Kaya omzumdan kalkmıştı ve bende kendi odama gitmek için ayağa kalktım.
"Nereye?"
"Odama."
"Tamam, iyi uykular."
"Sana da."
Odama çıkmıştım ve telefonuma telrar baktım, mesaj gelip gelmemiş mi diye bakmıştım ve evet gelmişti.
YusufKarhn44: Neden ona inanıyorsun?
EfsunKarhn44: Soruyu yanlış soruyorsun, neden sana güvemmiyorum?
YusufKarhn44: Yapma böyle güzelim, gerçekten doğruyu söylüyorum. Ben senin kardeşinim, abünim abin.
EfsunKarhn44: O zaman neden sen değilde yaşadağına zerre imkan vermediğimiz Çağrı geldi, neden yani?
YusufKarhn44: Sana nasıl kanıtlaya bilirim abin olduğumu Efsun?
EfsunKarhn44: Benim bilgilerimi söyle, nasıl olduğumu bebekliği mi.
YusufKarhn44: Sen kahverengi saçlı tombul yanaklı birisiydin, sen ilk önce abi demiştin ama ben ortadan kaybolduğum için sana kimse ilk kelime'nin abi olduğunu söyleyemedi ama eğer ben olsaydım...
EfsunKarhn44: Sen olsaydın?
YusufKarhn44: Sen olmazdın, zaten buyüzden uzaklaştım sizden oysa beni hatırlayacağını düşünmüştüm. Ama baksana düşmanın gibi görüyürsun beni ama şunu bil Efsun, canım kardeşim. Ben senin için gittim, sana zarar gelmemesi için.
Cevap vermemiştim çünkü hayla inanmıyordum ona, onu daha görmemiştim bile görmediğim birine üstelik beni hapse tıktıran adamla bir ilişkim olduğuna inanmıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben suçlu değilim!
RomanceSabah uyanmış yolda yürüyordum arkamdan polis sirebleri çalıyordu. Durup arkama baktım ve polis arabası'nın bana doğru geldiğini gördüm.
