Reborn As A Vampire Goddess: Love of a thousand years

Chapter 7

Storm Pov

  Naglakad ako papunta sa mga hudyo na nagkakasiyahan habang hindi mawala-wala ang nakapaskil na demonyong ngiti sa aking mga labi.

Nangangati na ang kamay ko at gustong-gusto ko nang kitlin ang buhay ng mga hayop. But, before that, I wanted them to experience what hell really means and what storm they are about to face.

Nang makarating ako sa harapan nila, pinalambing ko ng bahagya ang aking boses, "Mind if I join you?" Agad namang naghalakhakan ang mga hayop.

"Sure, princess, hahaha," ani ng isa at akmang hahawakan ang mukha ko. Agad kong hinawakan ang mga daliri nito at walang pagdadalawang-isip na binali ito. Rinig na rinig ang pagkabali ng buto nito, dahilan sa malakas na napahiyaw ang lalaki.

"Aaahh, puta!" Agad nitong hinila ang kamay at mangiyak-ngiyak na tinuro ako.

Nagsitayuan agad ang lahat at hinubad ang kani-kanilang mga sandata. Nasa labindalawa ang naririto, at naaalala ko ang mga mukha ng mga hayop na ito. They are the exact group who tortured Princess Sky, again and again.

Pinalibutan nila ako ngunit prente lamang akong umupo at tumungga sa alak na nasa harapan ko.

Tinaasan ko sila ng kilay, maya-maya ay tumakbo na sila para sugurin ako, but unfortunately for them, I quickly raised my hand in the air and a dimension opened. Two big lions with two heads each walked slowly towards me. They bowed their heads to me and faced the twelve terrified faces of those idiots.

"What the fuck!" Hindi nakakilos ang lahat at basta na lang sila sinunggaban ng dalawa at pinaglalapa.

Walang ibang maririnig sa loob kundi ang katakot-takot na sigaw at pagmamakaawa ng mga hayop.

Nakatingin lamang ako sa kanila habang patuloy pa rin sa pag-inom ng alak. Nag-eenjoy akong panuorin ang aliw na mukha ng mga leon. Pinagpirapiraso nila ang bawat laman ng kanilang biktima. Isang ngisi ang aking pinakawalan.

Batid kong may nanunood sa mga nangyayari ngayon at natutuwa talaga ako sa sobrang lakas ng tibok ng puso ng hayop. Dinig na dinig ko iyon mula rito sa aking pwesto. Umpisa pa lamang ito at natitiyak kong masisiyahan kayo sa bawat araw na lilipas. Sisiguraduhin kong hindi matatapos ang buong linggo sa isang boring at walang katuturang araw.

I still have a week before going to the academy, so I still have a week to enjoy too.

Isang malakas na halakhak ang aking pinakawalan na pumuno sa pook na iyon.

"Sige lang, enjoy watching my show, brother. I was very delighted to show you more." Muli akong napangisi sa sobrang tuwa na nararamdaman. Matapos mamatay lahat ng mga hayop, agad kong pinabalik ang dalawa sa kanilang dimensyon kasama ang mga karne na kanilang nakuha.

Akma kong lilingunin ang nanonood sa akin subalit agad itong kumaripas ng takbo. Nakalimutan ata nitong gumamit ng teleportation magic sa sobrang takot. "Idiot..."

Ikinumpas ko ang aking kamay at nagbukasan ang lahat ng selda.

"Diana..." Tawag ko dito.

Agad naman itong nagpakita sa tabi ko. "Ako na ang bahala dito, Storm," Tango lang ang aking isinukli at agad ng nagteleport sa kwarto. Simula pa lamang ito! Matitikman ninyo kung paano ako maghiganti, matitikman ninyo kung paano kayo mamamatay sa mismong mga kamay ko, mga hayop!

Nanggigigil ako sa alaala na muling sumagi sa isip ko. Alaala ng dating may-ari ng katawang ito. How idiot of you, Sky! Malakas ka, but because of your love, you let them ruin you, step on you! We're the same after all. Isang iling na lamang ang nagawa ko at ipinikit ang aking mga mata.

*****
Rain Pov

  Naihi ako nang hindi ko namalayan dahil sa aking nasaksihan kanina lamang. I was now running like it is already the end of the world. Parang ako'y sinusundan ng isang nakakatakot na nilalang, parang ang buhay ko ay nakasalalay sa bilis ng aking takbo at kung titigil ako, ito na ang katapusan ko. Hindi ko na maalala ang anuman kundi ang tumakas, layo sa lugar na iyon. Layo sa nakakatakot na halimaw. Hindi ko pa nararanasan ang takot na ito sa buong buhay ko.

