Het leven van een echte soul rider

Hoofdstuk 11

Delilah~

"Laat Ava met rust" probeer ik. En dat gaf Ava de tijd te doen wat ze nooit zou moeten doen. Ava liep weg. Gina laad haar wapen en richt het op Ava. "Dat was je laatste kans Ava" zegt Gina dreigend en bot. Gevoelloos zoals een dark rider. Ava draait zich om en kijkt Gina angstig aan. "Nee asjeblieft" smeekt Ava. Het is al te laat. Gina schiet een kogel zo door Ava's hoofd. Ik gil ik huil. "Je mag een belletje plegen met een iemand voor een keer en je krijgt vijf minuten" zegt een dark rider die ik nog nooit heb gezien. Ze wenkt me en ik volg haar. Weg van Ava's levenloze lichaam die daar op de grond ligt en Lotte die word gedwongen naar het lichaam te kijken. We lopen een kamer in en er ligt een telefoon. "Wie wil je bellen?" Vraagt het meisje. "Elizabeth" zeg ik. Ze geeft me de telefoon en ik toets het nummer in. "Wie is dit?" Vraagt Elizabeth. "Delilah ik mag even bellen" zeg ik. "Delilah, waarom huil je?" Vraagt Elizabeth.
"Ze hebben Ava vermoord" zeg ik en toen was het snel. Ik begin nog harder te snikken. Aan de andere kant van de lijn blijft het stil. "Ava is niet dood" zegt de dark rider plots. "Ze zal leven" zegt de dark rider. "Hoe?" Vraag ik in shock. "Als ze straks de juiste hulp krijgt wat zal gebeuren leeft ze gewoon" zegt de dark rider. "En Lotte dan wat is die nieuwe straf?" Vraag ik. "We hangen een pistool op die we van afstand kunnen besturen en als ze iets doet wat ons niet aanstaat krijgt ze een kogel niet door d'r hoofd maar op andere plekken en dat kan twee keer gebeuren na twee keer gaat ie door haar kop, maar dat ding hangt er maar voor 24 uur" vertelt de dark rider. Ik knik. "Kom ik breng je naar je kamer" zegt ze. We lopen een gebouw in en we gaan naar de kamer waar ik altijd zit en in de kamer tegenover mij zie ik Lotte op het bed liggen. Het geluid van een sleutel klinkt en de deur van mijn kamer gaat open en ik loop rustig naar binnen. De deur word op slot gedaan en er staan twee bewakers. Een voor mij en een voor Lotte. "Lotte, ik ben het Delilah" zeg ik voorzichtig. Lotte draait haar hoofd naar mij en er verschijnt een zwakke glimlach voor even op haar gezicht als ze mij ziet. "Zelfde kamer als vorige keer?" Vraag ik. Lotte knikt. Dus ze zit in dezelfde kamer als de vorige keer toen ze 6 en een halve maand vast zat. "Lotte, Ava leeft ze krijgt de juiste hulp ze zal leven" zeg ik. "Weet ik is mij ook vertelt" zegt Lotte en ze gaat op het bed zitten. Nu pas valt het me op dat haar ogen rood zijn van het huilen. "Ze hebben m'n krachten geblokkeerd ik word gewoon neergeschoten als ik iets doe wat ze niet aanstaat, Delilah ik kan dit niet" zegt Lotte en er valt een traan over haar wang. "Snap ik, maar je hebt geen keus Lotte" zeg ik. "Wil jij soms ook gewoon normaal zijn en geen soul rider zijn?" Vraagt Lotte. "Ja" zeg ik. "Echt?" Vraagt Lotte. Ik knik. "Ik ben bang" zegt Lotte ineens. "Snap ik wie niet als je hier al eerder iets meer dan een half jaar zat en nu hier zit met een pistool op je gericht" zeg ik. "Daar hoef je me niet aan te herinneren" zegt Lotte. "Ik wil zo graag jou nu een knuffel geven" zegt Lotte. "Ik jou ook, geloof me ik jou ook" zeg ik. "Delilah meekomen" zegt Senna en ze opent m'n kamer. Ik sta alvast op en er komen twee hulpjes aan. Senna activeert boeien en ik loop achter haar aan naar buiten met twee hulpjes achter me. "Zitten" zegt ze als we voor een paal staan. Ik ga zitten en Senna's koude vinger beland op mijn arm zoekend naar de juiste plek. Haar ijskoude vinger verdwijnt die word vervangen door een heftige steek. De tranen staan in mijn ogen en mijn lichaam trilt. "Bang?" Vraagt Senna. Ik reageer niet en blijf strak voor me uit staren. "Kijk me aan als ik tegen je praat" zegt Senna streng en dwingend. Gelijk draai ik mijn hoofd om en kijk haar recht in die pikzwarte ogen aan. "Ben je bang?" Vraagt Senna opnieuw. "Antwoord" commandeert ze. Ik knik zachtjes. "Ik hoor niks" zegt ze. "Ja" zeg ik. De steek verdwijnt net als de magie in mijn lichaam. Alles word van me afgepakt op de plek waar ik had gezworen nooit meer te komen. "Opstaan" commandeert Senna. Ik sta op en ze brengt me weer naar mijn kamertje. Als ik weer op het bed zit zie ik Lotte in een hoekje van haar kamer zitten huilen. "Wacht" roep ik Senna na. Ze draait zich om en loopt terug. "Mag ik even bij Lotte?" Vraag ik. "Nee" zegt Senna bot en loopt weg. Lotte kijkt me aan. "Waarom vroeg je dat?" Vraagt Lotte een beetje verward. "Je bent m'n vriendin en ik wil bij je zijn als je het moeilijk hebt" zeg ik. "Maar je hebt het zelf ook moeilijk en trouwens wat heeft Senna net gedaan?" Vraagt Lotte. "Krachten blokkeren" zeg ik. "Hoelang denk je dat we hier al zitten?" Vraag ik. "Geen idee" zegt Lotte. "Ik vraag me echt af hoe het met Ava is" zeg ik. "Ik ook trust me" zegt Lotte. "Ik hoop echt dat ze oke is" zegt Lotte erachteraan. "Ik ook" zeg ik en veeg snel een paar tranen weg. "Ik wil je zo graag een knuffel geven" zegt Lotte. "Ik jou ook" zeg ik. De tranen stromen alweer over mijn wangen, de tranen die ik dacht dat ze op waren. Ik hoor voetstappen op de vloer. De hak klapt elke keer hard op de grond wat je goed kan horen. Daar heb je Gina weer.

1006 woorden.
Man, weet ni wat ik hier van moet vinden eig.