Ben suçlu değilim!

13

        Şimdi çıkmak için Kaya dan izin almam gerekiyormuydu? Ne gerek vardı ki yani dışarı çıkacağımı napacak?

        Bir anda biri arkamdan sessizce gelip arkadan sarıldı ve ben ne olduğunu anlamadan dirseği mi karnına geçirdim.

       "Kızım,ahh!"

       Bir anda yere eğilip ona bakmaya başladım.

      "Çok acıdımı?"

      "Evet."

      "Olabilir, gelmeseydin arkadan ben çıkıyorum. Hadi görüşürüz."

     
      "Ner-"

      O cümlesini tamamlayama dan hemen dışarıya çıkmıştım.

-

        Geldiğim yer sıradan bir kafeydi, gözüm birine çarpmıştı. Ne, Bu şimdi?

        "Sonunda geldin."

       "Sen...?"

       "Evet, ölmedim ama yaşıyoda sayılmam."

        "Ne zırvalıyorsun sen be?"

       "Bu espiri yeteneğini benden almışsın Efsun."

      "Allah korusun be."

      "Benden bukadar çok mu nefret ediyorsun?"

       "Daha fazla ediyorum."

      "Neden?"

       "Neden diye soruyordun bide ya, SEN BENİ HAPİSE ATTIRIYORDUN ÇAĞRI!"

        "Önce bir sakin ol sen ya."

       "Sus be."

       Şuan azının üzerine bir tane yapıştırmak istiyordum ama yapamıyordum. Ya yalan söylüyorsa, ya da doğru söylüyorsa napacaktım?

       "Aslında senin abin ben değilim."

       "Şerefsiz, buda mı yalan dı?"

 
       "Efsun, ben senin kuzenin'im."

 
       "Bende aras kargo."

       "Sen iste onuda alırız sana Efsun."

       "Lan, bende adam akıllı birşey konuşacaksın sandım dirilmiş gelmişsin buraya zaten defol git geri."

       "Ayıp oluyo."

      Onu diblemeden masadan kalkmıştım, o ölmemiş miydi? Kaya, Çağrı yı gözümün önünde vurmuştu Çağrı ise yere yığılmıştı kanlar içinde,şimdi noldu yani? Bunu hemen Kaya ya anlatmalıydım.

       Eve gelmiştim Kaya yı bulmaya çalışıyordum ki odasına bakma kararı geldi aklıma, odasına baktım oradaydı bilgisayarla yatağa oturmuş birşeyler yapıyordu beni görünce hemen bıraktı bilgisayarı ve bana baktı. Bende hemen Kaya'nın yanımda ki boşluğa oturdum, Kaya bana ne olduğunu aorar gözlerle bakıyordu.

        "Çağrı ölmemiş."

       Bana gözleri fal taşı açılmış gibi baktı, oda bilmiyordu herhalde zaten nereden olacak ki haberi.

       "Sen nerden biliyorsun?"

       "Ben nereye gittim sanıyorsun sen Kaya?"

       "Ah, Efsun Ah!"

      "Bana bemim kuzenim olduğunu söyledi."

      Bunun ardından bir anda Kaya kafa mı alıp göğüsüne yasladı ve ellerini belime koyarak bana sıkıca sarıldı. 
      Ben ona bakmaya çalıluyordun o ise beni göğsüne yaslamış, omzuma kafası nı koymuştu.

     "Kaya..."

     "Efendim?"

     Sesi buruk çıkıyordu, sanki ağlamak üzreydi ama birşey onu durduruyor gibiydi.

     "İyimisin?"

     "Evet"

     "Hayır,değilsin."

     "Ne zamam iyi oldun ki Efsun?"

   
     "Kaya..."

     "Sadece sus ve bana sarıl."

     Onun bu hali beni burkuyordu, kos koca Kaya eziliyordu. Şaka gibiydi.
     Bir süre sonra omzumda ıslıklık hissettim ve kafamı omzuma çevirdiğim de hayla bana sarılan Kaya vardı, ağlıyor muydu şimdi,ne olmuştu?