Nakalimutan ko pa gamitin ang aking kapangyarihang teleportasyon dahil sa sobrang nerbiyos.

Saglit akong tumingin sa aking likuran at napahinga nang maluwag nang makita na walang sumusunod sa akin. Fuck! That was probably one of the most nightmarish scenes I ever witnessed in my entire life.

Did she... did she really let those bastards be killed by those monsters? I was literally shocked. How can she summon those monsters, and the most troubling thing is that, hindi ko alam ang hangganan ng kapangyarihan mayroon ang babaeng iyon.

Lalo lamang akong nanginig sa alaala kung paano pinagpira-piraso ng mga hayop na iyon ang katawan ng mga malalakas na royal knights.

Those royal knights are my trusted aides. Fuck! I cuss again and again and I really don't know how many times I utter those words. That bitch, is she suppressing her power and hiding it from us? Sa galit sa naisip, agad akong nagteleport diretso sa opisina ni ama.

Naabutan ko si Cedix na nakatayo sa gilid ni ama, si ina at ang aking kapatid na si Hurri. They are discussing something.

"Mom, Dad," Tawag ko sa kanila.

"Son, where were you? We were looking for you but we didn't see you. We have some important matters to discuss," Dad quickly answered me.

Napansin nilang bahagya parin akong nanginginig dahil sa takot. Tila ba naging isa iyon sa malaking trauma sa buhay ko. Basang-basa rin ang aking saplot pang-ibaba na hindi ko na namalayang napaihi na pala ako sa sobrang takot. Fuck! This is fucking embarrassing!

"Son, what happened to you?" Inalalayan ako agad ni ina para makaupo sa tabi ni Hurri, she also gave me a cup of tea na agad ko namang tinungga. Naitapon ko pa ang baso dahil mainit pala ito, nagtakip naman ng ilong ang mga ito ng maamoy ang mapang-hing amoy mula sa akin.

"Mom, I... I was really, really scared," Nangunot ang noo ni ama sa aking sinabi. Agad naman nitong sinenyasan si Cedix. Tumango naman ang huli.

Matapos nilang mapanood, lahat ng naroon sa loob ay nanginig ang kanilang mga katawan. Hindi nila batid na magagawa ni Sky ang ganung klaseng kabrutalan sa buhay.

"Dad, what exactly is happening to her? Is she some kind of a psycho??" Nanginginig na tanong ni Hurri.

Hindi agad nakasagot si ama. Kahit siya ay walang ideya sa nangyayari sa bunso nitong anak. Nanlalamig naman ang mga kamay ng reyna at nangangatog ang tuhod.

Tanaw na tanaw nila ang kakilakilabot na ngisi sa mga labi nito habang nakatingin sa nangyayari sa harapan nito. Halos masuka-suka naman ang reyna at si Hurricane ng pagpira-pirasuhin ng mga leon ang katawan ng kawawang mga biktima.

"My God, I can't take it anymore. I'm scared! And fuck! It's disgusting." Palahaw na iyak ni Hurri. Agad itong dinaluhan ni mommy ng magtatakbo ito sa cr at magsusuka ito.

Isang karumal-dumal na eksena ang kanilang nasaksihan.

"Cloud, hindi na pwedeng manatili ang demonyo na 'yan dito sa loob ng kastilyo, baka ubusin pa ng hayop na 'yan ang lahat ng ating mga tauhan!" Nahintakutang sigaw ng Reyna.

"Don't worry, she will be gone on Monday. Just bear with it, I already enrolled her in the Central Academy. The higher-ups will be the ones she can face if she did something like this," Mahinahong sambit ng hari.

"Report!" Malakas na sigaw ng isang kawal sa labas.

Agad itong pumasok at lumuhod sa harap nila.

"King, all the prisoners escaped, including those wild animals we tried to train. Everyone's already gone without any trace. The prison was still locked, no sign of any destruction," Malakas nitong sambit na lalong nagpasakit ng ulo ng hari.

Napaupo na lamang ito at ikinumpas ang kamay para makaalis na ang kawal.

"What? Paanong nakaalis ang lahat ng hindi natin nalalaman. There are around 3,000 vampires, 6,000 magicians, and 5,000 wild animals inside. How did they disappear without any traces, fuck!" Malakas na wika ko. Plus the fact na there were no sign of lock destruction. What the heck is exactly happening???

"Surprise,"