Ben suçlu değilim!

14

       "Sen ağlıyormusun?"

        Birşey dememişti ve bende buyüzden kafasını iki elimin içine aldım ve bana bakmasını sağladım, evet ağlamıştı. Onu böyle görünce duygulanıp Kaya ya sarılmıştım bende, oda hemen bana sarılmıştı bunu belimde hissettiğim sıcaklıktan anlayabişiyordum.

         "Efsun?"

        "Tamam, soru  yok sadece sevgi patlaması yaşadım."

        "Sadece bana inşAllah."

       
        "Şu an sana."

       "Şu an mı? Artık her zaman."

       "Kaya git şurdan ya iki dakika sevecen olalım dedik yaptığına bak ya, gidiyom ben."

   
       "Tamam ya."

       "Hıh, git."

      "Gelsene kızım."

     "Yok, ben almıyım teşekkürler."

     "Her zaman."

           Odama çıkmıştım, artık burası benim odam dı herşey ona göre ayarlanmıştı. Heme odamın kapısı açtım ve kendimi direkt yatağa attım.

       "Oh be, şu yatakçok rahat."

      "Ondan daha rahat şeyler de var güz- Efsun."

      "Ananı, lan sen napıyorsun orada?"

     "Kızım sen kapıyı kapanıyorsun ki ben napıyım, ayrıca anamı karıştırma işin içine."

      "Tamam, sakin. Sen neden geldin ki?"

      "Boşver sen dinlen."

     "Tamam."

      "Hadi iyi geceler, tatlı rüyalar."

      "Sanada."

      "Teşekkürler."

      "Her zaman."