmedi kaldı. Pişman olmadı kalmaktan, olmazda! Çünkü seni sevmenin o güzel tadını aldı.
Şimdi sana tekrar soruyorum, huzurunda:
Kalbim seviyorken seni, Mecnun oldun mu bana ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbaharda doğanların hikayesi..
Short Story''Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, bahaneydi sonbahar..'' Bu kitap yazarı tarafından sevdiği adama doğum günü hediyesi olarak yazılmaktadır, küçük bir kadın başardı minik ellerine kocaman dünyayı sığdırmayı.. Siz neden yapamayasınız ki? Sadece okusanız bi...
