Roses and Rebellion

Tien.

'We gaan vandaag eerst shoppen!' Maakte Nienke me wakker. 'Wat zeg je?' 'Shoppen! Weet je nog? Ik mag je lijden vandaag!' Ohja, ik dacht na over de brief van gisteren. Wie was dat toch? Ik stapte mijn bed uit nadat de mega drukke Nienke mijn deken van mij afgetrokken had. 'Ik ga eerst even Ash bellen, oke?' Met dat ik het zei kwam de twijfel op of Ash dit niet stiekem allemaal organiseert. Nee, dat is niks voor hem. 'Nee! Dat kan niet!' Riep Nienke snel. Ik keek haar vragend aan. 'Want?' 'Uh nou ja...' Stotterde ze: 'Je hebt niks om mee te bellen.' Ze keek met een voldane glimlach. 'Ik wilde even naar de lobby gaan.' 'Nee, uhm, ik moest je lijden vandaag dus ik wil dat je je eerst gaat douchen en aankleden.' 'Maar ik wil Ash even bellen, zeggen dat we veilig zijn geland.' Ze keek me verwachtingsvol aan dus zuchte ik en pakte schoon ondergoed en kleren. 'Je bent raar!' 'Ik hou ook van jou!' Riep Nienke terug. Ik douchte en wilde beginnen aan mijn haar in een vissengraat te vlechten. 'Nee! Je moet je haar doorkammen en los laten hangen.' Ik keek haar verward aan. 'Sirieus?' 'Sirieus!' Ik zuchte en liet het los hangen nadat ik het drooggeblazen had. Ik trok mijn kleren aan en liep de badkamer uit. 'Kom we gaan lunchen!' 'Dit wordt echt een rare dag.' 'Alleen omdat ik wil gaan lunchen om,' ze keek even op haar horloge: 'één uur?' 'Ja!' Riep ik verward waardoor Nienke grinnikte. 'Geloof me het wordt echt leuk!' Toen we beneden kwamen stond er allemaal tafels gedekt waaronder een hele chique. Nienke praatte even met iemand van het personeel die vervolgens gebaarde dat we mee moesten lopen. We liepen achter hem aan en we werden geleid naar, drie keer raden, de chique tafel. We gingen zitten en we bestelde ons eten. 'Sirieus? De meest chique tafel?' 'Blijkbaar!' Ik keek om mee heen en zag iemand met een camera zitten. Toen ik hem zag dook hij snel in zijn vest. 'We moeten heel snel weg.' Fluisterde ik naar Nienke. 'Wat zeg je?' 'We moeten weg!' Fluisterde ik wat harder. 'We worden bespioneerd!' Ze werd rood en ik keek haar raar aan. 'Vast niet!' 'Ik zweer het!' Het eten kwam er aan en we gedroegen ons even heel normaal. 'Alles naar wens?' Vroeg de Nederlandse ober. We knikten en ik boog weer voorover. 'Ik meen het!' 'Je stelt je aan, geniet van het ontbijt.' Misschien heeft ze gelijk, en heb ik het verkeerd gezien.

Na een heerlijk ontbijtje waarbij ik me niet op mijn gemak voelde door de fotograaf stond Nienke er op dat we meteen zouden gaan want ze had een afspraak ergens gemaakt. Een taxi stopte voor ons en we reden naar een schattig winkeltje. Tenminste, zo zag het eruit. Van binnen was het een manicure bedrijf. Nienke noemde onze namen en we mochten even in de wachtruimte gaan zitten. Na een paar minuten werden we geroepen en mochten we met een aardig meisje mee naar twee tafels. Een voor haar en een voor mij. We gingen zitten en het aardige meisje deed mijn nagels terwijl die van Nienke ook gedaan werden. Het meisje vroeg welke kleur ik wilde en Nienke riep: 'Blauw! Velblauw. Mijn beslissing!' Knipoogte ze. De vrouw lachte met mij mee en ze begon met lakken. 'Waarom blauw? Alleen om mijn achternaam!' 'Geniet nog maar van die kleur!' 'Want?' Vroeg ik verward, waarop ze geen antwoord gaf. Nadat we onze nagels en make-up hadden gekregen -alles besloten door Nienke- liepen we weer naar buiten en stapte de eerst volgende taxi in die ons naar een galajurkenwinkel bracht. 'Weer een jurk?' Riep ik uit. Nienke knikte. We liepen naar binnen en ze pakte mijn hand en liet het zien aan de vrouw die ons hielp. 'Deze kleur blauw?' Ze knikte en liep even weg en kwam met vier jurken aanlopen. Ik paste ze allevier en bij de laatste begon Nienke te gillen en de vrouw die ons hielp keek met een zelfvoldane glimlach. Ik keek in de spiegel en glimlachte. 'Deze nemen we!' Ze liep naar de kassa en ik riep naar Nienke: 'En jij dan?' 'Ik heb dit allemaal al gehad!' Ik keek haar weer raar aan. Wat bedoelt ze nu allemaal?

'Nu naar de kapper!' 'Ga je mijn haar er af knippen?' Gilde ik. Nienke begon hard te lachen. 'Nee we gaan het alleen even in een mooie positie brengen.' We gingen naar de kapper en ik liet mijn haar in een super mooie knot zetten. 'Gosh, dit is zo mooi!' 'Dankjewel.' Ik had al tien minuten in de spiegel zitten kijken, het zat echt leuk. 'Laat me raden, we gaan nu naar een schoenenwinkel.' 'Nope, verkeerd gegokt. Je hebt geen schoenen nodig!'

Ik mocht van Nienke geen avondeten eten op één broodje ham na. 'Dan gaat je make-up er af!' Ik had haar raar aangekeken maar wel met lust mijn broodje opgegeten en nu sta ik hier. Ik trok mijn jurk omhoog en vroeg of Nienke mijn rits dicht wilde ritsen. Nadat het hele plaatje compleet was en ik een smintje had gekregen voor de afschuwelijke geur uit mijn mond begon ik af te vragen waarvoor dit allemaal was. Ik vroeg het Nienke en antwoorde met: 'Je zult het wel begrijpen.' 'Kan je mij geen hint geven?' 'Uhm, het enige wat ik kan zeggen is dat je nu moet gaan, want de taxi staat voor de deur.' Ik liep naar buiten en stapte de taxi binnen die Nienke voor mij had geregeld. De taxi reed super hard door alle bochten en ik vroeg hem langzamer te gaan nadat hij bijna een vrouw had aangereden. Toen we, dus al heel snel, aankwamen bij een strand stapte ik uit. De taxichaffeur zei nonchalant in het Engels: 'Volg alle bordjes met jou naam er op. En een hele fijne avond toegewenst.' Daarbij reed hij volgas weg en ik zag het eerste bordje.