Bizimle geliyorsunuz

64 6 1
                                    

Sabah uyanmış kıyafetlerimi giyinmiş okuluma gitmedk için evden çıkmıştım. Geç kalıyordum eğer gitmezsem çok geç kalacaktım oyüzden koşmam lazımdı. Koştum ama bi süre sonra telefonumu çıkartıp telefonuma baktım ve kahretsin geç kalmıştım. Artık yetişsemde alınmazdım okula bu saatten sonra. Oflayıp eve doğru geri yürüdüm ve arkamdan polis arabası'nın sirenini duydum ve arkama baktım. Bana doğru geliyordu, kahretsin ne olmuştu da bana doğru geliyorlardı? Bir tane polis hemen arabadan inip yanıma geldi ve kollarımı kelepçeleyip arabaya doğru sürükleyemeye başladı beni.

"HEY! NOLUYOR BIRAK BENİ."
Sesim gerçekten sinirli çıkmıştı aam umrumda değildi şuan tek umurumsa olan şey beni neden götürecek olacaklarıydı.

"Sorularını bana söylemw umrumda değil. Şimdi sus ve işimizi zorlaştırma."
Bunlar ne hakla bana böyle davranıyorlar dı,neden böyle davranıyorlarmdı? Ben ne yapmıştım ve beni neden almaya gelmişler di? Herşey kafamda canlanıyordu o an.
Araba durdu ve beni arabadan indirdiler, bir odaya getirdiler sorgu odasıydı burası. Benim burada ne işim vardı? Biri bana suç atmıştı ya da yanlış anlaşılma vardı, ama kimdi bu kişi? Ben bunları düşünürken odaya bir adam girdi ve karşıma oturup bana sorular sormaya başladı.

"Söyle bakalım Efsun neden yaptın bunu sen?"

"Ne yapmışım ben?"

Bu sorum onu güldürmüştü ama bu gülüş sinirli bir gülüştü.

"Sen gayet iyi biliyorsun ne yaptığını. Neden o kıza şantaj yaptın? NEDEN?"
Diye sordu nedeni bağırarak söylediği için tırsmıştım ve kokruğumu belirtmek için kafamı aşağıya eğdim.

"Ben, ben gerçekten hiçbirşey yapmadım. Lütfen bir yanlış anlaşılma var ben asla böyle birşey yapmam."
"KES!"
Bağırmasıyla birlikte kulaklarımı kapattım ve adam bana sinirli birşekilde yine sorusunu tekrarladı.

"Neden o kıza ŞANTAJ yaptın Efsun NEDEN!"
Dedi ve ben tekrar bilmiyorum deyince camın arkasındaki polislere beni almaları için bir işaret yaptı ve beni alıp demir parmaklıkların ardına attılar.

"BEN BİRŞEY YAPMADIM!" Deyip bağardım ama nafile, kimse ne duydu nede geldi. Ben buraya daha neden geldiğimi bile bilmeden bi kıza şantaj yapmakla suçlanıyordum. Hadi diyelim yaptım kendi cinsime böyle birşeyi asla ama aala yapmazdım. Ben bunları düşünürken karşımda ki duvardan saate baktım ben buraya atılalı 3 saat olmuştu, bu nasıl oldu? Burada zaman nekadar hızlı geçiyormuş ya. Ben bu düşüncelere kapılırken bir anda içeri bir polis geldi ve konuşmaya başladı.

"EFSUN KARAHAN GÖRÜŞME ODASINA ZİYARETÇİN VAR!"

Ne? Kim benim burada şuan bu halde olduğumu biliyor olabilir ki? Bu sorulsrla zaman kaybetmemeyi düşünüp hemen açtıkları kapıdan çıktım ve karşımda ki polisi takip etmeye başladım. Beni ilk girdiğim sorgu odası gibi bir yere aldılar ve içeriye baktığımda masa'nın yanında ki sandalyede bir adam oturuyordu bu adam benden en fazla 4 ya da 3 yaş büyük olabilirdi sadece. Adam ben ona bakmaya devam ederken konuşmaya başladı.

"Oturmayacakmısın?"
"Oturucam." Dedim ve hemen sandalyeyi çekip oturdum. O sırada adam konuşmaya başladı.
"Efsun Karahan şimdi sana şöyle açıklıyacağım, biz bu cinayeti senin işlemediğini biliyoruz." Dedi ve adama bakıp güldüm o da bana bakaral gülümsedi tam nedem olduğunu soracqkken adam anlamış gibi konuşmaya başladı.
"Çünkü ben işledim. Ortalıkta bir kız yok yani gerçekten bir şantaj durumu yok sadece bunlar oyun. Buraya gelip şikayette bulunması içinse parayla birini tuttuk ve şimdi sen buradasın, hemde bizim yüzümüzden. Ben senin hem avukat masraflarını hemde öbür ihtiyaçlarını karşılamak istiyorum."

Dedi ve demesiyle şoka girdim ne yani, bana güvenen bana inandığını söyleyen tek kişi bu suçu benim üzerime atmıştı, hemde yalan dolanla yapmıştı bu işi.

Ben suçlu değilim!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin