Chapter 3

7.5K 262 5
                                    

Storm Pov

Here is the revised version of the text with corrections in punctuation, spelling, and grammar:

"Oh, God, I forgot to ask Diana where the hell this place is. Tingin ko ay wala na ito sa Earth because from what I observe, people here use magic, like how Diana and that healer did. Plus, the fact that everyone here is wearing some weird long dresses or gowns that I really hate when I am in the mortal world. This only means that this was a completely different era and world.

I quickly take a bath and do my morning ritual. I explore the walk-in closet or walk-in closet pa ba itong matatawag, gayong wala namang maayos na mga damit sa loob. Everything inside was empty. There are a few old and worn dresses inside. Halatang ilang dekada ng hindi pinapalitan sa kalumaan. Is she really a fu*cking princess? Why the hell is she so poor? Malayo-layo ang wardrobe na ito noong nasa mortal pa ako, kung saan ay halos isang buong boutique na ang damitan ko.

Napakunot na lamang ang aking noo. I spotted a simple and plain red dress in the corner. I think ito lamang ang medyo katanggap-tanggap sa lahat ng damit roon. I wore the dress and sat in front of the mirror, isang malamig na tingin at walang emosyong mukha lamang ang aking nakikita.

Napalingon ako sa pagbukas ng pinto at nakita ang nanlalaking mata ni Diana. "Princess! Bakit tumayo ka na po agad? Dapat nagpapahinga ka pa po!" Naghihisterical nitong tanong.

Tiningnan ko lamang ito at hindi nagsalita na muling humarap sa salamin.

"Princess, nagugutom na po ba kayo?" Mahinahon nitong tanong ng mapagtantong hindi ako sasagot sa una nitong tanong. Bahagya lamang akong tumango dito at di na nag-abala pang lumingon dito.

Maya-maya lang ay muli na itong bumalik, bitbit ang tray na may lamang lugaw at isang baso ng tubig. Inilapag nito sa lamesa ang pagkain, kung pagkain pa bang matatawag dito. I never ate that food in my entire life because I don't really like it. I would rather eat buns than this.

"Pasensya ka na po, Princess, kung iyan lamang ang dala kong pagkain. Ahm... iyan lang kasi ang palaging kinakain natin maski noon. Never ka pa pong nakakain ng karne o gulay o kung ano mang klase ng ibang pagkain. Iyan din po ang rason kung bakit mahina ang pangangatawan mo, Princess. Utos kasi ng Reyna na huwag tayong bibigyan ng ibang putahi maliban sa lugaw." Mahaba nitong paliwanag na nagpakulo ng husto ng dugo ko.

"Ganito din ba ang kinakain mo?" Maikli kong tanong dito.

"Ahm, kapag po may tira ka po, iyon lang ang kinakain ko," Sagot naman nito.

"What??" It was unbelievable, impossible. The hell with this life??

"Tsk..."

Marahas akong tumayo sa aking kinauupuan. "Where's the kitchen? Guide me there," At dere-deretsong lumabas ng silid.

"Princess, wait, Princess..." Tawag nito at bahagya pang hinawakan ang aking braso. Tiningnan ko ng pagalit ang kamay niya kaya agad din nitong inalis ang pagkakakapit. Bakas ang labis na takot sa kanyang mukha.

"What??" asik ko. Pinakaayaw ko pa naman sa lahat ang hinahawakan ako nino man at pinipigilan. For fucking sake, I am Agent Storm, the person who can kill anyone in just a snap of her fingers.

"Ahhm, I'm sorry, Princess, but you can't really go in there. They are currently eating, together with the royals. At isa pa, they forbid you to enter that place since you were a child," Nakayuko nitong paliwanag.

Napatikwas ang isang kilay ko dahil sa narinig.

"Royals?? And who the heck are they??" Tanong ko rito.

"Yes, the prince and princesses of other kingdoms," sagot naman nito.

"Hmm, I don't care, just guide me there," Defeated and terrified, Diana guides me toward the kitchen.

Malayo-layo pa lamang kami ay dinig na dinig ko na ang kanilang masayang kwentuhan at tawanan. Pagkarating ko sa pinto ay mabilis na humarang ang dalawang guard sa daan.

"Move..." Nanlaki ang mga mata ng mga hudyo ng marinig ang nakakakilabot kong boses. Will, this is me, no one can change Agent Storm.

"No, T...the k..king orders us t..to forbid yo..you from entering this p..place," Nagtatapangtapangang sambit ng isang guard habang nakahawak sa hawakan ng espada. I remember these two fucking imbeciles. Wala pang isang segundo ay putol na ang ulo ng dalawang hudyo. Natalsikan pa ang maganda kong mukha at ang damit ko ng dugo.

Narinig ko ang pagbagsak ng kung ano sa aking likuran. Ng lingunin ko ay nakita ko si Diana na namumutla ang mukha, nanlalaki ang mga mata habang nakaupo sa lapag at nakatingin sa dalawang ulo sa kanyang harapan na dilat na dilat.

Nagbagsakan din ang mga gamit na hawak ng mga maid na nakasaksi sa pangyayari. Mulat ang mga mata ng nakakita at walang anumang salita ang namutawi sa kanilang mga bibig. I just shrugged my shoulders at hindi na pinansin pa ang kanilang mga reaksyon. I am already used to this kind of living since then anyway.

"Up, Diana, and you!" Turo ko sa babaeng may kalapitan sa gawi namin na nakanganga. "Clean this mess or else..." Matalim ko itong tiningnan ng may pagbabanta na agad naman nitong kinaluhod at ikinanginig ng kanyang katawan. Sunod-sunod din itong tumango na parang wala nang bukas.

Yun lang ang sinabi ko at mabilis na tumalikod sa mga ito. Malakas kong binuksan ang pintuan ng dining hall, ang kanina masaya nilang kwentuhan ay napalitan ng pagtataka. Lalo pa ng makita ang talsik ng dugo sa makinis kong mukha.

"What are you doing here, you useless brat?" Dumagundong ang tinig ng reyna na pumuno sa buong hall.

"Get my food..." Yun lang ang sinabi ko at mabilis na pumwesto sa bakanteng upuan.

"What the?? How dare you to come here and disrespect me, you imbecile, guard!!" Malakas na muling sigaw ng reyna. Ngunit tuloy-tuloy lamang akong kumuha ng iba't-ibang pagkain at pinuno ang tray na hawak ko. Walang pakialam sa mga matang nakatutok sa bawat galaw ko.

Ilang segundo lang ay rinig na rinig naming lahat ang nagmamartsang grupo ng mga knight na papunta sa gawi namin. Napailing na lamang ako at dismayadong tumingin sa taong kaharap ko, a father huh!

"Tsk... don't worry, I will not gonna eat in this dirty place, moron. I will eat in my room so... shut your filthy mouth!" Pagalit at may diin ang bawat salitang binitawan ko habang nakatingin ng mariin sa mga mata ng reyna.

"You..!!" Hindi makapaniwalang nakatingin ang reyna sa akin habang nakaturo pa ang mga kamay nito sa gawi ko.

I don't really care even if she is a queen, a useless queen, precisely. Pagkatapos kong ilagay ang mga pagkain sa tray, tumayo na ako.

Akmang hahawakan na ako ng isang guard, ngunit tiningnan ko ito ng matalim. "Try to lay those filthy hands of yours on my skin, and you will regret it."



Reborn As A Vampire Goddess: Love of a thousand yearsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon