Ama uyandigim zamani deil, herkesin uyudugu ve gokyuzunun yeni yeni aydinlanmaya basladigi zamani. Suanda oldugu gibi.. Saat 05.32.. İnsanlar yok.. Sadece kuslar ve ben, tabi birde senin hayaletin yanimda, benim yarattigim.. Sarilirken sana bana verdigin kokun olsa bu sabahlar mukemmel olur, belkide kusursuz..
Telefonumun yazi kismindaki yanip sonen mavi isik yazmam icin yalvariyor sanki.. Neler yazabilirim ki en fazla ? Yazdiklarimin disinda.. Her zaman ki gibi ya seni neden sevdigimi, ya neden senin oldugumu, ya seni ne kadar cok ozledigimi ve aklina gelen ne varsa hepsi..
Ozlem deyince icimden aglama istegi geliyor.. Bu olmamali.. Mutlu olmayim senin bana ait oldugunu bildigim icin.. Olmuyor! Bak bu sabahtaki gibi; saat 6.00 a geldikce yok olan kus sesleri, onun yerini alan araba sesleri gibi golgeliyor ozlem, aşkımı..
Aşk acı bir sey aslinda, baslarken bilmiyordum beni kandirdilar.. Ama zaten onlarda kendileri kanmis yalanlara. Ben aski guzel oldugunu senin gozlerinde tattim gerci, aci olmasinin sebebi sadece ozlemek.. O olmasa ask mutluluk verici, hemde cok..
Ozlem hakkinda konusurken her zaman bir damla akar yas, sag gozumden. O zaman seni nasil sevdigimden mi bahsetmeli?
Sen!
Canim yaniyor..
Sana olan ozlemim kat be kat artiyor ve burnuma dolan tozdan aglamiyorum ben.. Kalbime dolan ozlem yakiyor gozlerimi.. Yaniyor.. Durduramiyorum! Tek yapabilecek sensin bunu bilmeme ragmen olmuyor, cok seviyorum..Gozlerini oyle iyi hatirliyorum ki, puruzsuz bir kahvesi var biliyor musun? Ne acik ne koyu tam ortasi ve her yere ayni renk dagiliyor.. Ortasindaki siyahlik sonsuz gubi icine baktikca kayboluyorum.. Bunu ozluyorum biliyor musun ? Resim attiginda gozlerine bakiyorum, ama o sonsuzluk yok .. Sadece bana ozel birsey mi o merak ediyorum .. Yaniyor.. Devam ediyor yavas yavas, sanki ruhum cekiliyor bedenimden.. Bunun artmasindan korkuyorum.. Olmamali.. Seninle ayni sehirde olmali ve seni sevmeliyim.. Haksizlik bu.. Durmuyor! Yastigim islaniyor , sevmem boyle ama goz yasim ..
Ben bitiyorum..
Bitiriyor bu sey beni..
Keske gercekte guldugumu sananlar icimi gorseler..
Coktan kul olmusum..
Coktan ozleminde yoklaşmışım..
Sadece doğumum ellerinden olmali..
Saf bir cocuk gibi gulebilmeliyim yeniden..
Ellerinin arasinda..
Sadece senin ellerinin arasinda..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonbaharda doğanların hikayesi..
Short Story''Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, bahaneydi sonbahar..'' Bu kitap yazarı tarafından sevdiği adama doğum günü hediyesi olarak yazılmaktadır, küçük bir kadın başardı minik ellerine kocaman dünyayı sığdırmayı.. Siz neden yapamayasınız ki? Sadece okusanız bi...
