Zjadłam śniadanie i zaczęłam się ogarniać. Ubrałam się I lekko pomalowałam.Dzisiaj dzień zwiedzania 2 stadionów. Camp nou i Santiago Bernabeu, wyczytałam na stronie realu Madryt o treningu pierwszej drużyny na jakieś tam ulicy. Stwierdziłam że się tam udam.
Była już 12 więc wyszłam z domu zamówiłam ubera i ruszyłam pod centrum treningowe. Jak będą kończyć trening to może uda się ich zatrzymać po autografy.
Stanęłam z koszulką realu:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
i tak jak reszta tłumu czekałam aż piłkarze skończą trening. Po ok. 15 minutach wyjechał Camavinga, uniosłam koszulkę wyżej i podeszłam 2 kroki do jego auta. Ten tylko pomachał. Po tem wyjechał Eden Hazard mimo iż nikt go nie lubił to uniosłam koszulkę I zrobiłam 2 kroki do przodu a ten tylko pomachał. Minęły 2 minuty, zrobił się ogrony tłum ludzi kiedy nagle wyjechał Federico Valverde.
To mój ulubiony zawodnik Realu także nie odpuszczę i mimo iż tłumy kibiców podbiegły w stronę jego samochodu ja też to zrobiłam. Przepchałam się przez ludzi i stanęłam tuż przy czarnym mercedesie piłkarza. Ten ku zaskoczeniu wszystkich otworzył szybę i rozdawał autografy i robił zdjęcia z fanami.
Przedemnie wepchneła sie jakąś baba z 2 dzieci. Nareszcie nadszedł moment dla mnie ale wtedy cały tłum ludzi stojących za mną popchną mnie w prost pod auto zawodnika Realu.
-Aaa!-krzyknęłam.
Z samochodu wyszedł piłkarz popatrzył się na mnie. Dalej nic nie pamiętam bo straciłam przytomność....
Cristiano Jr POV:
Dzisiaj ostatni dzień okna transferowego U - 12. Po wyjaździe do Arabi jestem wolnym zawodnikiem.
-Tato, muszę chodzić do Al-nassr?-zapytałem ojca.
-Wiem synu że to dla ciebie trudne, zaczekajmy do następnego okienka której jusz za 3 miesiące i pomyślimy o zmianie klubu dla ciebie.-powiedział Ronaldo.
Patrycja POV:
Obudziłam się na szpitalnym łóżku z zabandażowaną kostką i koszmarnym bólem głowy. Ku mojemu zaskoczeniu obok mnie siedział 2-3 latek.
(Wiem wiem teraz będą mówić po hiszpańsku ale ja będę pisać po Polsku.)
-Hej.-powiedziałam zachrypnientym głosem.
Chłopczyk obrucił głowę i ujrzałam małego słodziaka.
-Hej, Tatuś zaraz przyjdzie.-powiedział na co ja tylko pokiwałam głową.
Nie wiedziałam o kogo mu chodzi. Jedyne co pamiętałam to mój upadek i koszmarny ból. Po ok. 2 minutach przyszedł Federico Valverde. Zrobiłam wielkie oczy.
-Tata!-krzykną mały chłopiec rzucając się w ramiona piłkarza.
Ten uniusł małego do góry i usiadł na taborecie obok mnie.
-Jak się czujesz?-zapytał piłkarz.-I jak masz na imię?
